hesabın var mı? giriş yap

  • "ilginç" diye bi kadın var. nasıl doğduysa artık siz düşünün, bakıp bakıp bi boka benzetemediler herhalde.

  • aktivist kimliği john lennon için, toplum ve dünya için birşeyler yapmaktan öte, akıl sağlığını korumak için başvurduğu bir savunma mekanizmasıydı. tıpkı gruptan ayrılması ve yoko ono ile ilişkisinin benzer birer savunma mekanizması olması gibi.

    lennon'un akıl sağlığını koruyabilmesi için, "tanrı kompleksi"nin bile çok sakil durmadığı bu hayattan kurtulması, egosunu daha maddi temeller üzerine dayandırması gerekiyordu.

    bunu anlayabilmek için, grubun aniden ve bir benzeri yaşanmadık biçimde ünlü olduğu yıllara bakmak gerek. averaj bir insan için, şöhret ve kendisine gösterilen ilgi bir lütuf olabilir. ancak çılgınlık boyutunda kısıtlanmış bir yaşam alanı, buna karşın aniden kazandıkları benzersiz otorite hali, lennon çapında bir adam için katlanılabilir değildi. lennon, büyük egosu olan bir adamdı ancak egosunu dayandıracak tüm mantıklı zemini kaybettiği için, hayatı yaşanılabilir olmaktan çıkmıştı ve bu da akli işlevlerini etkiliyordu.

    lennon, egosu her ne kadar yüksek olsa da, kendisini tanrı sanmayacak kadar da akıllı bir adamdı.

    grup elemanlarının tasviri ile, "sokağa adım attıklarında her görenin çığlık çığlığa peşinden koştuğu, konserlerde çığlıklardan çaldıkları müziği duyamadıkları, otel lobisinden içeri adım attıklarında otel çalışanlarının çığlık atmaya başladığı, belediye başkanlarının onurlarına verdikleri yemeklerde, bizzat başkanın eşinin çığlık atarak karşıladığı ve yalnızca tuvalette yalnız kalabildikleri" bir hayatta lennon gibi adamların varolması kolay değildir.

    lennon bu hayattan kaçışı 3 şeyde aradı:
    1. "the beatles" canavarından kaçışta,
    2. kraliçeye kadar hemen her otoritenin koşulsuz destek verdiği hayattan, otoriteyi ve toplumun averaj kesimini karşısına alan bir aktivizme kaçışta,
    3. ve yine hayatta karşısına çıkan ilk otorite kaynağı olan yoko ono'ya kaçışta.

    aktivist kimlik, bu anlamda üzerindeki baskıdan kurtulmak için mantıklı bir noktaydı. imparatorluk nişanı takılacak kadar toplumun ve otoritenin üzerine düştüğü, adeta soluğunun eksildiği bir hayatta lennon, aktivizme yönelerek toplumun genelini ve otoriteyi karşısına almayı tercih etti. hatta bunu oldukça radikal noktalara taşıdı. o kadar acelesi vardı ki, çırılçıplak albüm kapağı fotoğrafı çektirecek kadar (aslında garip) bir eyleme dahi imza attı. çünkü tek derdi, mümkün olduğu kadar o çığlık atan kalabalıkları ve otoritenin onayını arkasında bırakmaktı. isa demecini de bu bağlamda değerlendirmek haksızlık olmaz. lennon yanlış anlaşılacak bir adam değildir. meğer ki yanlış anlaşılmak istemiyorsa.

    gruptan ayrılması kısmı da bundan farksız değil. bu noktada; paul mccartney ile anlaşamamaları ya da 30 yaşından sonra "she loves you" çalmak istememesi gibi gerekçeler oldukça temelsizdir. çünkü arada kimi anlaşmazlıklar olsa da, mccartney aslında grubun dağılmaması adına "the ballad of john and yoko"yu the beatles adı altında kaydedecek kadar lennon'un suyuna giden bir adamdı. ve yine zaten konser vermeyen bir grubun üyesi olarak, "she loves you" çalmak zorunda olmadığı gibi, konser verseler bile çalmama insiyatifini gösterebilecek bir konumdaydı.

    lennon grupta insiyatifi mccartney'e de aslında bilinçli bırakmıştır. çünkü kişisel kurtuluşunun, gerçekte dört müzisyenin toplamından çok daha fazlası haline gelen the beatles yükünden kurtulmakta yattığına inanmıştı.

    yine yoko ono da, lennon'un buna benzer bir savunma mekanizmasıydı. ono, o yıllarda lennon'a "hayır" diyebilen tek varlıktı dünya üzerinde. ona hükmetmeye çalışan, onun suyuna gitmeyen tek insan. yoko ono, lennon'a, egosunu dayandıracağı bir temel vermişti. egosunu tehdit eder gibi görünse de, halbuki varlığı ile, onun egosunu anlamlı hale getirmişti.

