gods and monsters

• alisik oldugum agir tempolardan cok daha farkli uzun sakin dialoglarina ragmen keyifle seyrettigim, frankensteinin yonetmeni james whalei selamlayarak onun hayatina flashbacklerle, onun agzindan anlatan ^* ve ikinci kez izlenilmeyi hakeden biyografik film.
  
  filmin adindaki gods/tanrilar kelimesi frankenstein'in yaraticilari, monsters /canavarlar kelimesi ise frankenstein'a refere edilmistir. ve gerek filmden gosterilen sahneler gerekse james whale'in anilarinda hayatinda tramvatik onem tasiyan savas yillarina gittigi sahnelerde kimin canavar oldugu sorgulanmistir.
  
  insanlar olmeye yakin, eski anilari, kendilerinden daha once gidenlerip gorup hatirlarlarmis. james whale'i canlandiran ian mckellen oldukca basarili bir oyun sergiliyor. anilara daldigi zamanlardaki gulumsemesi, huzur kelimesinin en guzel canlandirilmis hallerinden biriydi.
  
  filmin son 3 dakikasinda filmde frankenstein'dan gosterilen sahnelerle, bu filmin biyografik olmasinin otesinde iki adamin yalnizliklarini paylasabilmek icin bir araya gelen iki insan oldugunun altinin cizilmesi belki en etkileyici bolumlerinden biri idi. hani arkasindan bir derin nefes alip, "cok guzel bagladi" dediginiz.