panik atak

• amına kodumunun hastalığı. valla kusura bakmayın böyle bi giriş yaptığım için.. ya da bakın artık iş işten geçti de.. lan ne illet bi hastalık ne menem bi şeymiş bu.. doğduğumdan beridir çekmediğim dertle çile kalmaaadı. ferhat'sız gündüzüm gecem olmaadı.. hani öyle sıradan falan da değil hastalıklarım.. ama şunun kadar nalet, lanet, meret bi şey yaşamadım ben şu hayatımda.. yav tamam yetmiş sekiz yaşında değilim de.. olm yemin ediyom, çok berbat bi şeymiş lan bu..
  
  önce bu hastalığa müzdarip olmayanlara bi kaç şey söyleyeyim.
  
  bakın çevrenizde bu hastalıkla uğraşan birisi varsa sakın ona ''sorunlu'' ''deli'' ''iyice tırlattın haa'' ''kafayı mı yedin'' ''ağzına sıçarım la senin'' ''sikiğe bak la'' ''bas git lan'' gibi cümleler kurmayın.. zaten böyle cümleler kurmayın olm kimseye..
  
  panik atak ya da panik bozukluk panik yapma hali değildir, bunu kafanıza sokun, asabımızı bozmayın..:) eğer bi hastanız varsa, olm her şey düzelecek yaa, panik yapma hemen demek bi fayda etmiyor. annelerin yaptığı evham, dışarıda yükses sesle bi şey olması halinde verilen ''anam noluyo yaa, ouuvv''.. bunlar paniktir. panik atak başka bi şeydir.
  
  panik atak dalga geçilecek, tamam sakin ol, heyecanlanma.. olm amma şeysin haa. gibi teskinlerle geçecek bi şey değil..
  
  şimdi gelelim panik atağa..
  
  yoğun stres altındaysanız ve her şeyi kafaya takıyorsanız..
  yorgunluk.. dinlenememe.. geç yatıp, geç kalkma.. vücudun dirençsiz ve zayıf kalması.. gibi sorunlarınız varsa.. acık dikkat edin olm kendinize.. hayatının en kötü tecrübelerinden birini yaşayabilirsin bak ileride. uykunu al, kafana otu boku takma.. tersten görürsün ebeni..
  
  eğer;
  
  - kalp atışlarını duyuyosan.. nabzını hissediyosan ki nabız dışarıdan hissedilecek bi şey değildir,
  - durduk yere titriyor, sarsılıyorsan,(ben gece ''aha deprem oluyo lan'' diye uyanır, sarsılırdım.. bazen de boşalırdım)
  - soluğun kesiliyorsa, nefes alamıyorsan,
  - terliyorsan,
  - hep bunalıp, sıkılıyorsan,
  - nefesin daralıyor, su içemeyecek, boğulacak gibi oluyorsan,
  - el ve ayakların uyuşup duruyorsa.. nedensiz, sebepsiz,
  - kendini gerçek değilmiş gibi hissediyorsan, ben kimim? diye düşünüyorsan,
  - miden bulanıyor ya da karnın ağrıyosa.. akabinde geğirmelerin oluyorsa,
  - biriyle konuşurken ya da tek başına gerçek değilmiş gibi geliyorsa o mekan. kısa bi zaman için ''bu gerçek değil yaa'' diye düşünüyorsan,
  - başın dönüyorsa, sersem gibiysen,
  - üşüyor, ürperiyor ve ateşler basıyorsa,
  - kötü şeyler düşünüp duruyorsan, intihar edeceğini düşünüyor, kendini balkondan atacağını falan düşünüyorsan,
  
  bu belirtilerden en az 4'ünü yaşıyor/taşıyorsan panik atak yaşamana az kalmış demektir. bir an önce bi psikiyatriste başvurun derim.. çünkü hastalık geldi miydi olay boka sarıyo bak..
  
