hesabın var mı? giriş yap

  • dünyanın en ünlü şehirlerinden birinin yaklaşık 100 sene öncesine ait görüntüleridir.

    amsterdam'ın benim için her zaman özel bir yeri vardır. ilk yurtdışı seyahatimi yaptığım, gençliğimde tatlı bir kaçamak yaşadığım, hem iş hem turistik amaçla defalarca seyahat ettiğim güzel şehirdir.

    insanların şıklıklarından herkes yeterince bahsetmiş ama beni daha çok üzen bir konu var ki o da sokakların neredeyse aynı kalması. şu görüntüyü amsterdam'da bulunmuş birine izletin anında söyleyecektir size neresi olduğunu. bizde ise en büyük şehirlerin bile değil 50, 20 sene önceki hallerini tanımak mümkün değil. gidenler ne demek istediğimi anlayacaklardır, bu durum pek çok avrupa ülkesinde bu şekilde, sanırım bizim göçebe toplum geçmişimize dayanıyor. bulunduğumuz yeri güzelleştirelim kaygımız pek olmamış, zaten son zamanlarda bundan bahsetmek bile mümkün değil. güzelleştirmeden anladığımız aslına hiç uymayan restorasyonlar veya yıkılanın yerine dikilen abuk sabuk 50 katlı bir yapı.

  • açık söyleyim stokçu oldum.

    gittim bir uğur derin dondurucu aldım.

    bakliyat depolamak için sert plastik kutular aldım.

    bakliyat böceklenmesin diye ortam nemini çeken aparatlar aldım.

    ve yaklaşık 30 kilo eti ve balığı, aileme en az 1 yıl yetecek bakliyatı, 10 larca kilo vakumlu peyniri, kaşar peynirini, sucuğu, dayanıklı günlük kullanım ürünlerini, yıllarca yetecek traş bıçağını, pişirme kağıdını, buzdolabı poşetini, a4 kağıtları, tuvalet kağıtlarını ve rulo kağıt havluları

    sonra onlarca litre ayçiçek ve zeytin yağını stokladım.

    hanımın telefonu ya da kendi telefonum bozulursa diye yedek telefon bile aldım.

    geçen yıl tanesi 19 bin liraya iki adet bilgisayar aldım. şimdi ikisi toplam 108 bin lira ediyor. makinelerin biri yedek olsun diye. ilerde bilgisayar almak zorlaşırsa ya da ekran kartı vs bozulursa yedeğime geçeceğim.

    eskiyen elektronik eşyaların tamamını yeniledim.

    sonra bir yıl yetecek kadar mutfak tüpünü stokladım.

    bunların çoğunu da ucuz banka kredilerini çekip çekip yaptım. millet kredi çekip ev araba aldı ben ilerde evi ve arabayı yiyemem diye mala girdim. dağ gibi borcum var ama kimin umrunda... tl değer kaybettikçe tl borç devede kulak kalır.

    eşim ve babam bir paranoyak olduğumu düşünerek benimle dalga geçtiler aylarca...

    şimdi 5 ay önce aldığım 100 liralık somon 430 lira oldu. 30 liraya aldığım kıymalar 120 lirada 130 liraya aldığım tüpler 300 lirada geziyor. eşim ve babam dalga geçmeyi kesiverdi her nedense...

    tabi bunların hiçbiri bir işe yaramaz. eninde sonunda stok mutok tükenir ama...

    işte bir umut fırtına belki 1 yıl sürmez diye ihtiyati tedbir diyelim.

    lakin çok umutsuzum sözlük. gelecekten inanılmaz korkuyorum. türkiye'nin gelecek yıllarda ne kadar güvenli bir ülke olacağını bilmiyorum. en çok da 5 yaşındaki kızım için korkuyorum.

    samimi söylüyorum 37 yıllık hayatımda kafayı işte bu sene yedim ben.

  • her insanin olumden korkma, olmeyi istememe sebebi aslinda aynidir. geride biraktiklarindan yoksun olma korkusu. ahmet kaya "baba olamayacagim ornegin" der, kimi evladindan kimi asik oldugu kisiden ayrilmaktan korkar. ınsan uzerine ozlem nedense hep aşılabilir gelmistir bana. kucuklugumden beri, annem ne zaman kitap alsa, büyüdüğümde de ben ne zaman kitap alsam, "ya bu kitaplari okumadan olursem?" diyorumdur mutlaka. paranoya falan degil tabi her gun dusundugumden degil de, ben yokken cikacak kitaplari ve onlari okuyacak olanlari kıskanmıyor degilim. obur dunya gibi bir sey varsa umarim kutuphanesi vardir.

  • başlık: bugün elleyip seçerek ekmek alıyordum piçler

    1. kızın biri beni videoya alıp "işte ekmeği yarım saat elleyen pezevenk bu" dedi. noluyor amk.

  • ulan fenerlilerle beşiktaşlılar bile bizi destekliyor. adam gelmiş bu gol fb'lilere, bjk'lilere girsin diyor. renktaş da olsak salak adam hiç çekilmiyor amk.