the sleeper

• edgar allan poe'nun şiiri...
  
  at midnight, in the month of june,
  i stand beneath the mystic moon.
  an opiate vapor, dewy, dim,
  exhales from out her golden rim,
  and, softly dripping, drop by drop,
  upon the quiet mountain top,
  steals drowsily and musically
  into the universal valley.
  the rosemary nods upon the grave;
  the lily lolls upon the wave;
  wrapping the fog about its breast,
  the ruin molders into rest;
  looking like lethe, see! the lake
  a conscious slumber seems to take,
  and would not, for the world, awake.
  all beauty sleeps!–and lo! where lies
  irene, with her destinies!
  
  o, lady bright! can it be right-
  this window open to the night?
  the wanton airs, from the tree-top,
  laughingly through the lattice drop-
  the bodiless airs, a wizard rout,
  flit through thy chamber in and out,
  and wave the curtain canopy
  so fitfully–so fearfully-
  above the closed and fringed lid
  'neath which thy slumb'ring soul lies hid,
  that, o'er the floor and down the wall,
  like ghosts the shadows rise and fall!
  oh, lady dear, hast thou no fear?
  why and what art thou dreaming here?
  sure thou art come o'er far-off seas,
  a wonder to these garden trees!
  strange is thy pallor! strange thy dress,
  strange, above all, thy length of tress,
  and this all solemn silentness!
  
  the lady sleeps! oh, may her sleep,
  which is enduring, so be deep!
  heaven have her in its sacred keep!
  this chamber changed for one more holy,
  this bed for one more melancholy,
  i pray to god that she may lie
  for ever with unopened eye,
  while the pale sheeted ghosts go by!
  
  my love, she sleeps! oh, may her sleep
  as it is lasting, so be deep!
  soft may the worms about her creep!
  far in the forest, dim and old,
  for her may some tall vault unfold-
  some vault that oft has flung its black
  and winged panels fluttering back,
  triumphant, o'er the crested palls,
  of her grand family funerals-
  some sepulchre, remote, alone,
  against whose portal she hath thrown,
  in childhood, many an idle stone-
  some tomb from out whose sounding door
  she ne'er shall force an echo more,
  thrilling to think, poor child of sin!
  it was the dead who groaned within.
• fountain of tears grubu, grupla aynı adı taşıyan albümlerinde, edgar allan poe'nun yukarıdaki şiirini yorumlamışlardır... sözlere tamamen sadık kalınmıştır...
• sopor aeternus un sozleri siirle ayni olan ve "acı ceken vocal" kavramının aşılmış olduğunu düşündüğüm sarkisi..
• sopor aeternus'un parçası; 3 bölümden oluşur ve 10 dakikayı aşkın süresiyle destan sıfatını hak eder... parçanın, beşinci dakikadan sonra başlayan ikinci bölümünde vokal, neredeyse,ağlar^*... klasik rock enstrumanlarının dışındaki müzik aletleri kullanıldığı için çok farklı bir atmosfer oluşmuştur parçada... güzeldir, hoştur...
• (bkz: sleeper)
• sopor aeternusun dead lovers sarabande face one albümünün 8. şarkısıdır..
• 11 dakika 54 saniyelik aşmış şarkı. anna varney'in enfes aksanının mükemmelleştirdiği şarkı. melankolinin doruğa tırmandığı şarkı. ikinci bölümdeki titreyen ses çok etkileyici, müzikler zaten çok soft tam anlamıyla süper. dinlerken hiç bitmesin denen nadir şarkı.
• sopor aeternus 'un harika muzigiyle birlesen edgar allan poe siiri. ancak sopor aeternus sozlere birebir sadik kalmamistir. 'i pray to god that she may lie' kısmında "i pray to saturn" demektedir.
• müziğiyle, vokaliyle, atmosferiyle klasik sopor aeternus tarzına sahip tadından yenmeyen bir parça. kemanlar yine tam zamanında girip ortamı daha da bir güzelleştirir.
• camel'in 1978 cikisli breathless albumunun 8. (sondan bir onceki) sarkisi. sozleri yoktur, zira kendisi enstrumantal bir sarkidir.