riget

• izlerken cogu kez "simdi benimle dalga mi geciyor bu lars" demeden duramadigim, erken donem lars von trier islerinden birisi. sanki korku-gerilim tarzinda olabilmesi icin her turlu korku ogesini serpistirmisler diziye. uzaylilar, seytan, ucube bebekler, ruhlar, dogaustu olaylar.. tabi bir de asla atlamamak gereken down sendromlu bulasik yikayicilari! baska hicbir filmde down sendromlu oyuncuya bu kadar replik verilmis midir, sanmam. ama ironiyi anlayana gayet komik bir dizi kendisi.
  
  ayrica dizinin bana kattigi danca tek kelime olan "mor" sozcugu, anne demektir. adult kafasi olan yeni dogmus bebek [boyle garip karakterler var iste] tarafindan surekli soylendigi icin beynime kazinmisti. bunun disinda en sik kullanilan tabir de danimarkalilardan nefret eden dr. helmer tarafindan soylenen "danish scum"dir.
  
  her bolumun sonunda lars von trier tarafindan yapilan konusmalar ise olayin bir korku-gerilim dizisi olmadiginin kaniti. sanki evde karsilikli oturuyoruz da herifle, tasak muhabbeti yapiyor gibi:
  - maybe you think the story is predictable and depressing. if so, look at your own life. is it monotonous and humdrum? yes? then, enjoy the comfort of the familiar. but if your life is exciting, enjoy this break from the caviar with its view of the trivia you have surely out behind you.