the wolverine

• bir wolverine filminde daha gişe ve çocuklar da gelsin denerek r-rated yapmaya götü yemeyen bir stüdyo ve yönetmenin elinde harcanmış başka bir logan yapımı. wolverine deyince akla gelen ilk şey olan kol ve bacak kopmadan geçen anlamsız aksiyon sahneleri, x-men'le birlikte bu karakterin hakkının neden verilemediğini bir kez daha gösteriyor.
  
  zira x-men origins wolverine vasatından hemen önce gavin hood almadan film zack snyder'a götürülür ve zack baba 18 yaş sınırı konacaksa filmi zevkle çekeceğini ama aksi halde karakteri yansıtmanın imkansız olduğunu söyleyerek reddedeceğini söyler. stüdyo elbette pg-13 diye tutturduğu için bu müthiş fırsat harcanır.
  
  bu filmin de önceki wolverine içeren filmlerden hiçbir farkı yok. içinde wolverine ve pençelerinin olduğu hiçbir aksiyon sahnesinde kan yok. uçuşan herhangi bir uzuv, kopan bir kafa, ortadan ikiye ayrılan bir beden yok. bunlar yoksa wolverine de olmuyor işte. ben wolverine'im dedirttiğiniz hugh jackman harcanmış bir kıyafet olmaktan başka bir işe yaramıyor. bryan singer'in wolverine baba ve storm anaya doğru meylettirerek brett ratner kepazesinin eline düşürdüğü seriden sonra aynı wolverine'den baygınlık getirmekten başka hiçbir işe yaramıyor film. zira ilk x-men filminden beri wolverine hep çok acı çeken, geçmişi fazlasıyla karanlık ve sıkıntılı bir karakter ama bunun ekrana yansıyışı her filmde aynı. jean grey'li rüyalarla james mangold ortaya hiçbir şey koyamadan filmi bitiriyor.
  
  japonya, onların felsefesi ve japon karakterleri çıkarın, geriye kalan hiçbir şey yok. film, marvel'ın beyazperdedeki evrenine de zerre hizmet etmiyor ve yeni x-men öncesinde parsayı bu güzel karakter üzerinden bir kez toplamanın planlarına meze oluyor. origins rezaletinden ve elbette içinde mutant bulunan en berbat yapım olan x-men 3'ten birkaç gömlek daha üstün olan bu film iron man'in yaptıklarının yanından geçemeden başlayıp bitiyor.
  
  mariko ve yukio'ya saygılar sunarım.