hesabın var mı? giriş yap

  • polis'in yabancı bir ülkede göstericileri dövmesini "alt tarafı kendi pkk'lı beslemelerinize iki kötek atıldı" diye küçümseyen medeniyetsiz zihniyetiniz yüzünden tüm dünyada 2. sınıf muamelesi görüyoruz ülkece.

  • yılmaz hocam selamlar. özür dileyerek söylemem gereken bir şey var.
    sizden nefret ediyorum..

    yanlış hatırlıyor olabilirim ama 1998 ya da 1999 yıllarıydı. 10 yaşlarında falanım. o zamanki ismini hatırlamıyorum ama şimdiki adıyla çanakkale dardanelspor'u çalıştırdığınız dönem.

    8-12 yaş altyapı futbolcu seçmeleri yapılacak. babamları güç bela ikna edip; çanakkale'ye geldim. yol bilmem, iz bilmem. nasıl heyecanlıyım bir görseniz. laf aramızda kendime de çok güveniyorum.
    o zamanlar; şimdiki gibi saat başı otobüs yok tekirdağ'dan çanakkale'ye. sabahın köründe çanakkale'de olmuştum çok iyi hatırlıyorum. tam 6 saat tek başıma bekledim.

    ismini hatırlamıyorum ama sarı uzun saçları olan bir altyapı hocası vardı. siz sanırım o dönem a takımı çalıştırdığınız için; futbolcu seçmelerinde o görevliydi. belki de futbolcuydu, emin değilim. nejat mı, necdet mi öyle tuhaf bir ismi vardı. (necdet diyelim.)

    önce 12 yaş grubunun maçı oynandı. hocam görseniz; nasıl da yeteneksiz çocuklar. bir çoğu top sürmekten aciz. taş çatlasın 1 ya da 2 çocuk vardı dikkat çeken. onlar da zaten hemen kenara çağrılıyor ve iletişim bilgileri isteniyordu.

    sonra 11 yaş grubunun seçmeleri yapıldı. ülke futbolunun şu anki halinin tek sorumlusu bu yaş grubu olabilir hocam. ben bu kadar yeteneksiz bir topluluğu bir arada hiç görmedim. izledikçe heyecanım artıyor, izledikçe kendime daha çok güveniyordum. hepsi rezalet. o sarı saçlı altyapı hocası bile sıkıldı izlerken, o derece kötüler.

    ve nihayet sıra bize geldi. 1988 doğumlular. siz bilmezsiniz; bu nesil insanlık tarihinin en şanssız neslidir hocam.
    dünya kupası oynanır mesela. 7'den 70'e herkes ekran başındadır, sadece bizim nesil izleyemez. biz o saatlerde liselere giriş sınavı için ter döküyor oluruz. kosta rika maçının ikinci yarısına yetişmek için; geleceğini feda eden şanssız bir nesiliz biz.
    sınav sistemi değişir örneğin, yine bizi vurur. bedelli çıkar, sadece bizi kapsamaz. işte öyle tuhaf bir nesiliz.

    neyse hocam.
    turuncu formalı takımın orta sahasındaydım. maça başlayalı daha 1 dakika olmamıştı ki; tesislerin kapısından içeri girdiniz ve necdet hocayı yanınıza çağırdınız. necdet hoca da maçı bırakıp; hemen yanınıza koştu. tam bir yalakaydı.

    ''boyron hocom.''

    ve ben o gün hayatımın topunu oynadım yılmaz hocam. 4 tane gol attım, çalımlamadığımın da hatrı kaldı. ama izleyen yoktu be hocam. sahaya dönüp bir kere olsun bakmadınız. bakmadığınız gibi; bakanı da engellediniz. hayatımı mahvettiniz hocam, futboldan soğuttunuz. eğer o gün yarım saat daha sabretseydiniz; belki de bugün milan'da oynuyordum hocam. ama şimdi? milan maçında 2.5 gol üstü olsun diye bekliyorum.

    sahi hocam!! neydi o kadar önemli olan?

  • şeriat'ın kestiği parmak acımaz. suudi makamları suçlu diyorsa vardır bir bildikleri. ayrıca kendisi şeriatı çok iyi anlamış bir insan taciz suçunun cezası da belli

  • uzun bir zaman minimalizmi araştırdıktan sonra hazırlamaya karar verdiğim cüzdan dostu rehber.

