sözlükçülerin dayak yeme hikayeleri

• ya onbeş, bilemediniz onaltı yaşlarındayım...
  tipik ergenlik çağı yani...
  bir arkadaşımın ablası evleniyor...
  sözlü olarak beni de davet etti...
  şimdi halâ durur mu bilmem... eskişehir' de adalar' ın hemen girişinde ikinci katta bir düğün salonu... ikinci katta ama dışardan direk merdivenle çıkılıyor... giriş kapısında benim önümü kesip davetiyem olup olmadığını sordular, ben de gelinin arkadaşımın ablası olduğunu söyledim...
  o kadar...
  kapıda duran yaşı 40 ya da 45 biri bana yumruğu bir çaktı ben merdivenlerin yarısına kadar uçtum... adam yetişti beni yerden kaldırdı bir tane daha çaktı... bu defa merdivenlerin dibini buldum... o ara adamın belindeki silahı gördüm... birileri, "yapma komiserim o çocuk!.." dedilerse de herif beni ensemden tuttuğu gibi porsuk kıyısına attı... sonra çekti gitti... ben ağzımın burnumun kanını porsuk nehri' nin suyuyla yıkadım...
  şimdi düşünüyorum da adam gene merhametliymiş, beni nehire atmamış...