  ben normalde öyle grip nezle olan bi insan değildim. olunca da öyle 1 hafta sürmezdi. arkadaş geçen sene bi hasta oldum ben. ağzımdan sümük akıyo, burnum musluk gibi şarıl şarıl bildiğin su geliyo. manyak gibi hasta olduydum. o sıralar anne dedenin yanına gittiydi, hastaydı dedem de.. babamla beraber kaldık. amına koyiim öğlen uyanıyom, kahvaltı yapamıyom.. yerimden kalkamıyom. yediğim her halt zaten aynı tatta(tadda ya da tatda.. bu nası bi kelime lan) babam akşam sürpriz diyo, bi restorana götürüyo, iyi giyin e mi diyo..? gidiyoz.. söylemesi ayıp kebaplar, pideler vs.. yiyoz ama.. tık yok bende.. bok yedir gözüm kapalı.. anlamam. tadı yok ağzın burnun.. her şey aynı amına koyiim.. neyse, o hastalıktan 4-5 ay sonra benim kafada bi olaylar oldu. lan kafamın içinde balon gibi bi boşluk var. anlatamıyom kimseye. sonra geçti gibi oldu. bu sırada da abla evlenecek falan onun telaşesi var.. bu arada da benim okul bitti, evde öyle pinekliyom, iş görüşmesi oluyo arada. gece geç yatıyom, öğlen uyanmıyom falan..
  
  sonra abla evlendi. lan nası koydu bana da anneme de.. ben de o evlendi bi hafta sonra bi işe girdim izmir'de.. çok sürmedi zaten.. bildiğin bunalıma girdim. 90 kilodan 82 kiloya düştüm 20 günde. akşamları annemle yemek yiyoz ama muhabbet yok. 23:00 oldu muydu uyuyom direkt.. işten ayrıldım sonra.. istanbul'da buldum. o da uzun sürmedi.. ablamların yanına gittiydim, beni görünce bi şaşırdılar önce.. sonra üstüme gelmediler ama ben bende değilim amına koyiim, meçhullerdeyim.. bi şey oldu böyle. kafam dönüyo hep.. kafa hep bi milyon gibi.. google'da az bi araştırma yapayım dediydim beyin tümörü çıktım. sonra vertigo arada da panik atak. bi gün toplu halde film izlerken kafamın arkasında bi şişlik hissettim. aha kafamda ur çıkmış diye kendi kendime teşhis koydum. kimseye de diyemiyom ha bi şey.. kendi içimde yaşıyom bunları. bi de işsizlik falan da var ya iyice boka sardı benim hayat. o şişlik de türk kemiği mi ne var ya oymuş amına koyiim. hastalık hastasıyız ya, otu boku sorun ediyoz..
  
  sonra aileye neyin açtım durumları. bi mr çektirdik.. kafamda sümük varmış.. öyle çıktı. doktor kadın gülüyo.. bi hap yazdı kadın, antidepresan.. kullanmadım. çünkü o zamana kadar antidepresanları deliler kullanıyo gibi bi algı vardı. hep öyle düşünürdüm. sonra kulak burun boğaz'a gittik. adam bi oraya sallıyo bi buraya sallıyo beni.. şu örs, üzengi, çekiç var ya.. kristal mristal bi şeyler dedi.. onlar yerli yerinde mi diye yaptı acaba diyom içimden.. kaydı mı acaba? falan dedi.. yok dedim kaymadı.. ondan başın dönüyo, denge bozukluğu falan vardır dedi. vertigo'da çıkmadım. lan noluyo bana diye kafayı yicem..
  
  sonra uzun bi zaman bi şey olmadı. kilo falan almaya başladım ama hala işsizlik devam ediyo. bizim peder yurt dışına gidiyo böyle 1,5 ayda bir.. orada da kalıyo 2 aya yakın. onun geldiği gün içim kıpır kıpır ama korkudan.. la gelecek yine iş bulamadın mı falan diyecek diye.. demek ki korkuyomuşum ben bu adamdan.. geldi, acık konuştuk falan..sonra ben uzanıyom dedi.. gitti yattı..
  
