sabah alarmla uyandıktan sonra düşünülenler
-
yıllarca aynı hayatı paylaştığın eşini toprağa vermek bir daha o yüzü göremeyeceğini bilmek gibi acı verici bir durum.
sabah kalkıyorsun, bir daha uyumayacağını biliyorsun. hayat bu kadar acımasız olabilir mi?
biyolojik saatine göre uyanamadığın dünyadan daha elem verici bir cehennem olabilir mi?
hayat bu kadar gaddar olmamalı. en azından 1.92 lere. -
sabah alarm çalıp uyandıktan sonra düşünce rutinim; akşam olsa da uyusaktır. bu her sabah aynı hiç değişmez. sonrasında işten dönünce ne yemek yapsam, akşamdan dağılanları toplasam diye kafamda beliren düşünceler diye devam eder.
-
(bkz: aman aman iş olsun da)
-
erken yatanlar için: kalkayım giyineyim,
yollar kalabalıklaşmadan giderim kahvaltı yaparım.
geç yatanlar için: allahım niçin çalışıyorum,
ben kimim, neden yaşıyorum.
yeter ki uyuyayım her şeyimi veririm. -
kalktıktan sonra beni öyle bir koşturma bekliyor ki, yatakta fazladan kaç dakika kalsam kar.
-
m.na koyyim yine sabah oldu, dur çişimi edeyim. sktr olup gidicem buralardan.
not : imlaya takılma -
kahvaltı hazırlamaktan bıktım sadece...
-
gerçekten değer mi?
-
bugün ne giysem?
-
eve dönünce direk uyucam. uyumadı.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap