insanın masumiyetini kaybettiğini fark ettiği an

• insanın masumiyetini kaybettiği anla karıştırılmaması gerekir. fark edişler, hep, sonradan gelir. esas can yakan da odur zaten.
  
  çünkü bir şeyleri geri almak için çok geçtir. daha az bilmek istesen de yapamazsın, çıkartma işlemini kabul etmez hafıza. bir kaza olmadıkça, eklemeye odaklıdır. birikir.. biriktirirsin.
  
  masum olmadığını, en çok, bir şeylere inanmakta ve güvenmekte zorlandığında ve bunları yapmakta zorlanmayan insanları gördüğünde fark edersin.
  
  bi kız görürsün mesela yolda.. sevgilisine, dünya üzerinde -değil başka erkek- başka canlı yokmuşcasına, sarılmış. oğlanın gözleri, etrafı tarıyor. uygun bulduğu bazı gözlerle selamlaşıp kahve içiyor. ama kız, buna ihtimal bile vermiyor. o yüzden adamı sınamıyor. adamın gözlerini takip etmiyor. çünkü böyle bir opsiyonu bilmiyor. salak mı? masum mu? galiba her ikisinden de biraz.
  
  ben yanlarından geçerken, o kızın bilmezliğini kıskanmakla, kendi bilirliğimi kutsamak arasında kalıyorum.