• 2 gun ustuste olan bir konserdi bu(persembe ve cuma).sene 1998 idi... ikili yeniden bir araya gelmis,no quarter isimli bir album cikarmis,misirlilarla hasir nesir olmustu o aralar...kashmir isimli senfonik bir de album piyasadaydi(killing joke mu ne oyle bi alternatif grup yapmisti heralde,hey gidi gunler yaslanmisiz)..
    neyse konsere bir hafta since i ve been loving yoular,babe i m gonna leave you,the battle of evermorelarla gecti... arada stairway'i,whole lotta love'i robert* abi ile soylemenin hayalleri kuruldu...

    persembe gunu gidenlerden mekanla ilgili*,ortamla,abilerle ilgili ayrintilar dinlendi,nefesler tutuldu ve cuma aksami 3-5 biradan sonra salona girildi...

    simdi setlisti,ayrintilari hatirlamiyorum ama robert abinin guclu sesini konusturdugunu,jimmy page'in keman yayiyla gitar caldigini,motley cruenun bascisi ve robert plant'in damadi lee soyadli adamin da ortaligi dagittigini net hatirliyorum... no quarterda 3500 kisi ezbere parcaya eslik edince mikrofonu bize uzattilar ve baslari one egik saygi durusu yaptilar...tuyleri diken diken eden bir konserdi... 2 rock&roll fenomeni karsimizda hayranlikla ve mutlulukla duruyordu...

    haa her ilk gelen grubun icine dustugu "burasi turkiye,bunlar bizi bilmezler" soguklugu yok muydu uzerlerinde,vardi...ama 3-5 parcada tum salon ezbere katilinca sarkilara,onlar da "burda ne cevherler varmis meger" psikolojisine kaptirip sanki new york'da londra'da konser veriyormus havasina girdiler... hatta jimmy page abi akrobatik hareketler bile yapti,robert plant surekli atraksiyon pesindeydi zaten... "no stairway baby..." diyerek de bekledigimiz sarkiyi soylemeyecegini ilan etti.,ruya gibi gecen konserin tek hayal kırıklıgı da oydu heralde...
  • (bkz: page and plant)
  • 5 mart 1998 tarihli olanına iştirak ettiğim konser. biletleri hala saklıdır. o zamanın parası ile tek bilete 8 milyon tl ödemişiz. eşimle bostancı gösteri merkezi önünde kuyruğa girdiğimizde yaş ortalamasının yüreği genç insanlardan dolayı biraz yüksek olduğunu görmüştük. yine biletten okuduklarıma göre konser saati 20:30, kapı açılışı 18:30 olarak verilmiş. içerde hatırladığım simalar, edip akbayram, cahit berkay ve yamulmuyorsam güven erkin erkal. ama eminim başkaları da vardı.

    bir rüyayı hatırlamaya çalışmakla, bu müthiş konseri anlatmak arasında pek bir fark yok. klasik led zeppelin eserlerinin yanında ikilinin çalışmalarından da şarkılar çaldılar. konserin sonuna kadar sabretmemize rağmen stairway to heaven'ı icra etmediler. kişisel düşüncem manevi bir yanı var belki ondan. belki o muhteşem rock şarkısı sadece led zeppelin tarafından çalınıyor. konserin bir bölümünde ön taraflarda oturan bir hayran içinde bonzo* ismi geçen birşeyler haykırdı. robert plant da "yeah, bonzo" gibisinden birşeyler söyledi. arkalardaydım, net duyamadım. artık davulcuyu mu beğenmedi orasını bilemiyorum.