    1. başlangıç. şimdiden çok fazla eşyanız olduğunu kabul edin. burası başlangıç noktası.

    2. sevdiğiniz renkleri tespit edin ve yazın. bu rehberde her şey yazılı olmalı. size yakıştığını düşündüğünüz renkleri yazın ve o renklere sadık kalın. tabii ki arada farklı renkler olmalı ama ilk aşamada değil. eğer size yakışan renkleri bilmiyorsanız ya da çok fazla giyimle uğraşmak istemiyorsanız neutral colors denilen, nötr renklere gidin. alacağınız her kıyafetin nötr renklerde olması durumunda, dolabınızdan rastgele çekip giyeceğiniz kıyafetlerin birbirine uyuyor olma ihtimali %90 filan. nötr renkler sizin abartısız ve modern-şık olmanızı sağlar.

    3. “bir tane” olması düşüncesiyle barışın. sadece bir tane siyah elbisenizin olması düşüncesiyle barışın. çoğu zaman daha fazlasına ihtiyaç duymayacaksınız, sadece öyle hissedeceksiniz. bu öğrendiğiniz bir şey, unutun. bir tane yeter. var olması yeter.

    4. bir tane’den sıkılmaya başlarsanız, bu sıkılma durumu “bir daha asla takmayacağım/giymeyeceğim” haline gelene kadar yenisini almayın.

    5. eski kıyafetlerinizi verin/bağışlayın/çok kötüyse atın. dolabınızın önüne oturun ve çok sevmenize rağmen son 1 senedir giymediğiniz tüm kıyafetleri çıkartın. son bir senedir giymediğiniz kıyafetlerin olması demek, 1 senedir ihtiyaç duymadığınız kıyafetler demek. 4 mevsim geçmiş olmasına rağmen ihtiyaç duymamışsanız, bağışlayın.

    6. geri kalan kıyafetlerinizi birer birer elinize alın. her seferinde tek bir kıyafet. o kıyafetle şu şekilde bir bağlantı kurun: “ben bu kıyafeti giymeyi seviyor muyum? bu kıyafet bana mutluluk veriyor mu? bu kıyafeti giydiğimde kendimi mutlu hissediyor muyum?” hissetmiyorsanız, mutlu etmiyorsa, bağışlayın.

    7. evde giymek için ayırdığınız kıyafetlere sıra geldi. bir x kıyafeti size mutluluk vermesine rağmen dışarıda giyilemeyecek hale geldiyse (rengi solmuş, bir yeri yırtılmış vs), evde giymek için kendinize ayırın. ama sevmiyorsanız, sadece giymiş olmak için giyecekseniz: bağışlayın.

    8. bu süreci her sene en az 2 mevsim değişikliğinde yapın. gardrobunuzdaki tüm kıyafetleri, neyin ne olduğunu, neyin neyle yakıştığını bilin.

    9. bir şeye ihtiyacınız olduğunu düşünüyorsunuz. mesela bir gömlek ihtiyacınız oldu. dolabınızın karşına geçin ve kaç tane gömleğiniz olduğunu, hangisini hangi durumda giyip hangi durumda giyemediğinizi düşünün. kendinize bir gömleği ya da başka bir eşyayı almak için mazaret uydurmayın, gerçekçi olun. “alacağım çünkü ihtiyacım var.”

    10. bir kıyafeti almadan önce, onu neyle giyebileceğinizi mutlaka düşünün. çok beğenmiş olmanıza rağmen, bir x kıyafetini almak size uzun vadede bir y ve z kıyafetini aldıracaksa, almayın. tüketiminiz, ihtiyacınızı gidermeli. size yeni ihtiyaçlar çıkartacak tüketimi bırakın.

    11. bir kıyafeti almadan önce kendinize düşünmek için bir dakikalık bir süre verin. bunu gerçekten istiyor muyum? buna gerçekten ihtiyacım var mı? bunu neyle giyebilirim?

    12. nötr ve minimal kıyafetler seçmeniz durumunda zaten neyle giyebilirim sorununuz ortadan kalkmış olacaktır.

