megadeth

• (bkz: holy wars)
• trash metal yapan son derece harika rock grubu.
  (bkz: holy wars)
  (bkz: megadeth rust in peace)
• dystopia albümü bir önceki albümleri olan super collider'a göre çok daha güzel olan gruptur.
• dystopia albümleri inanılmaz. diskografilerindeki en iyi albümlerden biri olabilir. kendilerinden umudu keseli yıllar olmuştu, çok iyi bir geri dönüş yaptılar. tek bir lead gitarist değişimi koca bir grubun gidişatını nasıl da değiştiriyor.
• poisonous shadows isimli şarkılarının klibini 360 derecelik panaromik video şeklinde yayınlayan grup.
• dystopia turnesine chris adler siz devam edecek olan grup.
  
  dave mustaine yaz konserleri için yeni davulcu buldu!
• toprak ağası gibi sürekli mevsimlik işçi çalıştıran faşist dave mustaine'in grubudur.
  yıllık izinden, kıdem tazminatından mahrum bırakan, kötü kalpli patron dave mustaine.
• bildiğin başkanlık sistemi ile yönetilen grup.
• once 1998 de gecici, sonrasinda 2004 te de kalici olarak gruptan ayrilmis olsa da; benim gibi dinozorlar tarafindan her zaman megadeth davulcusu olarak hatirlanacak olan ustad nick menza'yi 21.05.2016 tarihinde kaybetmis, thrash'in kitabini yazmis dev grup.
• dystopia ile lige dönen yırtıcı forvet!
  
  doksanlar sonu gittikçe düşen çıtanın ikibinlerde iyice yerlerde sürünmesi ile hep birlikte ümidi kestiğimiz efsaneden böylesine başarılı bir iş çıkması gerçekten paha biçilemez.
  
  iflah olmaz bir megadeth fanı olarak kesinlikle abartmıyorum bak; kendimi filan da kandırmıyorum. çıktığı günden beri tepe tepe dinliyorum albümü ve dinledikçe açılıyor, açıldıkça güzelleşiyor. düşün lan, bir megadeth albümü düşün ki şarkı geçmeden baştan sonra doya doya dinliyorsun. imkansızdı, olmuş!
  
  öyle ki, çevremdeki, önyargısını kırmayı başarıp meseleye uyanan birkaç arkadaşım dışında tanıdığım hemen herkes reddediyor bu albümü. hak veriyorum da. mustaine grubun imajını öyle bir yere taşıdı ki, takipçilerindeki tüm kredisini tüketti. durum bu olunca insanlar şu albümü bir tur dinlemeye bile dayanamıyor. yok adler'in sıradan davulu, yok kiko'nun olmamış solosu boklayıp duruyor.
  
  aga, adı üstünde, bu bir megadeth albümü, lamb of god mı bu, adler tam olarak ne yapacak diye hayal ediyordun ki? adam bizzat kendi söyledi zaten, "bir megadeth albümü nasıl gerektiriyorsa öyle çalacağım" diye. tertemiz de çalmış. log'dan alıştığımız gücünü korumuş ancak megadeth'e yakışır sadelikte ve rifflerin altını çizecek şekilde döktürmüş. daha ne isterim.
  ama esas olay kiko'da. tabii ki broderick'i hepimiz çok seviyoruz. iyi bir gitarist olmasından öte çok düzgün adam kendisi. ama megadeth için hep çok sertti be abi. yedi telli jackson elinden düşmüyordu. tamam yenilik iyidir filan ama biz hepimiz yıllardır friedman'ı özlemiyor muyuz lan? dilimizden düşmüyor adam; niye? çünkü megadeth sertse de mustaine yüzünden serttir; sen grubun lead gitarısın abi, mustaine'in sert tarzını sen melodik yapacaksın, duygusal yapacaksın aga. killing road'la büyüdük biz, melodik seviyoruz.
  
  işte bu noktada kiko öyle tarz bir herif ki, gruba gerçek anlamda bir hava getirmiş. adamın hem enerjik hem de latin tarzı albüme bambaşka birşey katmış. duymadan söyleseler olmaz derdim belki ama şu an dinlemelere doyamıyorum.
  
  kıssadan hisse, bu albümü gerçekten kaçırma be megadethçi kardeşim, bak bu devirde böyle thrash metal albümü çok zor denk gelir; mustaine bir daha böyle bir sinerji yakalayabilir mi onu bile bilmiyorum ama cidden kaçırma bu albümü. megadeth'i her şekilde çok sevdiğini biliyorum ve inan bana yıllar sonra diyeceksin ki "lan aslında bomba albümmüş, boka püsüre takılırken ıskalamışız".
  
  bak, koskoca nick menza yüreğimizi dağladı gitti; hayat kısa oğlum, vaktinde tadını çıkar dystopia'nın.