  lan daha yarım saat olmadı yatalı adamın. bana bi haller olmaya başladı. kucağımda bilgisayar var.. böyle ellerim uyuştu.. sonra başım manyaklar gibi dönmeye başladı.. iki göğsümün arasına bi ağrı girdi.. aha dedim ben ölüyom.. ellerimi maymun gibi çırpıp ''anneee bana bişii oluyoo, hoo hooo'' dedim. normalde de böyle hareketler yaptığımdan annem gülerek karşılık verdi.. salak salak hareketler yapma artık büyü yaa, gerizekalı olm benim dedi.. anne ciddiyim deyince durumun farkına vardı.. hemen öksür dedi, öksürdüm.. sonra yatırdı.. ayaklarımı kaldırdı.. suyla ovdu her yanımı.. yok arkadaş, gitmiyo.. hızlı hızlı nefes alıyom.. aha şimdi yine gelicek..aha geldi diye korkup duruyom.. acile gittik.. ekg, kan testi vs falan.. cık.. bi şey çıkmadı.. turp gibiymişim. la değilim amına koyiim diyom içimden.. bomba gibisin bomba gibi bakıyo doktor..
  
  eve geldik.. bi korku saldı.. yav odamda ölücem lan, kimseler duymayacak.. gibi düşünceler.. yav annem kalp krizi geçirecek, babam ölecek.. naabacaz ondan sonra gibi korkular.. engelleyemiyom şu düşünceleri..
  
  sonra bi kız arkadaşımın yanına gittim. farklı yer, farklı hava ve kişiler iyi gelir diye. gittiğimin 2. günü gecenin 5'inde uykumdan uyandırdı pezevenk hastalık.. kalp yine başladı manyaklar gibi çarpmaya.. sabah da bi program izlemiştim panik atak anında ne yapılması gerektiği hakkında. ya sandalyeye oturuyo gibi oturuyormuşsunuz.. sol el göğsün üstünde.. sağ el de göbeğin üstünde olacak şekilde..(göbeği çıkarıyormuşsunuz, nefesini veriyon çıkıyo ya göbek, öyle) sonra 3 saniye nefes alıyomuşsun, 3 saniye tutuyomuşsun, 3 saniye de geri veriyomuşsun.. böyle böyle bi 5-10 dakika yapıyomuşsun ki o panik durumu geçsin.. bende böyle yaparak ölüyodum. lan 3 saniyeleri yaparken nefes almayı unutuyom falan.. bildiğin mala bağladım gecenin 5'inde.. ya da kese kağıdını kafana geçirip osbir çekiyomuşun.. hehe, yok lan.. kese kağıdıyla nefes alıp veriyomuşun.. bildiğin nefes alıp vermeyi kese kağıdıyla yapıyomuşun. amaç karbondioksit çekip vermekmiş.. neyse ben şu göbek işini yaptım.. sonra da ''la ben panik atak olmuşum amına koyiim, asfagdf'' diye güldüm gecenin köründe..
  
  daha sonra da bi 4-5 gün sonra gece 01:00'de bi başladı bu ataklar.. 1 saat boyunca arka arkaya devam edip durdu.. durmadı lan.. devamlı olup durdu anlamında.. bu böyle olmayacak dedik, hastaneye götürdü arkadaş.. yine ekg, kan testi falan.. yine bi bok çıkmadı.. la ben iyi değilim diyom, manyak gibi başım dönüyo diyom, kalbim hayvanlar gibi çarpıyo diyom.. sikleyen yok bilader.. doktor sana bi sakinleştirici yapıcaz dedi.. iyi dedim.. geldi hemşire.. uzattım kolumu.. yok dedi, arkanızı dönün dedi.. hehe dedim, döndüm mecburen.. anam o nası bi sakinleştiriciymiş öyle lan.. iğneyi soktuğu gibi sol lob gitti benim. kaldım öyle put gibi.. bekledim 4-5 dakika.. sonra da hemşire hanım benim sol göt sizlere ömür, nasıl gitcem ben yaa dedim. öyle durmamanız gerekiyo ama, yürüyün ki dağılsın dedi. gecenin dördünde iğnenin etkisiylen sırıtıyom, sol göt uyuşuk olduğundan değişik bi yürüyüş var ve kızın kolundayım. sarhoş gibiyim.. bi de burası sakarya.. arabaya atıp kaçırsınlar, kaçırın amına koyiim kaçırın derim.. neyse taksiye bindik.. taksiciyle bi muhabbetler etmişim, allahtan dövmemiş la herif.. ''hasta hasta'' demiş bizim kız arkadaş, şeetmeyin demiş ondan..
  
