ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
20 ekim 2016 manchester united fenerbahçe maçı
-
zico zamanında türk ligi yavaş. avrupada takımlar çok hızlı oynuyor. onları yenmenin tek yolu oyunu yavaşlatmak.
biz yavaş oyunda ne yapacağımızı biliyoruz ama onlar bilmiyor demişti.
sonuçta adam fenerbahçeyi ucl'de çeyrek finale taşıdı.
harbi o adamı neden gönderdiniz.
melda saf ölsün minibüsten selamlar
-
alttaki yorumlar kahkahaya boğmuştur
cuneydkulunkcuneydkulunk:
lan bu toplumun bu eşitlikçi tarafını çok seviyorum. zengini de fakiri de denyo.
gokhansev1gokhansev1
kol kola girip beraber ölün bence
eski sevgilinin unutulmayan sözleri
-
"gençliğim elinde çürüyor..."
8 sene oldu, hala zihnimdedir.
marmaray'ın ipek yolu'nu tekrar canlandırması
kenan evren'i gömdük sıra barajda
-
idamları imzalarken ellerim hiç titremedi ( kenan evren 1983 )
emri kim verdi diye soruyorlar, emri ben verdim ( recep tayyip erdoğan 2013 )
biri gitti.
ebru gündeş'in 400 bin tl'lik kışlık alışverişi
-
bizdeki kışlık hazırlık 15 kg menemenlik domates, kurutulmuş biber ve turşu malzemeleri olarak 150 -200 tl ancak tutmuştur. bu işten de karlı çıktık.
(bkz: allaha şükür)
ali ece
-
bere takmasinin sebebi ne kel olmasıdır ne de şekil görünmek, geçirdiği bir kazadan dolayı kafasında yara izi vardır (lescott'a benzer bir iz); kendi deyimiyle amacı insanların korkmamasıdır. düğününde bile o bereyi çıkarmamıştır. medyadaki en zeki, kendini geliştirmiş kişilerdendir. bu zamana kadar iki kez buluşma fırsatım oldu ikisinde de kültürü ve zekası ile etkiledi.
luis figo'nun 1992'de giydiği ceket
-
programdaki asıl konuktur. her an kendi kendine çıkıp gidecekmiş gibi bir hali var. bu dünyaya ait değil.
annenin yeniden evlenmesi
-
kararını bana ilk söylediğinde, espri yapıyor sandım. böyle espriler yapılır çünkü, babasız büyünen evlerde. "yeter, bıktım kirlinizden, dağınıklığınızdan, bulucam zengin bir koca evlenip gidicem" li çok illallah duydu bu kulaklar. ancak o an ortada ne benim tarafımdan yaratılmış bir dağınıklık vardı, ne de serzeniş cümleleri. yemek yiyorduk, "salatadan da alsana. dünya kadar yapıyorum kalıyor. hadi tabağını sıyır da makarna koyayım" zamanlarıydı takriben. "evleniyorum ben" dedi. "iyi" dedim, "hayırlı olsun". "gerçekten, şaka yapmıyorum". "ben de şaka yapmıyorum" dedim. "hayırlı olsun". ardından tabağımı sıyırdım, odama çekilip, o masada söyleyemediklerimi, başka bir masada yazdım...
"evlen tabi. hayatı boyunca bizim için en iyiyi düşünen sen, kendin için kötüyü düşünecek değilsin ya. her günü bizim için yaşayan sen, en azından bir günü kendin ve yeniden sevmiş olduğun adam için yaşa. hem güneye yerleşirsiniz belki ? hani hayallerini kurduğun o ev, ekip dikebileceğin bir bahçe vardı ya, sonun da senin olur. aynen çocukluğunun geçtiği o köydeki gibi. şehre gelip acıyla, sancıyla, zorluklar ve ihanetle hiç tanışmadığın günlerde olduğu gibi..."
tanıştım, iyi adam, hoş adam. en önemlisi saf, temiz, mert adam. onun da var bir hikayesi, senden benden karışık. otuzlu yaşlarında bir beyin ameliyatı geçirip doktorların "çocuğunuz olmayacak" demesiyle sarsılmış. "evlenmem o zaman ben" diye küsmüş insanlara. bir yolcu teknesi alıp, denize sığınmış. babayiğit, cana yakın, delikanlı adam... böyleleri çok kalmadı istanbul'da. kalanlara rastlayınca insan seviniyor. elindeki bezi sağı sola sürerken "bak evlat" diyor; "bunlar teknenin motorları. suyu şuradan çekip soğumalarını sağlıyoruz. normalde yasak ama tuvaleti denize basıyoruz mecbur. gerçi sistemlerimiz arıtıyor kirli suyu...istersen başka bir gün yine gel de açılalım seninle. adaların ardından izlemen lazım istanbul'u." küçük ışıklar halinde öyle masum görünür ki bu şehir, onca suçu, onca yavşağı, onca ağlayış ve haksızlığı sınırlarında nasıl barındırdığına şaşar insan, der gibi dalıyoruz. bir süre sessiz...
kimisi çıkıyor işte yıllar sonra, öz babandan daha babacan yaklaşıyor. fırsatı olsa öz anan kadar sevecek o derece. benim sevilecek bir yanım kalmamıştır gerçi. annemi en son öpmek istediğimde epey uzanmam gerekmişti, annem tarafından en son öpülmek istendiğimde ise epey eğilmem...
şimdi merhaba gençliğim. selam, çocukluğumun son dönemleri. gel bakalım, bir türlü kurup yaşayamadığım hayat. yaklaş, bekar evi yalnızlıkları. bir tane bile temiz tişörtün, ütülü gömleğin kalmayışı... hoşçakal, babamın oyundan çıkmasıyla istemeden koluma geçirdiğim kaptanlık pozu bandı. arada uğrarım, gece kaç olursa olsun, dönmem gereken ev..
ve güle güle anne.
talih sizi, bir "yazlıkta" kocatsın..
amasya'da selfie çeken şehzade heykeli
-
ilginç bir heykel olmuş. ben beğendim şahsen absürtlüğü. robottan dinozordan iyidir.