hesabın var mı? giriş yap

  • eyfel kulesi çok kötüydü yarısına kadar çıktımcılar derneği başkanı kendi yarı sahasından bildirdi.

    kendisi tam manasıyla komedyen değildir. ilk amacı güldürmek hiç değildir. bir de trajedi nedir bilmek gerek.

    güldürü unsurları sadece yüz kaslarına değil, soğancığa da hitap etmelidir.

  • merhaba berfu hanım,
    kusura bakmayın, bu ortamda sizin gibi güzel ve başarılı insanları çekemeyen yazarlar maalesef çokca var.
    bir hayranınız olarak merak ettiğim, başarıya giden yoldasagfsagfdas ay devam edemeyecegim...
    eser sıçarken çok ossuruyor mu?

  • bir süredir melodisi alıp sözlerini türkçeleştirerek okuduğum eser.

    de!
    de get!
    de get lan!
    de get lan burdan!
    de get lan burdan lan kime diyorum aloo

    a-bi neden kızıyosunki
    ben sa-na-şim-di neyaptım

    aaaaaaaay ayy ayyyy(arka fon da brutalle "üstüme iilik sağlık")

    a-bi ne-den kızıyosun-ki
    ben sa-na-şim-di neyaptım

    aaaaaaaay ayy ayyyy(arka fon da brutalle "üstüme iilik sağlık")

  • istek üzerine , tunus' lu bir pizzacidan aldigim tarifi ekliyorum.
    malzemeler
    hamur
    -4 kisilik-
    2 bardak su-dilerseniz yarı yarıya süt kullanabilirsiniz-
    2-3 yemek kaşık sıvıyağ
    2 tatlı kaşık tozşeker
    1 tatlı kaşık tuz
    1 küçük paket yaşmaya
    4 bardak kadar un
    domates sos
    4/5 adet rende domates
    2-3 kaşık zeytinyağı
    2 diş ezilmiş sarmısak
    tuz,kuru ya da taze fesleğen,kekik
    bu malzemeleri domatesin suyu iyice uçana kadar kaynatın.mevsim yaz değilse ben domates yerine yazdan hazırladığım domates sosu ile yapıyorum.kış domatesi ile lezzetli olmaz.
    hamur malzemelerinin tamamını mikserin haznesine yerleştirin.hamur karıştırma aparatını takın ve hamur haline getirin. mikseriniz yoksa buyuk bir karıştırma katında elle yoğurun. un miktarını ben ayarlayarak ekliyorum,bazen daha az bazen daha fazla ilave etmeniz gerekebilir.hamuru en az yarım saat mayalandırın.
    tezgahı hafifçe yağlayarak parmaklarınızla hamuru açın.uygun incelik ve büyüklüğe ulaşınca tepsiye aktarın.üzerine üç dört kaşık domates sosunu yayın.sosun üzerine rende peynir ekleyin.
    bu aşamada parmesan,taze kaşar,mozeralla tarzı peynirler kullanabilirsiniz.
    dilerseniz başka malzemeler de ilave edebilirsiniz.ama pizza, bu şekilde o kadar güzel ki başka malzeme ekleme gereği hissetmiyebilirsiniz.onceden ısıtılmış 200 derece fırında yaklaşık 20 dk.(kontrol ederek) pişirin.
    artık gerçek italyan pizzası yemek için italya'ya gitmenize gerek kalmadı.mutfağın yolunu tutun yeter.
    afiyet olsun
    edit:hamuru mümkün olduğu kadar ince açın. bu şekilde yaklaşık iki tepsi pizza yapabilirsiniz.

  • üst edit: operatörlerin bu konuda harekete geçtiği bilgisi geldi. kullanıma kapalı hatlar açılmış, kullanım paketleri yüklenmiş herkesin emeğine sağlık, teşekkürler.

    edit2: seviye belli adlı yazarımızın mesajını aynen kopyalıyorum: merhaba,
    yaklaşık 10 yıllık turkcell çalışanıyım (fan değilim), depremin olduktan çok kısa sürede kapatlı hatlar açıldı ve borçtan dolayı kapamalar askıya alındı. eğer sorun yaşayan varsa 532 yi arayıp bir sorgulasın başka bir aksilik olabilir. genel bir durum var ise tespit edilip çözüleceğine eminim.
    bu arada sadece bu afet değil hepsinde de benzer önlemler alınmıştı.
    hepimize geçmiş olsun :(

    fatura borçları yüzünden aramalara kapatılan hatlar kullanıma açılmalı, ön ödemeli hatlar bakiyesi olmasa da kullanıma aktif hale getirilmeli acilen. bu sebeplerle yardım alamayan vatandaşlarımız olabilir.

