edebiyatçı
-
nasıl fotoğrafçı dünyaya kareler halinde, sinemacı akan çerçeveler içinde bakıyor, ben de edebiyatçılar gibi cümleler, sözcükler, zikzaklı insan durumları ve sesler halinde bakıyorum. edebiyatçı ses üstünden müzikçiye yaklaşıyor. ben de cümle besteliyorum, olanaklarını araşıyorum*. ruhçu yanımla çözümcüyüm, ama edebiyat yanımla daha çok izleyici, hatta kışkırtıcı, kundakçı.
eski yüzyıl veya çağların rock starları edebiyatçılar, ve olasılıkla yine her türden müzikçilerdi. hızlı yaşa, erken ölüm bakımından. wolfgang amadeus mozart, felix mendelssohn bartholdy, d. h. lawrence, orhan veli kanık, pier paolo pasolini (kendini öldürtmüş sayılabilir) ilk aklıma gelenlerden. rock star intiharlarının eski türevleri vardı mutlaka, ama daha çok dolaylı intihar, alkolizm gibi şeyler ölme biçiminde baskın.
şair olmak isterdim, ama ben daha çok yazarım. yazarlık tarzımı betimlesem "gizdökümcü (itirafkar*) gizemci" diyebilirim gibime geliyor. iki kutuplu veya genelde kutupsal yapılı. benim için açılmak da önemli, sırf tahmin dolayımıyla anlam ve derinlik varsaymak da önemli. iki tarafım birbirinin şahidi ve limiti. iyilik de önemli, kötülük dökümü de. tanrısız olduğum halde iri ufak her varsayım, olasılık ve varlığı gözden geçirmek.. bilimciyken ruhçu veya metafizikçi gibi olmak, yazarlığa gönüllenmek. sadece okumak bile beni edebiyatçı yapar, ama iyi kötü yazmaya devam, çünkü gönlüm edebiyatta, yazmaya yatkınım.
tiksinip sıkıntıdan patlayacağıma, bir tıp kongresi ya da öğretmenler kongresi değil, en güzeli bir edebiyat kongresi olurdu. ama o bile sıkılmaktan insanı gebertebilir mi? edebiyatın da bir sahnede yapılanı, bir de atölyede kotarılanı var.
franz kafka, somut ayrıntı konusunda gerçekten iyi örnektir. hemen her yazısında asla genellemeye tamamen kendini kaptırmaz, sadece genellemeleri atmosferi, temeli kurmak için kullanır. kendi sözünü ise tahmin ettiği o insan duygusu, deneyimi, genellemesi üzerine şakacılık, tezat veya ayrıntı kurarak, ayrıntının sözünü ederek söyler. o yüzden iyi edebiyatçı, saf edebiyatçıdır. bir iyi somutlaştırmacı, gerçeğe imgeden, görselden gidici saf edebiyatçı ise gabriel garcia marquez'dir. o listeye dünya'da az bilinen yazarlardan agota kristof da dahildir.
["elimizdeki bütün göstergeler birleşiyor
öldüğü günün soğuk, karanlık bir gün olduğunda."
w.h.auden, unutulmaz şiiri "william butler yeats'in anısına"da böyle diyor. edebiyatçılar arasında kanbağını, dostluk bağını bile aşabilen, sürekliliği ve dayanıklılığı, zamana da mekana da sığmayan bambaşka bir akrabalık kurulabildiğini gösteriyor şiir.] tomris uyar - yazılı günler
"okurun o kadar garip ölçütleri var ki. mesela içtenliği seviyor. içtenliğin edebiyatta yapıldığını bilmiyor. içtenlik, inandırıcılık adına kurulur. edebiyatçılık bir meslektir çünkü. (...) edebiyatta bence önemli olan inandırıcılıktır; içtenlik ya da sahicilik değil." tomris uyar - kitapla direniş
(bkz: edebiyatçılar), edebiyat/@ibisile
(bkz: edebiyat kitabı/@ibisile)
(bkz: şairler erken ölür)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap