kazıklanmadan önceki son sözler

• değişik bir yere gidelim bugün ya.

final four'da iki türk takımı olması

• torbadan top çekilmiyor burada. neymiş olasılığı 1/16 olan şeymiş. bu kafayla erzurumspor ile galatasaray'ın da şampiyonluk şansları eşit oluyor.
  
  türk basketbol tarihinin en büyük başarısıdır fenerbahçe'nin euroleague şampiyonluğu sonrası.

iş yerine giren hırsıza kendini sevdiren köpek

• bence hırsız köpeğin daha önce tanıdığı biri, kokusundan falan tanıyıp o olduğunu anladı ve saldırmadı.
  
  edit: günlerimi sherlock ve müge anlı izleyerek geçiriyorum.

en büyük hayalim başörtülü sporcuları görmek

• keşke 'en büyük hayalim türk milli kadın basketbol takımımızla dünya şampiyonu olmak' filan deseydi.
  
  başörtülü, başörtüsüz diye ayırmasa çok güzel olacakmış.

altered carbon

• bütçe olarak game of thrones ve westworld seviyesinde (bölüm başına 8-10 milyon dolar),
  estetik olarak blade runner (yeryüzü) ve elysium (gökyüzündekiler) karışımı,
  yapı olarak the expanse ile benzer (neo-noir dedektiflik + büyük bir komplo),
  ve sosyal kritik bakımından battlestar galactica potansiyeli var (bsg, bush döneminde işkence ve terörizmi işlemişti mesela, bu dizi de aşırı zenginler ve kalanlar ayrımı açısından güncel)
  
  peki tüm bunların toplamı son ürün nasıl? b sınıfı, eğlenceli bir bilimkurgu. bence bayağı yazık etmişler bu potansiyele.
  
  o kadar fazla sayıda harika konsept var (örnek: hükümetin cinayet kurbanları için verdiği tazminat, ölenin yaşında ve cinsiyetinde bir beden seçmeye yetmiyor, herkes bulduğuyla yetiniyor. o yüzden çocuklarını kaybeden bir çift, o çocuklarının bilincini bir yetişkinin vücuduna yerleştirilmiş biçimde geri kazanıyor, ona alışmak zorundalar) ama yeterince işlenmeden, hikayeye teğet geçip gidiyorlar.
  
  konseptlerin dışında, "büyük soruları" da odaklı biçimde işleyememişler (westworld'ün aksine). yani aşırı zenginlerin resmen birer tanrı olmaları ve tam da bu yüzden hayatlarının anlamsızlaşması, merkezi bir tema. ama toplasan 3-5 yüzeysel diyalogdan ileri gitmediler bu konuda.
  
  olayların katalizörü olan dedektiflik hikayesi de ilginç değil. the expanse'teki dedektiflik hikayesi gibi, bizi yavaş yavaş derin bir komploya ve ahlaksal olarak karmaşık karakterlerin dünyasına sokmuyor. olayın çözüm süreci kötü. zaten her şeyin anlatıldığı sahnede güldüm artık, sanki eski bir hercule poirot bölümü gibi, tüm karakterler toplanmış, sırayla "kötü adam"ı yargılıyorlar.
  
  daha kötüsü, hem bancroft hem de kız kardeşin hikayeleri, ilerledikce senaryoda bir sürü delik açıyorlar (örneğin, dimi the twin yan hikayesi)
  
  neo-noir'da asıl önemli olan şey gizem değil tabii. asıl önemlisi, "hayattan bıkmış antikahramanın, bir kadın yoluyla ruhunu kurtarma ve -çoğu zaman- eskiye dönüş mücadelesi". deckard'dan, expanse'teki miller'a kadar kalıp böyle. buradaysa pek işlemiyor. zira bence hem esas oğlan, hem de onun pusulası olan ortega karakteri fazla sığ ve sıkıcılar. kız kardeşten umutluydum, seyircinin sempatisini toplayabilecek şahane bir femme fatale olabilecekken harcanmış.
  
  koca dünyada, akılda kalıcı tek karakter poe, en akılda kalıcı sahne de yapay zeka sendikasındaki muhabbet idi. onlara ayrılan süre de belli.
  
  iyi bir bilimkurgu yapmak çok zor iş hakikaten. ben bunu eğlenerek izledim ama casting'den diyaloglara, karakterlerden senaryoya, temponun ayarsızlığından sosyal eleştiriye kadar -bütçe hariç- her bakımdan b sınıfı bir yapım olduğunu hissediyorsunuz. beklentilerinizi ona göre ayarlayın. işin güzel yanı hikaye tek sezona sığmış, ikinci sezon olmazsa merakta kalmam. expanse'in dünyasını daha çok merak ediyorum.
  
  not : işlenen bilimkurgu fikirleri hakkında ayrıca bir entry gireceğim. hard sci-fi açısından nasıllar, ben olsam nasıl hayal ederdim, onlar hakkında atıp tutarız biraz.
  
  emeğe saygı editi: esas oğlandaki sixpack inanılmaz. şu görünümün bir erkek için ne kadar zor olduğunu anlatmaya kelimeler yetmez.

