hastane diyalogları

• göğsümdeki tümör nedeniyle elimde bir adet ultrasonla doktor doktor dolaşmaktayım. en son bir de üniversite hastanesinde bir profesöre göstermek için randevu ayarladım. odaya girdiğimde yanında benden daha küçük oldukları belli 3 asistanla oturuyordu. ultrasonu gösterdim, asistanlardan birine hadi bakalım soruları sor dedi, çocuk başladı işte içki sigara içer misin vs. vs. en sonunda sıra muayeneye geldi. 3 tane asistan bir profesör, benim üstüm çıplak ben masaya yattım. bir kolum başımın altında memeler fora öyle yatıyorum. profesör önce tümörlü göğüsü muayene etti, sonra sağlıklı olanı. sonra bana sorular soran asistana sen de muayene et dedi, sırtını bize, yüzünü diğer asistanlara döndü, onlara soru sormaya başladı. işte bulguları anlatıyor, tümör iyi huylu mu kötü huylu mu olabilir diye asistanlara soru soruyor. böyle baya bir zaman geçti. benim tepemdeki asistan hala benim memelerin bir birini bir diğerini muayene ediyor. en sonunda hoca asistanın yokluğunu fark etti. döndü ve manzarayı görünce şaşkın bir halde:
  -oğlum (duruma bir daha baktı ve bir duraksadı) ne yapıyorsun orda hala sen? (babaların çocukları kötü bir şey yaparken yakaladığı ama korkutmamak için de sakince konuştuğu ses tonuyla ama dehşet içinde belli) bırak memeleri mıncıklamayı artık, buraya gel de bulguları anlat"
  
  ben kıpkırmızı tabi. neyse, sağlığın ayıbı olmaz, doktordan utanılmaz diyerek kapattım konuyu zihnimde.