    bu efsane iki ismin türkiye'ye gelip de konser vermesi halley kuyruklu yıldızının 76 yılda bir bizi ziyaret etmesinden de müthiş bir olaydır. halley yine de gelecektir ama bir daha bu ikili gelir mi bilinmez.
  • beni hayatımda en çok heyecanlandıran konser. nasıl para biriktimiştim onun için! konser günü akşama kadar led zeppelin'in ilk dört albümünün tamamını zıplayarak dinleyip gaza geldiğimi hatırlarım. komşumuz ali abi'yle konserin ikinci gününe gitmiştik. içeriye giren herkes tepeden tırnağa aranmıştı. kayıt cihazı getirmek kesinlikle yasak olmasına rağmen önümüzde duran adam, -muhtemelen bir ingiliz- konseri omzundan çıkardığı küçük bir mikrofonla son derece rahat kaydetmişti. kesin rock n roll'la başlarlar konsere demiştim, ama wanton song ile girmişlerdi, o da hızlı güzel bir başlangıçtı. kashmir'i biraz türk müziğine benzeterek çaldılar gibi gelmişti bana. başından sonuna olağanüstü bir konserdi.
  • sozluk mitolojisinde "yaratilis" kisminin en onemli ogesi, sozlugun var olusuna katkida bulunmus en onemli olay..
  • 1998 icin enteresan ve beklenmeyen bir organizasyondu. noldugumuzu sasirmis iki elimiz kanda oldugu halde tufegimizi teslim edip gelmistik.
    olayın buyuklugune pek uygun olmayan bostancı gosteri merkezinde her an yıkılmaya hazır seyirci banklarının tehlike arzettiğini hatırlıyorum. page her zamanki gibi cool. plant her zamanki gibi seksi ve kışkırtıcı idi. yine de eksik biseyler vardı. bu da kapalı ortamın boguculugundan kaynaklanmış olabilir.
  • 1998 yilinin 6 mart cuma gunu gerceklesen mucize. tum para bilete yatirildigindan oturu (8ytl) cepte 1-2ytl gibi karektersiz bir meblag kalmis. bir dost ile bostanci gosteri merkezine gidilir. saat sabah 10 dur. bostanci gosteri merkezinin onunde bizden baska 5 kisi oturmaktadir. soguktur, yagislidir hava. saatler gecer, bedenler yorulur. caya kremali biskuviler katik edilir. derken salon gorevlilerinden biri beklesen bizleri siraya sokmaya karar verir. biletlerimizin arkasina numaralar yazar. biz 56-57 olur, kaderimize razi sekilde beklesmeye devam ederiz. saatler gecer, tanidiklar gorulur, az sonra sahne alacak grubun ihtisami icimizi urpertir sekilde salona dolusmaya baslariz. kimi guruhlar (bkz: avusturya lisesi) feyzullah soyler, kimileri deep purple in da istanbula gelecegine dair soylentiler yayarken birden isiklar kararir....nekropsi sahne alir....baretleri, muhtesem muzikleri ile. nekropsinin sahneden inmesi ile heyecan daha da artar. o an gelmek uzeredir. 15 yasinda bir cocugun hayati boyunca elde edebilecegi en buyuk sans. belki sadece 15 yasindayken hak etmedigi bir sans. derken isiklar soner, yildizlar aydinlatmaya baslar koca salonu...
  • ayrica bu konserde jacquemort rumuzlu yarman konsere sadece 15dk once gelmis, 11 saat ayakta bekleyen bizlerin onunde izlemistir. biz mi led zeppelin aski ile kavruluyorduk o mu cok akilliydi bilemiyorum.

    (bkz: sana hicbir sey demiyorum)
  • aynı zamanda, yaklaşık bir ay sonra çıkaracakları albümün tanıtımını da yaptıkları bir konserdi (ben 5 mart'taki ilk konserde bulundum). led zeppelin kataloğundan ayrı olarak, yeni albümle aynı adı taşıyan walking into clarksdale, most high ve şimdi net hatırlamadığım ('shining in the light' olabilir) bir tane daha olmak üzere 3 yeni şarkı çalmışlardı. yerler numarasızdı. kalpleri fetheden ve kulakları da günlerce zonklatan ses şiddeti yüksek bir gece idi. 003079 numaralı giriş biletim, yangında ilk kurtarılacak evraklar arasındadır.
  • http://www.gecmisgazete.com/…n_efsanesi&icerik=8102
hesabın var mı? giriş yap