menschliches allzumenschliches

• nietzsche'nin 1878-1880 yılları adrasında yazdığı tam adı
  insanca , pek insanca, özgür tinler için bir kitap olan yapıtı.
• türkçeye sayyayınlarından kazandırılmış önemli bir kitaptır...
  
  inançlar hakikat düşmanları olarak, yalanlardan daha tehlikelidir.
  
  hoşlanmadığımız bir düşünceyi öne sürdüğü zaman bir düşünürü daha sert eleştiririz.
  
  oysa, bizi pohpohladığında onu daha sert eleştirmek uygun olacaktır.
  
  sahip olunması zorunlu tek şey var: ya yaradılıştan ince bir ruhtur bu, ya da bilim ve sanatlar tarafından inceltilmiş bir ruh...
  
  tüm idealistler, hizmet ettikleri davaların her şeyden önce dünyanın tüm öteki davalarından üstün olduğunu düşünürler. kendi davalarının biraz olsun başarılı olması için, bu davanın tüm öteki insan girişimlerine gerekli olan aynı pis kokulu gübreye açıkca ihtiyacı olduğuna inanmak da istemezler.
  
  bir kez yürünmüş bir yola düşenlerin sayısı çoktur, hedefe ulaşan az ..
  
  küçücük bağışlarla büyük mutluluklar kazanmak büyüklüğün bir ayrıcalığıdır.
  
  insan, diğer insanlardan hiçbir şey istememeye, onlara hep vermeye alıştığı zaman, elinde olmadan soylu davranır.
  
  acıların bölüşülmesi değil, sevinçlerin bölüşülmesidir dostluğu yaratan ...
  
  bir şeyden hoşlanmaktan söz edilir, aslında doğrusu, bu şey aracılığıyla kendinden hoşlanmaktır.
  
  kendinden hiç söz etmemek çok soylu bir ikiyüzlülüktür.
  
  hakikatin temsilcisinin en az olduğu zaman, onu dile getirmenin tehlikeli olduğu zaman değil, can sıkıcı olduğu zamandır.
  
  doğa bize aldırmadığından, doğanın ortasında kendimizi öyle rahat hissederiz ki ...
  
  f.w.nietzsche (insanca pek insanca)
• tez zamanda alıp okucayacağım kitap.nietzsche ve felsefesi üzerine merakım, insanca pek insanca...
• yolda bir çanta dolusu para bulan kişinin, çantanın sahibini deliler gibi arayıp bulması ve akabinde parasını geri teslim etmesi gibi insanca bir iş yaptığında dahi insanın aslında ödüllendirilmesinin, kötü bişey yaptıgında da cezalandırılmasının pek doğru olmadığından, zira insanın tamamen egoist hareket ettiğinden, bu iki eylemin de aynı amaca yönelik yapıldıgından bahsedilir kitabın bir yerinde. ithaki yayınlarından da çıkmıştır.
• tam adı "menschliches allzumenschliches, ein buch für freiegeister" (insanca, pek insanca, özgür tinliler için bir kitap) olan kitap. ithaki yayınlarından mustafa tüzel çevirisiylede yayınlanmıştır.
• friendrich wilhelm nietzsche'nin okuduğum ilk kitabı.içerisinde aforizma tadında birçok kısa kısa cümleler, okunulabilitesi olan, ağır gelmeyen paragraflar bulunduran bir kitaptır.bir rivayete göre nietzsche'nin (bkz: richard wagner) le süregelen arkadaşlığın bitmesi sonucunda yazdığı, kişisel bakış açısının tavana vurduğu bir kitaptır.
• kitaptan çarpıcı bir alıntı:
  "kişi susamayacağı yerde konuşmalı sadece; ve sadece aştığı şeyler hakkında konuşmalı-başka her şey gevezeliktir,"edebiyat"tır, terbiye noksanlığıdır..."
• serinin tamamı şu şekildedir:
  
  menschliches allzumenschliches 1, ein buch für freie geister.1878 - insanca, pek insanca 1, özgür tinler için bir kitap
  
  der wanderer und sein schatten, menschliches allzumenschliches 2. 1880 - gezgin ve gölgesi, insanca, pek insanca 2
  
  menschliches allzumenschliches 2, vermischte meinungen und sprüche.1886 - insanca, pek insanca 2, karışık kanılar ve özdeyişler
  
  "genç insan metafizik açıklamalara değer verir, çünkü nahoş ya da aşağılık bulduğu şeylerin içinde, son derece önemli bir şeyi gösterirler ona: ve o, kendinden hoşnut değilse, kendinde çok fazla kınadığı şeyde dünyanın en iç gizemini ya da dünyanın sefaletini görünce, bu duygu onu rahatlatır. kendini sorumsuz hissetmek ve şeyleri birdenbire daha ilginç bulmak - metafiziğe borçlu olduğu çifte iyilik olarak kabul eder bunu. gerçi daha sonra, tüm metafizik açıklama tarzından kuşkulanmaya başlar, belki o zaman tüm o etkinin başka yoldan yine iyi ve bilimsel olarak elde edilebildiğini görür: en azından fiziksel ve tarihsel açıklamalar, bir o denli sorumsuzluk duygusu doğurabilirler, ve belki böylece yaşama ve kendi sorunlarına duyduğu ilgi daha bir alevlenir. "
  
  friedrich nietzsche,insanca, pek insanca 1, ithaki yay.sf.38
• "inançlar hakikat düşmanları olarak, yalanlardan daha tehlikelidir. hoşlanmadığımız bir düşünceyi öne sürdüğü zaman bir düşünürü daha sert eleştiririz.oysa, bizi pohpohladığında onu daha sert
  eleştirmek uygun olacaktır. sahip olunması zorunlu tek şey var: ya yaradılıştan ince bir ruhtur bu, ya da bilim ve sanatlar tarafından inceltilmiş bir ruh...
  tüm idealistler, hizmet ettikleri davaların her şeyden önce dünyanın tüm öteki davalarından üstün olduğunu düşünürler.kendi davalarının biraz olsun başarılı olması için, bu davanın tüm öteki insan girişimlerine gerekli olan aynı pis kokulu gübreye açıkça ihtiyacı olduğuna inanmak da istemezler.bir kez yürünmüş bir yola düşenlerin sayısı çoktur,hedefe ulaşan az ..
  
  küçücük bağışlarla büyük mutluluklar kazanmak büyüklüğün bir ayrıcalığıdır.
  insan, diğer insanlardan hiçbir şey istememeye, onlara hep vermeye alıştığı zaman,elinde olmadan soylu davranır.acıların bölüşülmesi değil, sevinçlerin bölüşülmesidir dostluğu yaratan...
  bir şeyden hoşlanmaktan söz edilir,aslında doğrusu,bu şey aracılığıyla kendinden hoşlanmaktır.kendinden hiç söz etmemek çok soylu bir ikiyüzlülüktür.hakikatin temsilcisinin en az olduğu zaman,onu dile getirmenin tehlikeli olduğu zaman değil, can sıkıcı olduğu zamandır."
• when nietzsche wept'i okuduğumda adı sık sık geçen, ismi pek içime işlese de cismini henüz göremediğim kitap.