hesabın var mı? giriş yap

  • babam parasız kalmazdı, babamın hep parası yoktu. çoğu gün eve ekmek parası bırakmadan giderdi. evde bir damla yağ yokken bakkaldan veresiye rakı almıştı bir gün. annem babamdan allah gibi korkmasına rağmen "ya allah" deyip balkondan aşağı fırlatmıştı rakıyı. bütün sokak iki gün anason kokmuştu. karşı komşumuz hacı amcalar çok rahatsız olmuşlardı, söylenmişlerdi tövbe tövbe diye:)

    yani bazı babalarda default gelen özellik o. genelde paraları olmaz.

    "baba yarın arife, bayramlık alacak mıyız?" "paramız yok kızım."
    "baba eşofmanım yok beden dersine giremiyorum." "paramız yok kızım."
    "baba harç zamanı geldi." (şair burda zaten katkı kredisiyle büyük kısmı ödenmiş olan meblağdan bahsediyor.) "paramız yok kızım."
    edit: parasız da öldü kendisi, cenazesini kaldırıp borçlarını ödedik üstüne.

  • hayir efendim bitaksi ile %100 alakasi olan olaydir. burada anlatilanlara gore bu adam katil ruhlu, sapik bir herif. boyle tipleri uygulamadan ayiklamak bitaksinin gorevi.polisin vurdumduymazligi da sasirtmadi. illa birinin olmesi mi gerek?

  • oha demek istediğimdir. nasıl karıştırıyorsunuz böyle şeyleri anlamıyorum. bak mesela north. başında n var. böyle daha bi' kuzeyimsi. oysaki south'un başında s var. böyle daha bi' güneyimsi. anladın mı? anlamadıysan bi' daha anlatayım. bak north'un başında n var, daha bi' kuzeyimsi. oysaki south'un başında s var. daha bi' güneyimsi. benim yöntemim bu. saygı duyacaksınız.

  • yaramazlık yapan, mızmızlanan çocuğa annesinin çocuğun tam ismiyle(kimlikteki ismi) seslenmesinden sonra çocuğun anında dünyanın en uysal çocuğuna dönüşüvermesi.

    -edie sana otur yerine dedim. yemeğini bitirmeden oradan kalkamazsın !!!

    - hayır anne daha fazla yemek istemiyorum.

    - edward christopher jerkinson lütfen yerine otur ve o yemeğini bitir.

    - peki anne...

    nedendir bilinmez, kimlik isminin amerikalı çocuklarda etkisi çok büyük.

  • 90 lı yıllarda bu şarkıları dinlerken, büyüklerimiz bu şarkılara burun kıvırır, asıl güzel şarkıların 70 li ve 80 li yıllarda olduğundan dem vururdu. sezen aksular, nilüferler, ajdalar.. daha nice şarkıcıların parçaları hatırlatılır, "şimdikiler de şarkı mı yaa, unutulup gidilecek bunlar" derlerdi. ben de o zaman "bundan 20 yıl sonra acaba bu 90 lı yılların pop şarkılarına mı özlem duyulacak?" diye düşünürdüm. bir taraftan da çelik/meyhaneci ile mustafa sandal/beni ağlatma dinliyordum.

    cidden düşündüğüm gerçekleşti. 90 lı yılların popuna bir özlem var. o şarkılar bize daha güzel geliyor. çünkü şimdiki şarkılardan farklı. ama hatırlatmakta yarar görüyorum: 90 lı yıllardaki çoğu pop şarkısı o zaman çöp muamelesi görüyordu.. millet "her gün yeni bir popçu çıkıyor, bu ne yaa" diyordu. şimdi büyük bir zevkle dinlediğimiz 90 lar pop şarkıları, ilk çıktığı zaman o kadar da olay olmamıştı.

    aradan 20 yıl geçti.

    şimdi bu şarkıları sevme nedenimiz nostalji mi? yoksa şimdiki şarkılara göre düzenleme ve beste farklılığından dolayı bize sempatik gelmesi mi? belki de günümüz şarkılarının kötü olmasındandır..acaba 20 yıl sonra bu sefer de şimdiki şarkılara mı özlem duyacağız?

  • metroda bir anne ve 6-7 yaşlarındaki oğlu arasında geçen diyalog:
    o: anne 4. elemente mi geldik?
    a: hayır oğlum 4. levent o.

  • nezaket gösterilip günaydın diye mesaj atılmaz saçmalamayın artık. normal bir arkadaşınıza sabah uyanıp günaydın diye mesaj mı atıyorsunuz.