üzre

• üzere sözcüğünden ünlü düşmesinin yanlış kullanımı ile keyfi olarak türetilmiş sözcüktür.
  
  ünlü düşmesi basitçe sessiz harfle biten bir sözcüğün, sesli harfle başlayan bir ek almasıyla kök sözcükteki son seslinin düşmesi olarak bilinir. ancak durum sanıldığından biraz daha karmaşıktır.
  
  ünlü düşmesi, son dört harfi sırasıyla sesli, sessiz, sesli, sessiz olan sözcüklere gelen ve sesli harfle başlayan bir ekle birlikte ortaya çıkan yeni sözcüğün, söyleniş kolaylığı açısından, kökünün son seslisinin düşürülmesine denir. bu olayın gözlemlenebildiği tüm örneklerde düşen sesli dardır. başka bir deyişle, geniş sesliler, olasılıkla çıkardıkları seslerin daha belirgin olması nedeniyle, böyle durumlarda düşürülmemiştir denebilir.
  
  sesli ile başlayan ek aldığında ünlü düşmesi gözlenen bazı sözcüklerimizi örnekleyerek bu durumu daha iyi anlatabiliriz:
  
  ağız, alın, ayır, bağır, beyin, boyun, burun, göğüs, karın, koyun^*, omuz, oyun, uğur... bu sözcüklerin tümü "sesli, sessiz, dar sesli, sessiz" harf sıralamasıyla biter. üzer sözcüğü, son seslisinin geniş (bkz: e) olması nedeniyle bu sıralamaya uymayan (uysaydı çok kullandığımız üzeri de üzri olurdu, tıpkı ayırının ayrı olması gibi) ama zorla uydurulmaya çalışılan bir sözcüktür ve bu yüzden söylenesi değildir. çirkindir.
• tdk'nın yok saymadığı ama üzereye bakınız vererek altını da doldurmadığı edat..
  yazı dilinde sarfedilişi kabul görmüş edebiyatçıların kullanımıyla örneklenebilecek ve haklılaştırılabilecek olsa da daha çok konuşma dilinde kullanılması ve ancak orada şık duracak olması da göz ardı edilmemelidir..
• (bkz: doga sülen)
• cümleye;
  henüz yapılmış veya yapılıyor olan
  - e doğru
  - a doğru anlamını katan kelime.
  * istanbul'a gelmek üzre yola çıkmıştık ki...
• cemal süreya'nın da şiirlerinde zaman zaman kullandığı bir kalıptır.
• (bkz: üzer)
• doğa bey'in üzere deyişi
• (bkz: sesli harf düşmesi)
• (bkz: üzer), üzere, üzerine, üzerinde, üzerinden
• sanırım olayın özü tdk'nın internet çıktı çıkalı bir türlü toparlanamayışı. birtakım eski şairin şiirlerinde ya da bir yazarın yazdığı bir kitapta geçtiği için legal saydığı ama türkçenin son yıllarda hızla fakirleştiği kelimelerden bir tanesi. kulağı tırmalayan, yarı köylü gereksiz bir kelime. çözüm ise bence tdk'da çalışan çoğu kişi zorla emekli edilmelidir.