yeni alman sineması
-
alman sinemasının sanatsal ve ekonomik durgunluğuna tepki olarak, genç bir grup film yönetmeni oberhausen manifestosu’nu 28 şubat 1962’de yayınladı. bu bildirgede dikkat çeken cümle der alte film ist tot. wir glauben an den neuen yani "the old cinema is dead. we believe in the new cinema - eski sinema öldü. biz yeni sinemaya inanıyoruz" olacaktı.
daha sonra genç sinemacılar oberhausen manifestosuna bağlılığını bildirmeye başladılar. bunların aralarında volker schlöndorff, werner herzog, jean-marie straub, wim wenders, hans-jürgen syberberg ve rainer werner fassbinder de vardı. bu isimler alman film endüstrisinin var olan pozisyonunu reddedip, yeni bir sanatsal üstünlüğün ticari diktelere ağır bastığı sinema anlayışı oluşturmak istediler.
1965 yılına geldiğimizde genç alman film komitesi'nin kurulmasına rağmen, yeni alman filmleri finansmanı içişleri bakanlığının himayesindeydi. yeni alman sineması yönetmenleri, alman sinema endüstrisi ile ortak çalışmayı sert bir şekilde reddediyorlardı. bunun yerine televizyondan gelen paraya yönelmişlerdi. genç yönetmenler tv programlarıyla kendilerini ve hırslarını test etme şansına sahiptiler. fakat yayıncılar tv için verdikleri desteği sinema salonları için vermiyorlardı. bunun doğal bir sonucu olarak, filmler sinema kanadında izlenemediği için başarısız olmaya mahkumdular.
fakat bu durum 1974 ten sonra film-/fernseh-abkommen yani film ve televizyon anlaşması ile değişmeye başlayacaktı. federal cumhuriyetin ana yayıncıları ard ve zdf ile alman federal film kurulu (batı almanya'da film yayınını destekleyen hükümet organı) anlaştılar. bu anlaşmaya göre televizyon şirketleri filmlere prodüksiyon sağlayıp, filmi 24 aylık sinema gösteriminden sonra televizyonda kullanabiliyordu. ayrıca film sinema gösteriminden 6 ay sonra dvd ve videoda yer alabilecekti. işte bu anlaşma ile yeni alman sineması filmleri televizyondan önce sinemada gösterilme şansı bularak ciddi bir fırsat elde ettiler.
yeni alman sineması, sanatsal arzusu ve sosyal eleştirileri ile kendisini betimlemeye uğraşmıştır. fassbinder, eski ve yeni sinema arasındaki uzlaşıda bir yıldız olarak görülmüştür. bu hareket iki döneme ayrılabilir. yeni alman sineması, daha çok 70'ler dönemi için geçerli isimlendirme iken genç alman sineması 60’lar dönemi için kullanılır.
bu yeni jenerasyonun başlıca ilhamları ise italyan yeni gerçekçiliği, fransız yeni dalgası ve ingiliz yeni dalgası olmuştur. hollywood’tan da dolaylı olarak etkilenip eklektik bir tarz oluşturmuşlardır. yeni alman sineması’nı karakterize eden şey, kendi geçmişinden ve kendi kültüründen sürgün edilmiş bir ulusun içinde bulunduğu durumun temsilidir.
bu hareket ile alman sineması weimar cumhuriyeti'nden bu yana tekrar uluslararası arenada dikkat çekmeye başlar. kluge’nin abschied von gestern (1966), herzog'un aguirre, the wrath of god (1972), fassbinder'in fear eats the soul (1974) ve the marriage of maria braun (1979), wenders'in paris, texas (1984) filmleri uluslararası arenada beğenilir ve onay görür. savaş sonrası almanya'nın önde gelen romancıları heinrich böll ve günter grass, the lost honour of katharina blum (1975) ve the tin drum (1979) gibi uyarlamalar için materyal kaynak sağlarlar.
gözden kaçmış olmasına rağmen kadın yönetmenler de bu harekette aktiftirler. danièle huillet, helma sanders-brahms, helke sander ve margarethe von trotta bu kadın yönetmenlere örnek gösterilebilir. diğer ismi anılması gereken yönetmenler de şunlardır: harun farocki, alexander kluge, ulli lommel, peter schamoni, volker schlöndorff, straub-huillet, werner schroeter, edgar reitz
yeni alman sineması yönetmenleri bertolt brecht'ten etkilenmişlerdir. fakat fassbinder filmleri, yeni alman sinemasında brechtçi çizgiyi reddetmesiyle dikkat çeker. fassbinder, brechtçi anlatım yerine melodramayı benimser, holyywood yönetmeni douglas sirk'ten etkilenir. seyirciden hem hissetmesini, hem düşünmesini talep eder (feel and think). yeni alman sineması 1970 sonlarında son bulur. fassbinder'in 1982'deki ölümünü de akımın sonu olarak kabul edenler vardır.
bazı önemli yeni alman sineması filmleri:
abschied von gestern (1966)
die artisten in der zirkuskuppel ratlos (1968)
aguirre, der zorn gottes (1972)
angst essen seele auf (1974)
alice in den städten (1974)
die verlorene ehre der katharina blum (1975)
die blechtrommel (1979)
nosferatu phantom der nacht (1979)
die ehe der maria braun (1979)
im lauf der zeit (1976)
kaynaklar:
wikipedia
rym
kavrakoglublog
isteyen şunlara da baksın:
iran yeni dalgası
low fantasy
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap