arbalet

• ortaçağın en önemli fırlatma silahı. başlangıçta tahta (sonra metal) bir kundağa dikine oturtulmuş kısa bir yaydan oluşurdu; bu kundağın üstünde okun yerleştirildiği bir oyuk ve onu fırlatmak için bir tetik vardı. önemli bir teknik ilerlemeyi ifade eden arbalet, korkunç bir silah olarak görüldüğü için 1139'daki laterano konsülü'nce (en azından hıristiyanlara karşı kullanılmamak üzere) yasaklanmıştır.
  arbaletin nasıl ortaya çıktığı tam olarak bilinmemektedir. avrupa'da ilk kez 10 ve 11. yüzyıllarda teknoloji bakımından ileri italyan kentlerinde görüldü. arbaleti bu derece ürkütücü kılan şey, yapımında ağaç yerine maden kullanılmasıydı. fırlatılan dört köşeli kısa ok, örme zırhı kolaylıkla parçalayabilir ve menzili 300 m'ye kadar ulaşabilirdi. daha hızlı atış yapabilen ingiliz (veya gal) uzun yayının ortaya çıkmasına rağmen, arbalet, ateşli silahların kullanılmaya başlamasına değin ve hatta ondan sonra da, uzun yıllar el silahı olarak egemenliğini sürdürdü. bunun nedeni arbaletin gücünün dışında, kullanılışının da kolaylığından kaynaklanmaktaydı. ayrıca okları çok az yer tutmaktaydı. 15. yüzyılda yerini arbeküse bırakan silah, günümüzde avcılar tarafından kullanılmaktadır ve halen bazı ülkelerde kullanımı yasalarla engellenmiştir.