ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
10. yüzyıl arap gezginin türklere dair gözlemleri
-
bir gezginin, 10. yüzyılda yaşamış dede ve ninelerimizin günümüz türk halkından daha çağdaş ve insancıl yaşadığını gösteren notlarıdır.
2014 yılı ekşi sözlük yazarlığı maaş zamları
-
hep 50 liralık yazdığımdan sikimde olmayan zam.
24 ocak 2020 corona virüsünün türkiye'ye gelmesi
-
bize gelmeyecek olmasının imkanı yok zaten kötü bir şey olacak ve biz yaşamayacağız öyle mi?
ayça tekindor'un pitbull saldırısı yorumu
11 eylül saldırısında camdan atlayan insanlar
-
10 saniye. 400 metrelik bir binadan atladığınızda, yere düşene dek geçecek olan zaman.
o gün dünya ticaret merkezi'ne gitmişsiniz. büyük ihtimalle iyi bir işte çalışıyorsunuz. geleceğe dair hayaller kurarak evden çıkmışsınız. büyük ihtimalle o sabah, o gün öleceğinizi düşünmüyorsunuz.
camın kenarındasınız. içeride boğucu bir duman var. aşağı inme şansınız yok. itfaiyenin gelme imkanı yok. helikopterle kurtarılma imkanınız yok.
o gün öleceğinizi biliyorsunuz artık.
aşağıdaki insanlara bakıyorsunuz. yalnızca size bakan noktalar görüyorsunuz, o kadar küçükler. 400 metre aşağıdaki insanlar yaşayacak.
10 saniye. rüzgar yüzünüze vuracak, kulaklarınızda basınç oluşacak. üşüyeceksiniz. muhtemelen yere düştüğünüz an, canınızın yandığını fark edene kadar ölmüş olacaksınız.
atlamasanız dumandan zehirlenecek, yanacak ya da betonların arasında kalacaksınız.
------
bu korkunç bir psikoloji. ilk olarak "neden ben" dersiniz, kabullenemezsiniz.
"onca insan varken, hatta karşıdaki binadaki insanlar yaşayacakken neden ben?"
rüyadaymışsınız gibi gelir. sanki o anı yaşayan siz değilsinizdir. sonra havadaki zehir, ciğerlerinize dolduğu an gerçekle yüzleşirsiniz. o anda, oradasınızdır, karar vermek zorundasınızdır ve hayat size yalnızca bir seçenek sunmuştur; 10 saniye.
evimde, bilgisayarın karşısında o insanların psikolojisini anlamaya çalışıyorum. sadece düşünmek bile içimi ürpertiyor. beni korkutan şey ölüm değil, bu hayatın bir gerçeği. sadece çok kısıtlı bir an içinde ölüm şeklinize karar vermek zorunda kalma psikolojisi bu. doğduğunuzdan o yana, sizinle birlikte olan yaşama içgüdünüzü kaybediyorsunuz bir anda.
yapabileceğim en iyi şey, hayatta olmayan sevdiklerime 10 saniye içinde kavuşabileceğimi düşünmek olurdu herhalde. gözlerimi kapardım ve kendimi boşluğa bırakırdım.
edit: doğrudan benim yazıma atfedilmiş olmasa da, yine de "amerikalılar ölünce duygu sömürüsü, ıraklılar ölünce bir şey yok" gibi düşünenlere birkaç şey söylemem gerek. çaresiz insanların ölümle yüzyüze gelmesi ile ölen insanların nüfus kağıdında yazan vatandaşlıkların bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum. hala bu konuda bile nasıl rövanş edebiyatı yapılabileceğini aklım almıyor.
boğaziçi üniversitesi
-
bu okulla ilgili tek anım, 2005 yılında endüstri mühendisliğini yaklaşık 100 puanla kaçırmamdır :(
fethi sekin
-
şüpheli aracı farkedip ateş açarak bombanın erken patlamasına neden olan ve böylece birçok hayat kurtaran şehidimiz.
vatan evladı..
param var ama zevkim yok markaları
-
param da yok zevkim de. (bkz: lcw)
1.75 boyuyla topuklu ayakkabı giyen kadın
-
benden uzak allah'a yakındır.
parasını çalan gaspçıları öldüren ukraynalı
-
adama helal olsun.
hem parasını kurtarmış hem de toplum zararlısı iki şerefsizi eşek cennetine gönderip insanlığa fayda sağlamış. eminim ikisinin de 10ar 20 ser suç kaydı vardır.
keşke herifleri kaçarken değil de, hayatı için mücadele ederken gebertseydi. umarım az bir ceza ile yırtar.
edit:imla
üniversite birinci sınıfta yapılmaması gerekenler
-
o kız bana bakmaz demeyin. bakar anam, bakar yavrum... aksi taktirde zamanla nelere baktığını görünce kendinizi aynanın karşısında bulursunuz. gözlerinize inanmak için.
edit: serhat buralar eskiden hep entry idi...
laptop kamerasını bantlayan insan
-
paranoyaktır, ama zararlı bir yazılımla izlenme ihtimali düşük bir paranoyaktır.