sezar'ın hakkı sezar'a

• 2000 yıllık deyim. günümüzde incil'den bağımsız olarak da sıklıkla kullanılsa da aslında hz isa'nın bir sözü olduğu kabul edilir. tamamı “sezar'ın hakkı sezar'a tanrı'nın hakkını tanrı'ya verin” şeklindedir.
  son 2-3 yüzyıldır laiklik için de kullanılır. yani din ve dünya işlerinin ayrı olduğunun vurgulanması.
  
  oysa incil'de hz isa bunun kendisini köşeye sıkıştırmak isteyen dönemin din alimleri için kullanmıştır. kendilerine hz isa'yı tehdit gören yahudi din önderleri sezar'a yani roma imparatoruna vergi vermek dine uygun mu diye sorar. o dönemde ortadoğu roma'ya yani sezar'a bağlıdır. (bu arada sezar imparator ünvanı haline gelmiştir. bu ünvanın kaynağı jul sezar yakın zamanda ölmüştür)
  
  hz isa eğer vergi vermek uygun değildir derse açıkça roma imparatoruna karşı gelmekle suçlanacaktır. isa'nın görüşleri aslında deği roma tüm imparatorların önemsiz olduğu göklerdeki krallığının önemli olduğu ve tek hükümdarın tanrı olduğudur. haliyle vereceği cevap vergi vermek yasaya uygun değildir olmalıdır.
  
  oysa durumu fark eden hz isa, din alimlerinden kendisine para vermelerini ister. verilen para da sezar'ın resmi vardır. üstünde roma parası olduğu belirtilir.
  
  bunun üzerine hz isa bu paranın zaten sezar'a ait olduğunu sözler. vergi verilebilir çünkü sezar'ın parası yine sezar'a verilecektir.
  
  aslında burda dünyevi olan paranın çok da önemli olmadığını da belirtir. ona göre zaten zenginlik inanca giden yolda ayakbağıdır.
  
  bu sözüyle hem zenginliğe ve dünyeviliğe önem vermediğini belirtir hem de düşmanlarının oyununu bozar.
  
  aslında ortada laiklik gibi bir düşünce yok. sonuç biraz ona bağlansa da günümüzdeki laik düşüncede bu dünyanın önemsiz olduğu varsayılmaz. bu söz de ise bu dünyanın ne olup olmadığı çok da önemli bir konu değildir vurgusu var. yani laik olup olmaması çok da sorun değildir.
  
  ufak ama ince bir nüans.
  
  (bkz: ilk taşı günahsız olan atsın)