nazan öncel şarkılarındaki yalnızlık vurgusu

• var sanki böyle bir şey. şarkılar ve şarkıların içinde geçen bazı sözleri inceleyelim:
  
  (bkz: bu havada gidilmez): “beni bırakıp gitme bir yere, gidersen unutursun”
  (bkz: gidelim buralardan): “yükleyin ne varsa gönlüme demlensin, ayrılığın üstüne hasretim eklensin”
  (bkz: gitme kal bu şehirde): “bu ayrılık bir de hasret çekilmez oldu”
  (bkz: geceler kara tren): “günlerdir kapımı kimseler çalmıyor, göğsümden içeri yokluğun sızıyor”
  (bkz: kunduram sandukam zembilim): “sen gidersin can gider, gerisi burada kalır, sen bana ben sana hasret mi öleceğiz?”
  (bkz: 7’n bitirdin): “senle aynı ağaca adını yazmayacak, sen de gittin ya...”
  (bkz: nereye böyle): “anlamadan dinlemeden son sözümü söylemeden nereye böyle”
  
  şimdi alfabetik olarak devam edeceğiz:
  
  (bkz: adam sen de yeter): “eller ayırdı yeter, git yavaştan, git yeter”
  (bkz: ağla erkeğim ağla): “demek sen de gidiyorsun, başın alıp uzaklara”
  (bkz: ağlama gönlüm): “bu yalnızlıktır, ya çok sevdim unutuldum, ya birinde çok şey buldum”
  (bkz: ah anam): “ah anam ah oğlun çok dertli anacığım, ah anam ah oğlun çok yalnız”
  (bkz: anlayama çalış): “ne kavuştuk ne ayrıldık, çok üzüldük çok ağladık”
  (bkz: ankaralı sevgilim): “bir başıma bırakmayacak, üç gün sonra unutmayacak”
  (bkz: aşık değilim olabilirim): “artık sana git diyebilirim, kendim kendime yetebilirim”
  (bkz: aşıklar parkı): “aşıklar parkına gittim, seni aradı gözlerim”
  (bkz: aşk işini biliyor): “unutmuş olsam ne olur, kırdığın yer acıyor”
  (bkz: aşkım baksana bana): “gece mi gezerdin, hazır mı yerdin, unuttum”
  (bkz: aşkitom): “yalnızım, evimdeyim, gecenin köründeyim, yalnızlığa ısınmış, olmadı günlerdeyim”
  (bkz: bahanesi aşktandır): “o kadar yalnızım ki, o kadar mı olur”
  (bkz: bana özel): “gittiğin yerde kal, gittiğin yer güzel, ben senin yalnız ağacın, hasretim bana özel”
  (bkz: bazı şeyler): “korkarım kavuşmayacak, bu iki kalp bir daha”
  (bkz: ben böyle aşk görmedim): “uyma ellerin tuzaklarına, atma beni uzaklarına”
  (bkz: beni bu koca şehirde yalnız bırakma): (söz yazmaya gerek yok, şarkının adı yeter)
  (bkz: beni düşün): “yalnızsam da yalnızım, sorun değil sorun sensin”
  (bkz: beni hatırla): “her telefona sen çık, her kapıya sen koş, beni hatırla”
  (bkz: beni söyletme): “içmek istiyorum içmek unutmak, beni ayık gönderme”
  (bkz: bırak seveyim rahat edeyim): “unuttum gitti geberik, unuttum gitti, unuttum gitti
  ben akşamları sevmem, akşamlar sorun yaratır”
  (bkz: bir şarkı tut): “biri kaldı, biri gitti, biri yalnızlığı seçti”
  (bkz: bir hadise var): “asığım fakat hasretin deli, ezelden beri”
  (bkz: bir umut işte): “ah o susmaların, başını eğmelerin, ya o gitmelerin yok mu, dönüp gitmelerin yok mu”
  (bkz: bittimse bittim): “o günden beri hiç sokaklara çıkmadım, saçımı taramadım aynaya bakmadım”
  (bkz: boncuk): “kollarıma düş bu yaz, “gel beni avut biraz”
  (bkz: canım benim nasılsın): “bir sen yoksun yanımda, pamuk bunun farkında”
  (bkz: canım bir yanlış yapmak istiyor): “beş yıldızlı yalnızlık bitmiyor”
  (bkz: direkten döndüm): “mutlulukla hiç karşılaşmadım, ıp ıssızım”
  (bkz: eveleme geveleme develeme bitti): “jetonu mu yoktu aramadı, geçti, velhasıl bitti”
  (bkz: geberik): “gidenler gider, gider be geberik”
  (bkz: hani böyle olmazdık): “hani yoktu hiç hesapta, biz böyle ayrılmazdık”
  (bkz: hatırına sustum): “geceler diken bana, hangi gecemi yakayım”
  (bkz: hep yalnız): (ismi ile müsemma)
  (bkz: hokka): “kime anlattın dertlerini, kimlerle geçirdin günlerini, kimler ısıttı ellerini, kimler kuşattı gecelerini”
  (bkz: kaçıncı bahar): “bir sevdiğim sen vardın, kaç bahar geçti görmeyeli”
  (bkz: korkunun üstüne yürüyorum): “yalnız geldim yalnız giderim”
  (bkz: nazlı ay): “ah gücüme gidiyor yalnızlığım böyle”
  (bkz: ne güzel olur): “bir yalnızın halinden bir yalnız anlar”
  (bkz: nereye gitti bu adam): “nereye gitti bu adam, ne kadar sürecek bu dram”
  (bkz: omzumda ağla): “bu ev sensiz yaşanmıyor, odalarına girilmiyor”
  (bkz: ölüyorum anlasana): “semtine bile uğramam, seni bırakıyorum sana”
  (bkz: öp barışalım): “allah büyük kavuşturur, isterse günün birinde”
  (bkz: sana kul köle olmuşum): “şimdi artık bir hayalsin, istemezdim böyle olsun”
  (bkz: sen beni öldürüyorsun): “ne vakit seni istesem, sen hiç yanımda olmazdın”
  (bkz: yağmur duası): “terk edip de gitmeseydin, seni böyle sevmeseydim”
  (bkz: zehirli sarmaşık): “ben yalnızlar yalnızı, bu umutsuzlar sandalı”

