hayat ağacı

• ne zaman kayseri'ye yolum düşse, şehrin kalansız bir hesapla taksim edildiği çınar ağacının yanında buluyorum kendimi. tam göbekte. trafik ışıklarının, yayaların, yani şehir piyadelerinin patikasının yanında. kayseri'ye yolunuz düşerse bu yeşil sakallı asuri'ye sorun yolunuzu. sol tarafı trenlerin otellerine götürür sizi, sağ tarafı teleferiklerden başka kuşu kalmayan erciyes'e, yüzü organize ilmeklerle işlenmiş halılara, soyu kurumuş traktörlerin paslı organlarının bulunduğu pazara dönüktür. organı alınmış bir pirinç atla, heyecanlı bir mustafa kemal, çınarın sırtına yaslanarak sivas'a, erzurum'a doğru gider.
  
  ama benim kafam karışıyor, ışıklar bir yeşil, bir kırmızı, sarı o kadar kısa sürüyor ki. hazır değilim hiçbir zaman. sigara paketinin tamamını içiyorum karar verene kadar. sahibi şımarık bir çocuk olmalı buranın. tramvaylarla oynuyor sürekli. götü başı belirsiz bir yılana benziyorlar. aceleci ve gecikmiş yolculukların caydırıcı kanunları gibi işliyor her şey. adım atmaya korkuyorum.
  
  öndeki kızın kalçasını pusula belleyen iki bölüşken piç, valizinde kokmuş elbiseleri ile eve dönen dikkate alınmayacak bir öğrenci, ehliyet hocasının amına koyacağını telefonda övünerek tüm şehre anlatan ehliyetsiz, saçları seyrelmiş kadınlar, yanlışlıkla sevişilen bir geceden ibaret bebeler... herkesin ağzında bi küfür. orospu çocuğu, anası sikişmiş, siktir lan, amına çaktığımın çıkardığı... siken sikene. herkeste yapay bi afrodizyak.
  
  ankara'nın kavakları vardı. kılıçtan geçirildiler. kadavralarıyla siteler marangozları deneyler yapıyordu.
  
  kayseri'de meydanın tam meydanında bir çınar ağacı var, hala duruyor. en sevdiğim kayseri'li o. pazarlık yapmayı sevmiyor. utangaç. sıkıştırmışlar iyice. yatağanını teslim etmesini bekliyorlar. mekanize bir birlik, tek tip bi tugay sarmış etrafını. hayatı o kadar ucuza satmıyor bu asurice konuşan tüccar çınar. firar edebilirsem eğer binlerce okumla ve tatar yayımla bir giray gibi tırmanacağım zirvelerine. kim küfür ederse çınarından ıskalayacağım.