  • parası varken vestel cep telefonu aldı mı ki gidip togg alsın. ikisi de yerli ve milliydi. vestel cep telefonunun akıbeti ortada.

  • 36 saat nedir ki be gülüm !!

    uni yıllarında çıktığım sonrasında beni terk eden hatun aradan 20 sene sonra facebook dan msj atıp,

    eeeee daha daha nasılsın bi tenem..

    yazdı.

    o an lokantada bol limonlu ve sarımsaklı kelle paça çorbası içiyordum.
    mesajı silip içmeye devam ettim.

    kendisi evlenmiş, boşanmış, iki tane boyum kadar oğlu olmuş ve bana " bi tenem" yazmış şivesini s.ktiğimin karısı.

  • geçenlerde sevdiğim bir aile dostumuzun yanına gittim. beni bulunca da arkadaşının hukuki bir konuda yardıma ihtiyacı olduğunu söyleyip beni arkadaşına kitledi*

    abinin yanına gittim. altmışlı yaşlarda bir abi, söze eşini kaybettiğini söyleyerek başladı. o kadar rahat ve kanıksamış bir şekilde söyledi ki kendi kendime eşi öleli en az 2 sene olmuştur diye düşündüm. eşimden geriye miras kaldı, bu işi nasıl çözeriz? dedi. hemen aklımdan beynimde yerleşik olan insanların ne kadar maddiyatçı olduğuna dair fikir dizisi geçti (klasik hikaye işte ölenler ölür kalanlar mal kavgası yapar). sonra konuştukça hikaye biraz daha açıldı. abinin ve rahmetlinin çocukları olmamış. rahmetli eşin üzerine de sadece bir araba varmış. veraset ilamı almışlar tam 42 kişi rahmetlinin mirasçısıymış. abimiz de bu mirasçıların paylarını ödeyip arabayı almak istiyormuş. aklımdan arabanın değeri epey yüksek galiba başka türlü 42 kişiyle uğraşılmaz düşüncesi geçti. konuştukça arabanın da pek para etmediğini öğrendim. en sonunda "hocam yanlış anlamayın ama ben sizin yerinizde olsam bu kadar uğraşmazdım. 42 kişiden vekalet toplamak imkansız gibi bir şey. bana 50.000 lira verseler bu işle uğraşmam, zahmetine değmez ayrıca sonuç da garanti değil" dedim. kendisi sonuna kadar bu şekilde uğraşacağını belirtti. benim sunduğum alternatifleri de dinlemedi.

    sonra muhabbet biraz ilerledi. eşinin 18 yıl boyunca kanserle mücadele ettiğini, tedavisi için kolaylık olur umuduyla 3 yıl önce bu arabayı aldıklarını ve arabaya 36 bin lira verdiklerini ama eski araba olduğu için çok arıza yaptığını bir araba parası da tamir için verdiklerini, eşinin kanserle mücadelesini, cesaretini anlattı. öldüğü günü en ince ayrıntısına kadar hatırlıyordu ve hikayenin sonu yaklaştıkça gözleri dolmaya ve sesi titremeye başladı.

    eşi ölünce dünyasının başına yıkıldığını, eşinin her şeyi olduğunu, eşi olmadan ne kadar eksik ve aciz kaldığını anlattı. en sonunda da "bu miras işiyle de beni biraz meşgul etsin diye uğraşıyorum, derdimden uzaklaşmak için" dedi ve insanların birbiriyle yalnızca menfaat temelli ilişkiler kuran duygusuz yaratıklar olduğuna dair ön yargım uzun bir aradan sonra yıkıldı. bu kadar ön yargılı olduğum için kendime de epey kızdım.