şükür etmek

• dünyada tüm belli başlı dinlerde bulunan bir ibadet şeklidir.
• güzel bir alışkanlıktır. sahip olduğu şeyler için şükür etmek, insanoğlu için bir huzur bulma vesilesi olabilir.
  mutlu olduğum anlarda şükür etmek bana güzel bir huzur ve mutluluk verir. ayrıca bu şekilde üzerime düşen bir görevi yapmış gibi hissederim. bu yüzden ayrıntısı ile paylaşmak istedim.
  
  bu felsefenin izlerini semavi dinlerin haricinde hinduizm, budizm, jainizm gibi dinlerde bile bulabilirsiniz. zaten uzakdoğu dinleri ihtirasları minimum düzeye indirip, bireyi eldeki ile mutlu olmaya yönlendirir. budizmin felsefesi kısaca "ne kadar az istek, o kadar az acı" demektir.
  (bkz: budizm/@justinian) (bkz: hinduizm/@justinian) (bkz: jainizm/@justinian)
  
  son dönemde piyasaya çıkan kişisel gelişim kitaplarında bile şiddetle tavsiye edildiğini gördüğümde şaşırmıştım. the secret, ferrarisini satan bilge, eat pray love v.b. parantez içinde binlerce yıldır bilinen şeyleri yeniymiş gibi allayıp pullayan bu kitaplardan pek haz etmediğimi de belirteyim. (bkz: the secret/@justinian)
  
  sözün özü şükür etmeyi deneyin güzel bir şey dostlar.
• (bkz: şükretmek)
• (bkz: aykut ogut)
• (bkz: hakan şükür)
• uygulanisinda bir problem vardir sanki.
  
  sukur etmek eylemini uygulayan insan her nedense bunu kiyas uzerinden gerceklestirme istegini duyar. yani, sukur bir baskasinin sahip olamamasi uzerinden isletilir.
  
  bir baskasinin yoklugu uzerinden kendinde var olana tamah etmek bana dogru bir hareket gibi gelmiyor. bunun sikca karsilasilan cumlesi "onu bulamayanlar da var". bir baskasinin bulamadigi uzerinden kendi bulduguna sevinmek ne kadar anlayisli bir yaklasim? bu daha ziyade bencilce bir yaklasim.
  
  ortada o yokluktan mutsuz olan bir birey mevcut ve baskasinin mutsuzlugu, sahip olamamasi uzerinden kiyasla yuruyen bir sukur anlayisi mevcut. baskasinin mutsuzlugunu kendi mutlulugun haline getirmek bir sukur anlayisi degil kanaatimce.
  
  demek ki dunyada her insan esit sartlara sahip olsa, herkesde esit bir rizik paylasimi olsa ortadan sukur kavrami kalkmis olacak. neden? cunku "sahip olamayan" gibi bir kavram olmayacak, ve "buna sahip olamayanlar da var" diye sukreden insanlar ne uzerinden sukredeceklerini bilemeyecekler.
  
  sukur etmek - her neye inaniliyor ise - kendi elinde olana uygulanmali, bir baskasinda olup olmamasi uzerine degil. kiyaslama kendi dununle kendi sahip olamadigin zamanlar uzerinden yapilabilir. "bunu bulamayanlar da var" diyerek sukredip bulamayan insan icin hicbir harekette bulunmamak bir sukretme degil zannimca.
• allaha hamd için şu duâ da okunabilir:
  “elhamdülillahi alâ ni’metil islâm. ve alâ tevfîkil îmân. ve alâ hidâyetil rahmân.”
• koşulsuz şükran duygusu, deneyimlediğimiz iyi ve kötü her şey için, var olduğumuz için, hayatın bütünü için, sahip olmadıklarımıza da yürekten şükredebilmek, durumlardan ve koşullardan bağımsız olarak hayata duyulan şükran duygusudur.sadece var olana, olumluya odaklanmanın ve müteşekkir olmanın getirdiği geçici bir duygu değil, hayata karşı derin bir duruştur aynı zamanda.
  
  şükretmek, olumlu düşüncenin temelini oluşturan en önemli kişisel eğilimdir. bu nedenle düşüce gücünün bireyin lehine şükran – şükretmek – pozitif düşünce gücü işletilmesi açısından şükran eğilimi önemli rol oynamaktadır.şükretmek elimizdeki ile mutlu olmayı, mutluluk durumu ise, elimizdekinden daha fazlasına ulaşmamız için gerekli yaşam motivasyonunun kaynağıdır.
  
  bir diğer deyişle şükretmek; mutluluğun kaynağıdır.
• çok çok ederim, mutluğu olduğumda daha çok ederim. mutlu olduğumda bunu yapmazsam, mutsuz olduğumda ne yüzle yardım isteyebilirim.
  şükürler olsun, her şey için. şükürler olsun, hayal dahi edemeyeceklerim bana sunulduğu için. şükürler olsun, binlerce milyonlarca milyarlarca kez şükürler olsun. ^*
• sevdikleriniz, sizi sevenler, aileniz sağlıkla nefes alıp veriyorsa, sizin de sağlığınız yerindeyse, eliniz ekmek tutuyor ve kendinize bakabiliyorsanız her anınızda olmalı şükür etmek.
  bazen unutuyoruz, bir dürtüyor yüce yaratıcı, tekrar hizaya geliyoruz.
  
  beni bırakma dedikleriniz sizi bırakmasın, siz de onları bırakmayın, şükürler olsun.