• doğru olabileceğine inandığım ve desteklediğim önerme şöyle ki sağlam kişiliğe sahip olmayan birey apaçık ifşa edilen yaşamlara özenme hatta kıskanma davranışları sonucunda çok rahatlıkla depresyona girebilir.

    kıskançlığın bir davranış bozukluğu olduğunu düşünürsek bu davranış bozukluğunu yaşayan bireyin çokta sağlıklı bir ruh halinde olduğu zaten düşünülemez
  • facebook,instagram ve twitter'ın depresyona sürüklemesi olması gereken başlık. insanlar haddinden fazla değer yükledi bu aptal turnusollarına. konu ile alakalı güzel bir doktor yorumunu buradan izleyebilirsiniz.
  • valla beni bunalıma sokan facebook değil linkedin dir.

    herkes çok başarılı hacı. bi ben böyle işte...
  • 18 yıllık iş hayatım boyunca yapmak isteyip de yapamadığım onca eylemi gerçekleştiren ev kadını arkadaşlarımı gördükçe yaşadığım buhranla doğruladığım önerme.

    arkadaş bunlar hiç ev işi yapmaz mı? hiç fönsüz makyajsız dolaşmaz mı? yav 2 hafta önce dubai'den selfie yapıp, bu sabah şanzelize'den poz vermek nedir?

    deliriciim az kaldı :p

    şaka bir yana da şu teşhir merakı yüzünden senelerdir uzak durduğum bir mecradır facebook. doğum günü samimiyetsizliği, sanki 7/24 mutluymuşcasına sırıtan insan pozları, aktif sosyal yaşamla boğuşan ve her daim seyahatte izlenimi veren internet bağımlısı kart papaz amcalar ve mature teyzelerle, ayar manyağı ilgi budalası çevrem yüzünden ruh yıpranması yaşadığım doğrudur.

    bu sene mektup ve kartpostal yolladığım yakınlarım bana deli muamelesi yaptı resmen. ulan asıl deli sizsiniz manyaklar.

    biz ne vakit yozlaştık ne vakit bozduk ruhumuzun ayarlarını... facebook olmadan hayat nasıldı? bana insan sevgisini ve samimiyeti kaybettiren bir mecra facebook. benden uzak allaha yakın.
  • (bkz: ismail yk'nın facebook için şarkı yapması)
  • daha yarim saat önce bile degil, annemin iddia ettigi ve benim de katildigim önerme. su tesadüfe bak. ama keske birilerin mutlu hayatini görüp de kiskanmadan dolayi olsa bu depresyon. her actigimizda biri kesin acikli bir sey paylasmis oluyor ve öyle seyler oluyor ki bunlar, insan istese de elinden bir sey gelip karsi gelebilcek bir sey yapamiyor. paylas ve like butonuna basmaktan da midem bulaniyor artik. yillarca uzak kalip uzaktaki ailemin "görüsürüz", "hayatimizi paylasip birbirimize yakin oluruz" yalani ve baskisi yüzünden actigim hesabimi her an kapatmayi planliyorum bundan dolayi.
  • artık amsterdam'a i amsterdam, paris'e eyfel kulesi yanında resim çektirmek için gidiyor çoğu kişi.
    nedeni sadece facebook'ta ekleyip buradaydım demek başkasına.

    bazen çok acınası oluyorlar, boş bir zamanımda buraya tespit gelecek.
  • bunu insanların yarattığı ezeli bir hayatta kalma savaşı olarak da görebiliriz. görürsün ve daha iyisi için amele gibi çalışıp aldığın iki kuruşu savurursun bir şekilde kendini gerçekleştirmek ya da direkt olarak sergilemek için. buna tamamen olumsuz yaklaşmak da yanlış olur ama,bu bitmek bilmeyen check-in ler, postlar arasında ayakta kalmak için saçma da olsa bir amaç yaratıyor bu yarış insanlara zira.. en azından gezip eğleniyorlar, belki öğreniyorlardır da hatta falan..
  • tespit etmek için abd'deki missouri-columbia üniversitesi'nden uzmanlara gerek olmayan durum.

    hanginizin kah sosyal anlamda kah akademik donanım anlamında belli bir seviyede olmasına rağmen işşiz kalan ya da düzgün bir iş bulamayan, facebook'ta torpil ile iyi yerlere gelmiş gerizekalı ciğeri peş para etmeyen arkadaşlarını görüp facebook kapatan tanıdığı yok?

    kıskançlık değil, sessiz çığlıktır.
  • (bkz: başkalarının çok eğlendiğini düşünmek)
hesabın var mı? giriş yap