taş

• - hayatın sonsuzluğunu sembolize eder, (incil'de, tanrının kendini tanımlamak için kullandığı cümleyi hatırlayalım: "ben, ben olanım; çünkü ben, büyüyen taş'ım")
  - göktaşı kutsaldır; ışıklar dünyasından yani cennetten inmiş olduğu kabul edilir,
  - göktaşına ve kara taşa "yıldırım taşı" adı verilir,
  - göktaşı düştüğü zaman bol yağmur da getirir. bu nedenle göktaşı (meteor) ay kültüne bağlıdır ve "dişi" olarak yorumlanır.
  - tanrıça cybele, bir göktaşı ile sembolize edilir. aslında bu bir kara taş, yani bereket taşıdır. romalılar ile kartacalılar arasındaki son pön savaşları sırasında, romalılar bergama'ya bir heyet göndererek bu taşı mayıs ayında roma'ya getirdiler ve bir meydana diktiler. birkaç yıldır kurak giden havalar birden yerini yağmurlu günlere bıraktı. roma siyaset adamları bu durumu getirilen bereket taşına dayandırdılar ve tanrıların artık romalılar'ın yanında olduğunu söyleyerek bunu bir siyasi propoganda aracı olarak da kullandılar,
  - mekke 'deki kabe'de bulunan hacer-i esved (kara taş) bir meteordur,
  - taş, toprağa yarı gömülmüş haliyle, daha doğrusu toprağın içinden dışarı çıkmış haliyle, üreme kültü içinde değerlendirilen bir semboldür,
  - delikli taş, "matrice divine" yani tanrıçanın döl yatağını sembolize eder. anadolu'da süt çocuklarını delikli taştan geçirde geleneği vardır.