ford taunus

• kendini sevdirmesini bilen araba. soyle ki:
  elinden onlarca araba gecti babamin; mercedes, mitsubishi, daihatsu, broadway, lada samara, peugeot, suzuki, mazda, hatta minibusler ve hatta kamyon. cok fazla araba degistirirdi bir ara, ben binmeden sattiklari olmustu. ama hicbirini 73 model ford taunus kadar sevmedi. "cok temiz araba" der dururdu. ne yaptiysak sattiramadik bu arabayi. halbuki ne klimasi vardi, ne direksiyonu hidrolikti. hicbir ozelligi yoktu. hatta cok eski gibi dururdu. sonunda bana kaldi. simdi nedense eskiymis gibi gelmiyor. canavar gibi araba. cok agir, o yuzden de dik yokuslarda bile kaymaz pek, kalkisi kolay yaparsiniz, hic geriye kaydirmadan hem de. virajlara yavas girmeniz gerektigini unutursunuz. kollariniz kas yapar bu arada, sonra o direksiyonu parmaginizla cevirmeye baslarsiniz. ve siz de cok seversiniz, hic bozulmasin istersiniz. evet hic bozulmasin.
  
  kapali otopark gorevlilerinin bana yaklasimi rahatsiz edici ama.
  "araba belli zaten, en agirindan. icindeki kiza bak, zayif birsey, beceremez simdi bu"
  - abla sen anahtari birak ben geliyorum.
  - gerek yok, ben hallederim.
  - (carpacak simdi bir yere, al basina bela)
  
  - abla, tir soforu gibisin valla, helal olsun.
  (belki de budur bu arabayi sevdiren)