hesabın var mı? giriş yap

  • muhendis yeni bisikletiyle fizikci arkadasinin yanina gider.
    fizikci: bu bisikleti nerden buldun?
    muhendis: dun bir parkta oturuyordum, bir kiz geldi yanima bu bisikletle. bisikletten inip ustunde ne varsa cikardi, karsimda cirilciplak durup, "istedigini al" dedi. ben de bisikleti alip ayrildim.
    fizikci: dogru secim yapmissin, elbiseleri sana uymayabilirdi.

  • ben kendime böyle bir öğüt verebilseydim eğer şunları söylerdim, kaşlarımı çatardım, sinirle söylerdim aynen şöyle;

    'dümbük,

    sen şimdi ölsem de kurtulsam ne bitmez derdim var diyorsun ya şu ergen halinde, sen daha üzüntü nedir bilmiyorsun inan, sen daha ne acılar, ne ölümler, ne kaybedişler yaşayacaksın hayatında.

    liseyi bitir, sonra defol git yurtdışında üniversite oku, sakın geri dönme, burda aylarca iş ararsın, orda işini bul çalış. sakın aşık olma. birine bağlanmak gibi bir hata yapma. gez,dolaş,eğlen kimseyle uzun süre görüşme. baktın aşık olacak gibisin, baktın onsuz hayatın kötü oluyor, anında bırak. arkana bile bakma. yıllarının ne kadar çabuk geçeceğini unutma, üzülüp dövünene kadar yıllar geçecek, pişman olacak kadar vaktin yok. para, hiç bir zaman mutluluğun tek sahibi olmuyor, para kazanmak için yaşama, mutlu olmak için yaşa. 27 yaşına geldiğinde 17 yaşındaki aklım olsaydı dememek için, unutma; hiç bir şey için, hiç kimse için 1 günden fazla üzülmeye değecek hiç bir şey olmuyor hayatında'

  • bir gece ablamin bir arkadasinin bizde kalacak olmasi. tam o sirada benim yeni aldigim siyah eldivenleri ve bereyi ablama gosteriyor olmam. akabinde ablamin arkadasinin apartmanin icinde fare gormesi ve cigligini en ust kattan duyup kosmam. tabii benim gibi cigligi duyan herkesin kapilarini acmasi ve merdivenlerden asagi kosan siyah bereli ve eldivenli insan figurunu duyduklari ciglikla da birlestirince hirsiz sanmalari ve pesime dusmeleri. pesimden kosanlardan birinin elinde kurek olmasi. bunlar niye geliyo diye aniden arkami donunce bir anda en ondeki adamin korkup dusmesi. ben asagi indikce cigliktan kacan farenin ablamin arkadasiyla aramda kalmasi ve ona dogru gitmeyi secmesi, yeni cigliklarin yukselmesi. arkamdan kosan annem ve babamin "hirsiz degil o, durun" diye apartman sakinlerini yakalamaya calismasi. sonucta o kuregin fareyi oldurmek uzere kullanilmasi.

    edit: imla

  • övünmek gibi olmasın ama sanırım bu benim. nerde ağzı açık, sağa sola bakan biri varsa gelir bana adres sorar. kimin kolunda saat yoksa yanaşıp bana "saatiniz var mı acaba?" der. yanımda 3-4 arkadaşım olsa bile her defasında sorunun muhattabı ben olurum. hatta gelip bir şey soracak adamı 50 metreden kestirebiliyorum artık. mesela geçen gün markette kadının biri elimdekilere bakıp "o kazandibi güzel mi ya? ben geçen o markanın profiterolünü aldım hiç beğenmedim. alıyım mı sizce?" diyerek hiç tanımadığı halde bana damak tadını emanet etti. işte bu sebeplerden, her sabah evden çıkmadan trt 2'yi açıp, saatim geri kalmış mı diye kontrol ederek; boş zamanlarımda google earth'ten bilmediğim mahallelerdeki cami, okul, cadde ve sokakları öğrenerek bana güvenen halka en doğru cevabı verebilmek için çalışıyorum. gelecek seçimlerde de adayım.

  • atlanta'da altın madalyayı naim'e gerçekten kıl payı kaybetmiştir. performansının hakkını da seremoni öncesi naim'e " sen en iyisin" diyince "hayır leonidis, ikimizde en iyiyiz" cevabıyla almıştır. eminim yunan halkı için değildir ama leonidis için aldığı bu cevap büyük onurdur ve bir nevi kariyer zirvesidir.
    bu iki büyük şampiyonun birbirleri ile ilgili söylediklerine bakıldığında ilk giden leonidis olsaydı naim'in de o cenazede bulunacağına emin olabilirsiniz. isteyenler olympic channelda yayınlanmış 23 dakikalık epik belgesele bakabilirler.

    the historic battle for atlanta weightlifting gold | olympic history

    ekleme editi :

    leonidis'in cenazeye gelişi sosyal medyada, kısmen sözlükte ve tabiiki ana akım medyada çok büyük adammış bükemediği bileği öpmüş şeklinde algılanıyor. bence sadece kısmen doğru bir okuma bu. olayı bu şekilde algılamak naim'in ağırlığını anlayamamak, büyüklüğünü idrak edememektir.

    naim süleymanoğlu'nu bir olimpiyat efsanesi, büyük şampiyon vs olarak düşünmeyin. naim en kuvvetli olduğu dönemde mitolojik bir yaratıktı, aklın almadığı mantığın yetmediği performanslar sergileyerek hüküm sürüyordu. o yüzden meşhur lakabı cep herkülü üzerine tam oturmuştur. öyle bileğini bükmek falan gibi bir şey zaten söz konusu değildir, düşünülemez. leonidis, yunan olmasınında büyük ve güzel tesadüfüyle, tanrılara meydan okuyan bir ölümlü gibi naim'in karşısına dikilmiştir. kazanması imkansızdır, ama inançlıdır azimlidir cesaretlidir. ilgili belgeselde kaldırışlardan birinin tam öncesindeki sessizlikte kardeşinin naim'i motive etmek için söylediği bir cümle duyulur: "herşeyini ver!" leonidis bir ölümlü olarak bunu başarmıştır. naim'i herşeyini vermeye zorlamıştır. sadece bu bile leonidis'ten başka kimsenin başaramadığı birşeydir. velhasıl kazanamaz ama hikayenin sonunda da bu meziyetleri yüzünden övülür ve ödüllendirilir. böyleyken böyle.