680 entry daha
  • yeni nesil eski nesil muhabbetlerini sevmesem de gözlemlediğim şeylerden biri şu:

    bir iş yerinde "eski nesil" bir insanla konuştuğunuzda çoğu zaman yaptığı şeyleri anlatırken birinci çoğul şahıs kullanıyor. bazen hani biliyorsun ki adam/kadın o işi tek başına kotarmış. ama yok yine aynı şekilde... kendimde de hissediyorum bunu, "ben yaptım" desem ayıplanırım diye hissediyorum. bunun nedeni elbette ki aldığımız eğitimin bize toplumun parçası olduğumuzu vs. hissettirmesi, bir çeşit toplumsal sorumluluk vermesiydi. eski eğitim sistemi süperdi demiyorum elbette...

    ancak aynı konuşmayı juniorlarla yapın, her şeyi "ben" diye anlatırlar... birinci tekil şahısla konuşmaya bayılırlar. hatta ekip olarak yaptığını bildiğiniz şeylerde bile "ben orada şöyle bir fikir sundum" "ben şunu önerdim" diye işi kendilerine mal etmeye çalışırlar. çünkü bu juniorlara, eski kuşaktaki mütavaziliği sağlayan şeyin tam tersi verilmiş. "sen bireysin" "sen kılsın" "sen yünsün" sensin sen sen sen sen...

    e o da "ben ben ben ben" diyor şimdi...
344 entry daha
hesabın var mı? giriş yap