    13. online alışveriş yapmayı çok seviyorsanız, bu durumun bazen ne kadar uzun bir sürece dönüştüğünü biliyorsunuzdur: bir şey al, gelsin, bedeni olmasın, değiştir, banka iadeyi yapsın. bu süreç ideal bir süreç değil. minimal değil. mağazada deneyin, sırada beklemeden gidip size olan bedeni internet mağazasından alın. alışveriş sürecinizi (alım sürecinizi) uzatacak olan bir şey bu. uzun vadede alışveriş deneyiminizin süresini uzattığı için size daha fazla mutluluk verecek.

    14. yine de online alışveriş size mutluluk veriyorsa, alışverişin satın alma kısmına değil araştırma ve gezinme kısmına odaklanın. öncelikle tüm alışveriş sitelerindeki indirim ve kampanya üyeliklerinizi sınırlandırın. size %30 indirim fırsatı mailleri gelmeye devam ettikçe, sizin o siteye girip alışveriş yapma ve para harcama ihtimaliniz artacak. kitap siteleri de dahil olmak üzere, üyeliklerinizi bitirin.

    15. üzerinize tam olarak olmayan hiçbir kıyafeti almayın ya da saklamayın. bilhassa internetten aldığınız ve üzerinize tam olmayan kıyafetleri sıklıkla giyme ihtimaliniz neredeyse hiç yok. bir kere, maksimum iki kere giyeceksiniz. aldığınız kıyafetleri çok çok sevmediğiniz müddetçe terziye gidip bir yerlerini daralttırmayacaksınız. bununla uğraşmayın.

    16. çok fazla para verdiğiniz bir ürünü, gerçekten bulunması çok zor bir şey değilse, tadilata göndermeyin. o kadar para verecekseniz üzerinize tam uyanını bulun, bulamadıysanız çok zor durumda değilseniz (aciliyet vs) almayın. üzerinde oynanmış kıyafetlere karşı bir önyargınız olsun. düzelttiririm ben bunu diye aldığınız çoğu şeyi aldıktan sonra düzelttirmek size külfet gelecek. uğraşmayın.

    17. kendinize bir alışveriş/harcama/tüketim sınırı koyun ve o sınıra sadık kalın. her ay ekstrenizin bir çıktısını alın ve yaptığınız alışverişleri tek tek düşünün. gerçekten ihtiyacınız olanların yanına bir işaret koyun. geçmişe dönük olarak kendinizi sorgulayın. o x harcaması gerçekten gerekli miydi? ne kadarı gerekliydi? tasarruf yapılabilir miydi?

    18. kaliteyi, çokluğa tercih edin. bir tane alıyorsanız en iyisini alın ve onu uzun süre giymekten çekinmeyin. kalitesiz ama çok aldığınız kıyafetler sizi daha çok harcama yapmaya yöneltecektir (renklerin çabuk solması, biçimin çabuk değişmesi vs). lcw’den 50 liraya aldığınız düz siyah pantolon hemen solup giyilmez olduğunda sağlam bir levis pantolona 180 lira vermek sizin için çok büyük masraf kalemi olmayacaktır.

    19. indirimlere kanmayın. indirimler sıklıkla size ihtiyacınız olmayan eşyaları aldırır. ihtiyacınız olsa zaten ihtiyaç duyduğunuz an gidip alırsınız. indirimler daha çok sürekli giydiğiniz ve giyeceğinizden emin olduğunuz eşyalar içindir: beyaz gömlek, düz siyah pantolon vs gibi. klasikler için.

    20. kıyafetin insanlar üzerinde ne kadar etkili bir izlenim bıraktığını tekrardan konuşmak yersiz. ancak önemli noktayı kaçırmamak lazım: temiz giyinin. temiz ve düzgün kıyafetler içerisinde olmak önemli. her zaman için üzerinizde olan şey karakteriniz olmalı, kıyafetlerin sizin adınıza konuşmasına çok müsaade etmeyin.

    21. mağazalardan eli boş çıkmayı alışkanlık haline getirin. saatler bile olsa geçirdiğiniz mağazadan eliniz boş çıkmak ayıp bir şey değil. “o kadar baktık alalım bari” demeyin, almayın. mağazalardan ve online alışveriş yaparken internet sitelerinden bir şey almadan çıkmak konusunda irade sahibi olun.

    22. mağaza çalışanlarının size yardımcı olduğu zamanlarda da gönlü olsun diye almaya yönelmeyin. “o kadar uğraştırdık adamı” diye düşünmeyin. siz işte nasıl yoruluyorsanız, o da yoruluyor ve yorulacak da. sizin ona minnet duymanızı sağladığını her zaman fark edin. bu konuda robert cialdini’nin iknanın psikolojisi isminde bir kitabı var. bu kitabı okuyabilirsiniz (günlük hayatta pazarlamacılar ve psikologlar tarafından nasıl kandırıldığımızı görmek için).