columbia türkiye boykotu

• "columbia" sevdiğimiz ve kullandığımız markalardan biri fakat yurtdışında 1 birime satılan ürün, türkiye'de 2-3 birime satılıyor. bu durum sadece vergilerle açıklanamaz. konu, x'te de tartışılıyor bkz.link.
  columbia merkez ofisi, türkiye distribütörünün belirlediği fiyatlara karışamayacağını belirttiği bir mail attı. kısaca ya boykot edeceğiz ya da 3.000 tl'lik mala 10.000 tl ödemeye devam edeceğiz. umarım columbia türkiye bu uyarıyı dikkate alır.
  
  edit: amazon'dan daha ucuza alabileceğimi ben de biliyorum. columbia dünya çapında pahalı bir ürün değil. tüm dünyada insanlar makul fiyatlarla ulaşabiliyorlar. bu duruma tepki göstermek en doğal hakkımız.

ilk buluşmada sorulması gereken 14 soru

• ikinci buluşmanın olmayacağını garantileyen sorulardır.
  
  (bkz: istisnalar kaideyi bozmaz)

tavuk pilav satarak ayda 12000 tl kazanmak

• küçük işletmelerin geliri aylık ortalama kazancı 10-20 bin tl aralığındadır. bunlar harbiden küçük olanlar tabi. normal küçüklükte olanlar 30-50 bin tl arası kazanır.
  
  türkiye'de eğitim, diploma vs. para kazandırmaz. dünyanın hiçbir yerinde maaşlı çalışan zengin olamaz bu ayrı bir konu ama türkiye'de maaşlı çalışarak orta sınıfa bile gelinemiyor şu an.
  
  onun dışında emekli olmak falan geçelim. emeklilik yaşı 65. bugün emekli olana kadar yaşayacak mıyız o bile meçhul. verdikleri maaş ise 3 kuruş. sen 3-5 bin tl maaş alıp 2.5-3 bin tl de emekli maaşı aldığın da ne olacak?
  
  adam kazancının fazlasını biriktirse emekli maaşı olarak alacağın paranın 2 katını faizle alır. en kötü parasını altına falan koysa siz emekli olduktan sonra 40 sene boyunca alacağınız maaşın kat kat fazlasını cebine koymuş olur adam.
  
  kendimizi avutmaya gerek yok. türkiye'de bir bakkal bile profesörden de doktordan da fazla kazanır.
  
  siz de kendinize güveniyorsanız yaparsınız bu işleri. güvenmiyorsanız da yapacak bir şey yok. ben bu işi yapamam diyorsan paranla nasıl yatırım yapacağını araştırırsın. maaşlı çalışırsın ama paranla risk alırsın.
  
  aksi takdirde avrupa'da çocuğun biriktirdiği harçlık kadar maaş alırsın.
  
  bugün almanya'da bir çocuğa günlük 10 euro harçlık verseler ve çocuk bunu 30 gün biriktirse 300 euro yapıyor. tl karşılığı 4800 tl.
  
  yani almanya'da bir velet harçlıkları ile sizi işe alıp çalıştırabilir. durum bu.

iran şahı nasıreddin kaçar'ın haremi

• (bkz: harem otogarı)

sıra dayağında hocam arkadaşa vurmadınız diyen tip

• büyüyünce
  
  (bkz: doktor maaşı)
  (bkz: öğretmen maaşı)
  
  gibi konular üzerine yoracaktır kafasını.

türkiye'nin şu anki durumunu anlatan en iyi cümle

• "...hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir..."
  
  -mustafa kemal atatürk

düğün salonu klişeleri

• - abi bize pasta?
  - geliyor şimdi.
  
  bi kere de "bizi atladılar galiba" stresini yaşatmayın lan!