  • ilk uzay uçuşunu 1964'de voskhod 1 ile yapmış kozmonot. bu uçuş ile şuradan görülebilecek düzen içerisinde birden fazla insanın katıldığı ilk uzay uçuşunu gerçekleştiren 3 kişilik ekipten biri olmuştur. pek çokları gibi uzay yarışı* uğrunda hayatını kaybedenler arasındadır.

  • devlet hastanesinde çalışan lisans mezunu bir memurum.
    bugün açıklanan işçi zammı ile birlikte ilkokul ve lise mezunu işçiler benden daha fazla maaş almaya başladı.
    2 sene sonra asgari ücret de bizi geçecek. inşallah asgari ücret bizim maaşları geçtiği zaman asgari ücretin altında veremiyorlardır bizim maaşı.

    görevde yükselme sınavı gibi “görevde alçalma sınavı” açılmalı acilen. görevde alçalıp temizlik personeli olabilirsem ailemi daha rahat geçindirebileceğim. teşekkürler.

  • iki yıl kyk yurdunda kaldım (2017-2019). yeni açılan bir yurttu. 1000 küsur kişilik. yurtta bırak hemşireyi, sağlık görevlisini ecza dolabı bile yoktu ama imam vardı. diyeceğim o ki kyk yurtları direkt pamuk tıkamaya odaklı.

    t: her köşeye açılan imam hatiplerden mezun olan abileri açıkta bırakmamak için, bilim yuvası olması gereken yerlere perşembe gecesi pilavlı sohbet yapsin diye gönderilen 922 yeni kişiyi içeren haber.

  • benim değil ama bi arkadaşımın yaptığı ise 5 kısılık japon kafilesini başlarında rehber olmadan kıbrısa tura gönderecekti.. gerizekalı andaval ucak biletini kesen kız ercan havalimanının ecn olan havalimanı kodunu erc diye kesiyor bilete bakmıyor ve garibim 5 tane japon bi başlarına erzincana gittiler.

    japonlarla iş yapanlar bilir ki bu insanlar cok fazla sorgulamazlar kendilerine soyleneni yaparlar.. bunları havalimanına bırakacak olan sofor dıs hatlara bırakıyor ama yocular iç hatlara gidip bi güzel erzincan a gittiler.

    kimse de dememiş ki aga bu nedir.

  • o hayvanlar doğduktan 15 sene sonra anca yumurta bırakabiliyorlar. bilim insanları bunların yumurtalarını tespit edip koruma altına almak için uğraşıyorlar.

    niye?

    kaskafalı bir itperestin besleyip çoğalttığı itlerden biri yesin diye tabi.

  • ben küçük bir çoçukken şehrimizde muz esnafı vardı.

    evet, yanlış duymadınız, muz esnafı.

    bir kişi dükkan kiralar ve orada yalnızca muz satardı. ara sırada bazılarının kivi de sattığı olurdu.

    tıpkı manav gibi, ama yalnızca muz satılırdı.

    o zamanlar muz, kivi falan şimdinin ejder meyvesi, pitahaya denilen nebatatlarından bile daha pahalıydı...

    bu entriyi neden mi yazdım ? öylesine, eski günler aklıma geldi.

    kriz zamanlarıydı o zamanlar. her şey pahalıydı. ama yine de mutluyduk.

    şimdiye bakıyorum; yine her şey pahalı. hem de ateş pahası. dahası, bugün mutlu da değilim.

    ben yeni türkiye'yi hiç sevmedim sözlük. hiç mi hiç sevmedim hem de.

  • çaresizlik nedir bilmeyenler bu video üzerinden goygoy yapmasınlar. çaresizlik tam olarak budur!

    ne zaman bu sözü de söyleyince aklıma rahmetli dilek özçelik'in "görüyorum ki çaresizliği hiç tatmamışsınız hayatınızda" lafı aklıma gelir. bir kez daha mekanın cennet olsun dilek!