    23. aldığınız şeyin bir benzerinin sizde olup olmadığını iyi düşünün.

    24. çok farklı kıyafetler ya da eşyalar almak size farklılık oluşturması açısından iyi hissettirebilir ancak bir süre sonra o şeyi bir anda sevmemeye başlama ihtimaliniz de çok yüksek. gelecekte fotoğraflarınıza baktığınız zaman üzerinde olmasından hoşlanmayacağınız şeyleri almayın. o yüzden her zaman için klasikler iyidir. bir şeyi almadan önce uzun süreli kullanım sonucunda onu hala seviyor olup olmayacağınızı düşünün.

    25. aldığınız şeyleri çok amaçlı olarak kullanmaya çalışın, her tüketimi bir üretim malzemesine dönüştürmeye çalışın. sürekli kitap alma hastalığınız mı var: kitap blogu tutun mesela. size ait bir şeyler yapmaya çalışmanıza yardımı dokunsun.

    şimdilik bu kadar.

  • sabah filtre kahvemi yudumlarken aklıma takılan fikir.

    düşünsene eskinin kralının sarayındaki en büyük konfor olsa olsa çevresindeki hizmetkarlar ve homini gırtlak istediği zaman yemek yiyebilmesiyken, sen sıcacık doğalgazlı evinde oturuyorsun elinde telefon mıç mıç istediğin her bilgiye ulaşıyorsun, yemek için milyon tane seçeneğin var, bir elin yağda bir elin balda.

    şimdi sorarım, modern insan olarak sen mi kralsın eskinin kralı mı kral?

    kahvemde bitti sıcacık bir duş alayım bari.

  • arada şeffaf, kendini belli etmeyen, yer yer ortaya çıkan, dışavurumları olan ancak resmiyette karşılığı bulunmayan net bir hiyerarşi vardır. aslında bu yapının organizasyon kısmında güçlü bir ahenk olduğu yadsınamaz bir gerçek. fiziksel olarak pek de cüretkar görünmeyen, ancak sesi retoriği ve mizacı itibari ile dominant bir hüseyin; fizyolojisine tezat, daha edilgen yapılı, ancak yer yer sert çıkışları olan bir şükrü söz konusu. şükrü, görünürde hüseyin'in komutlarını mümkün mertebede uyguluyor. sorgulamıyor.

    peki ama burada şöyle bir soru sormamız sizce de münasip değil midir, 'şükrü, bu hiyerarşideki rolünü, gerçekten bile-isteye ve gönüllüce mi seçiyor sizce ?'

    aslında cevap hayır. şükrü burada hüseyin'i kullanan esas adamdır ve bu organizasyonun perde arkasındaki beynidir. şöyle özetleyeyim: hüseyim'in karısı çalışıp eve para getiren iken, şükrü yeni evlenmekteydi ve evlendi. bu izdivaçta da hüseyin'i paravan olarak kullanmıştır kendisi. ayrıca, ekibin her başarısızlığı dönüp dolaşıp hüseyin'de patlamaktayken, kazançların getirdiklerine ikisi de ortak olmaktadır. şu da var ki: şükrü hüseyin'in itim gücüdür, onu var edendir. aynı zamanda ekibin espri kanadında da güçlü olup, hüseyin'i rehabilite eden adamdır aslında.

    hüseyin şükrü'ye belli aralıklarla saldırır ve şükrü dayak yer. peki şükrü neden dayak yemektedir sizce ? gücü yetmediğinden mi ? hüseyin'e saygısından/sevgisinden mi ? korkaklığından mı ? eğer cevabınız evetse, büyük resmi görememişsinizdir.

    cevap: şükrü, bütün bu dizayndan hedonist bir haz duyan, gizli bir psikopattır aslında. evet. tam olarak böyle. haluk'la hüseyin'i bir şekilde münasebete sokar, hüseyin'i gazlar. akabinde haluk karşısında kıvranan hüseyin'le beraber o da mahçup görünür ancak içten içe bütün oyunu kuran adam aslında şükrü'dür.

    teşekkür ederim efendim.