• italyanlarin saheser filmi. farkli farkli hayatlarin, birbiriyle kesisimini anlatan hikayede, ayni olay bir fakir, bir orta sinif, bir zenginin gozunden anlatilip izleyicisine sorgulamak icin epey malzeme vermis. italyan'in ekonomik kriz batakligina nasil yuvarlandigini, bir ailenin dramindan yola cikarak anlatmis. insan hayatina verilen degerin, adaletin, durustlugun sadece parasi olana karsi yapildigini, insanin aslinda ne kadar pislik bir canli oldugunu ve bilindik sekilde kapitalist sistemin elestirisini guzel guzel anlatmis. yani bu kadar eksiksiz bir hikaye, bu kadar guzel bicimde kurgulanarak beyaz perdeye aktarilabilirdi. paolo virzì cok iyi is cikarmis.
  • italyan sinemasının mutfağından çıkan bir kurgu harikası. "sıradanlık batağına saplanması çok muhtemel bir hikayeden, nasıl etkileyici bir film yaratılır?" sorusuna güzel bir cevap aynı zamanda. amerika’lı yazar stephen amidon’ın “human capital” kitabından uyarlanan filmin aldığı ödüller ve kısaca konusu şöyle;

    2014 tribeca en iyi kadın oyuncu (v.b. tedeschi)
    2014 donatello ödülleri (italya) en iyi film, en iyi senaryo, en iyi kadın oyuncu(v.b. tedeschi), en iyi yardımcı kadın oyuncu (v. golino), en iyi yardımcı erkek oyuncu (f. gifuni), en iyi kurgu, en iyi ses

    “italya’da como gölü’nde karlı, karanlık bir gecede bir cip bir bisikletliye çarpar. kaza öncesi olanlar ortaya çıktıkça herkesten kopuk, ayrıcalıklı bir yaşam sürdüren zengin bernaschi’lerle iflasın eşiğindeki rovelli’lerin kaderleri kesişecektir. bir yabancının trajik ölümünü üç farklı bakış açısından anlatan insan sermayesi, çağımızda arzu, para hırsı ve insana verilen gerçek değeri ortaya koyan incelikli bir dram, stilize bir sınıf eleştirisi.”

    ölen bir kişi için tazminat belirlenirken; kişinin ortalama ömrüne, yaşasaydı kazanabileceği gelire, ve sosyal hayatının nitelik ile niceliğine bakılıyormuş. ve sigorta sektöründe buna “insan sermayesi” deniyormuş. bunu biliyor muydunuz? ben bilmiyordum. meğer değer biçmek çok kolaymış. formülünü de alırsak, gerisini biz bile halledebiliriz.
  • filmekimi kapsamında izlediğim çok iyi birkaç filmden biri. bir cinayet ve o cinayete 3 farklı kişinin gözünden bakan bir hikaye üzerine kurulu film. hem sağlam bir sınıf eleştirisi hem çok iyi bir dram hem de harika oyunculuklarla bezenmiş bir dedektiflik öyküsü aslında film. türkçesi insan sermayesi olan filmin adının nereden geldiği ve film boyunca neredeyse bahsi hiç geçmeyen filmin görünürde konusunu teşkil eden ölünün akibeti filmin sonunda belli oluyor.
  • paolo virzi'nin en iyi filmi olma özelliğini caterina va in citta ile paylaşan filmi olmuş bana göre. sona giden yolu farklı kişilerin hayatları ile gösterirken bir kurgu harikası çıkmış ortaya. bu sene izlediğim filmler arasında, deux jours, une nuit ile birlikte sisteme en güzel vuran film.
  • sermayeyi çeşit çeşit vicdana yüklemenin filmidir. soundtrack' in de bir insan ömrünü neye vermeli de bulunmalıdır kanımca.
  • abd'li yazar stephen amidon'in "human capital" isimli romanindan uyarlanmistir.

    --- spoiler ---

    kapanis jeneriginden hemen once cikan "insan sermayesi" aciklamalari bana bazi arap ulkelerindeki "kan parasi" uygulamasini animsatti biraz.

    --- spoiler ---
  • aynı hikayenin 3 farklı karakterin perspektifinden anlatıldığı, ekonomik krizin yansımaları ve farklı sınıflara ait insanların hayatlarının değeri üzerine akıcı bir italyan filmi.
  • genel itibariyle basarili sayilabilecek bir film. ustte belirtilmis zaten hikayenin bir amerikan romani baz alinarak gelistirildigi. kimi elestirmenler bu yuzden filmi avrupa'ya nakledilmis bir amerikan tipi orgu olarak ele almis. ama bence film basarili bir sekilde italya'daki mevcut duruma oturtulmus.
    sinifsal hirslara sahip o uckagitci adam ve zengin finansal dolandiricinin esi (bu rolde tedeschi hayli basarili) hikayedeki basarisiz isteklerin gostergelerinden.
  • kurgusu klasik italyan anlatımından uzak, maddi ve manevi anlamda kapital kavramını güzel işleyen bir film. üç dairenin kesiştiği taralı alan anlatımıyla "değer tercihleri" güzel işlenmiş.
  • sıkıştırılmış bir kurgu daha çok hissettirdiği.
    ruhu ve derinliği yok. seyircinin tahminine bırakıyor bazı şeyleri. geçmişini düşünmek istiyorsunuz karakterlerin, ancak yapamıyorsunuz.

    bana göre etkileyici tek sahnesi:

    --- spoiler ---
    bayan bernaschi'nin sanat yönetmeni ile film izleyip seviştiği sahne.
    --- spoiler ---

    filme kötü demiyorum. sadece çok mekanik geldi, belki de kapitalizm olduğundan ana tema.
hesabın var mı? giriş yap