efe metin çakıroğlu

• dışarıdan hayat dolu, neşeli ve çevresine ilham katma çabasında olan insanların aniden “ben gidiyorum” diyerek gitmeleri beni çok etkiliyor.
  
  yanında belki de üzgün duran, depresyondaki arkadaşını desteğiyle güçlendirme potansiyelindeyken; aniden oyundan kendi istekleriyle çıkması bana biraz da
  sartre'ın “intihar bir vazgeçiş değil, başkaldırıdır.” sözlerini hatırlatıyor.
  
  vazgeçmiş değil de mevcut düzeni reddetmeyi tercih etmiş gibi hissettiriyor.
  
  huzur içinde uyumasını dilediğim şef.