boşanma oranlarının artma sebepleri

• baslikta yazanlar duygudan uzak ve sig kalmis. eminim bu tarz entrylerin sahipleri bekarlar ve hic evlenmemisler. ben anlatayim bir de...
  
  tanistigimizda birbirimize tam manasiyla asiktik. ask, hani o gozu karalik. o gelirdi, ben giderdim. yakin oldugumuz zamanlar da oldu uzak mesafe iliskisini de yasadik. hediyelestik, sevistik, gulustuk... filmler izledik, sarkilar dinledik, guzel yemekler yedik, gezdik tozduk...
  
  sonra mesele ailelere geldi catti. bok vardi sanki de evlenme karari aldik.ilk once ben onu annemle tanistirdim. dakika 1 gol 1. kadin demesin mi babanin hayali bu degildi, cocugun yaninda!!!
  ya bana ne amq babamin hayalinden. babamin hayal kurabildiginden bile haberim yok, senelerce ofkesinden baska bir seyini gormedim ki! ama soylemisti iste, o soz asla o agiza geri girmeyecekti, yalvarsam da kimse bunu unutmayacakti. yine asiktik ve evet bir seyleri birbirimiz icin tolere etmeye baslamistik.
  
  sonra ben onun ailesi ile tanistim ve evet bok varmis gibi evlerine yemege gittim, samimi oldum. guya beni sevsinler istedim. sonra ne oldu? babasi gozlerime baka baka "kizim olsa asla okutmazdim" dedi. var mi boyle sig ve cahil baska bir dusunce. (babama ettigim laflari hatirladim, sinirli bir insandi ama asla gelecegime mudahale etmedi, kararlarima zor da olsa saygi duydu.) bre adam ne demeye bana bunu soylersin? tut icinde nefretini, kusma! daha sonra bir de annesi basladi; oglumuzu cemaat icinden evlendirmeyi dusunmustuk ama o kendisi bulunca cok sevindik. biz aslinda hep kendisi bulsun istedik." y*rr*k bok he tamam.
  
  ee n'oldu? nerede bizim hevesler? hepsi kursakta.
  
  devamini az cok tahmin edebiliyorsunuzdur. aileler catistikca cocuklar doldu, cocuklar doldukca birbirlerine cattilar...
  
  ben cok iyiydim, o cok kotuydu demeyecegim. ıkimiz de sevdik, hakkini da verdik. ama ruh hastasi ailelerimiz, sevgiyi bilmeyen, baski icinde buyumus, evlenmis, yaslanmis ailelerimiz her seyi bok etmeye yetti de artti.
  
  her evliligin bir karakteri vardir tipki insanlar gibi. daha en basinda igneli sozlerle bu karakteri zedeleyen aileler ve artik durumu tolere edemeyen biz sevgi ve askin cok da bir anlami olmadigini, aslolanin aileler oldugunu dusunduk. siz oyle yapmayin. ailenizi arkanizda birakin ve onunuze bakin.
  
  bosandik. ben istemedim. bilen bilir, aylardir perisandim. ama o da gecti. evliligimizi bok eden biz ve ailelerimiz bosanma surecinde hic olmadigi kadar dayanisma halindeydik. evlilik hazirligimda yanima gelmeyen ailem bosanacagimi duyunca guya beni toparlamak, bana destek olmak icin cikageldi. yine annedir babadir candir ama sevgileri ayirt edebilmek gerek.
  
  simdi ben daha iyiyim, onu bilmiyorum. umarim o da iyidir.