  bu böyle olmayacak benim bi psikiyatriste gidip hap map almam lazım, durumumu anlatmam lazım dedim bizim kız arkadaşa.. prova yaptık önce.. işte çocukluktan beridir hastanelerde kalmam, okulu uzatmam, çevre ve sülale sorunları..vs.. diye diye bizim kıza doktormuş gibi anlattım durdum böyle.. hee dedi, böyle konuş dedi.. lan sonra benim aklıma du lan, içimi dışımı her yanımı göstereyim ben yaa dedim. dahiliye'ye gideyim önce de içimi rahatlatayım dedim..
  
  dahiliye'de doktora döktüm içimi.. sülale sorunlarından falan bahsettim.. işte çocukluğumdan falan konuştum.. sizin sorununuz burayla değil, nöroloji'ye gidin bence bi dedi.. anladı ne kadar salak bi insan olduğumu.. dışarı çıktık, lan ben naaptım psikiyatriste söyleyeceklerimi dahiliyeye niye anlattım deyip, köşeye geçip, kendine gel gerizekalı diye silkelendim bi..
  
  sonra nöroloji'ye gittik, anlattım durumumu.. doktor sağolsun direkt ''kafayı sıyırmışssın olm sen'' dedi. göt gibi kaldım, ayıp olmuyo mu ama dedim. valla öyle ama balatalar gitmiş senin, bi hap yazıyorum dedi ve cipralex yazdı..
  
  işte o gün bugündür, bu hapı kullanıyom dostlar. ilk başlarda manyak gibi esneme, uyku sorunu falan yaptı ama sonra bi alıştım ben buna.. lan babam laf sokuyo falan.. hiiiçç.. haha diyom, geçiyom.. çok sinirli bi yapım vardı, her şeye parlar, sinirlenirdim.. şimdi tık yok amına koyiim.. bi de şeyde de tık yok.. olduğu zaman da maşallah bi 45 dakika sürüyo.. lan ne güzel bi hapmış o öyle..
  
  eğer bu rahatsızlığınız varsa bilader.. size vereceğim bi kaç tavsiye var.. öncelikle içiniz rahat olsun, bu hastalıktan dolayı ölmeyeceksiniz. vücudunuzda olağan o kalp bölgelerindeki değişik ağrılar, acılar falan aslında hep oluyodu.. ama siz kendinizi dinlemediğinizden dolayı kafaya takmıyordunuz. şimdi ise aha kalp krizi geçiricem galiba diye korkuyosunuz değil mi..? korkmayın.. bir şey olmuyo, olmayacak.. bir anda yenemeyeceksiniz. şimdi bana söylemek kolay geliyo ama ben de yaşadım. ve bir şey olmuyo, olmayacak.. hatta 1-2 saat önce yine bi şeyler yaşadım ama artık takmıyorum. çünkü löp diye geçen bi hastalık değil-miş bu. hap tedavisi ve sizde her şey. misal ben kafam bi anda soğuduydu bi bölgesi.. aha gidiyom ya, ölüyom ben, koşuuun arkadaşlar diye bağırdıydım.. meğer pencere açıkmış amına koyiim da soğuk esmiş bi anlık.. işte böyle bi hastalık bu.. vücutta olağan her garip şey de, her acı/ağrı da aha ben ölüyom, kalp krizi geçiriyom korkusu yaşatır.. yeniden söylüyorum, hemen atlatamayacaksınız ama yeneceksiniz.. ve bu hastalık sizi öldürmeyecek..
  
  ben 6 ayımı bitirdim ve kendime güvenim o kadar geldi ki, anlatamam. ne baş dönmesi var, ne korku kaldı, ne dışarı çıkamama durumu var.. ki 2 hafta dışarı çıkamadıydım.. ya dışarıda gelirse, orada ölür kalırsam diye.. sonra zamanla yendim.. spor yaptım..(bol bol spor yapın olm..)
  
  ha bi de belki acık saçma ama hastalığa sahip kişiler için belki yararı olur.. arkadaşlar ben dışarıda çok yaşlı insan gördümmüydü.. kendi kendime ''la olm bu amca bile bu yaşına kadar yaşamış, sen niye ölcen ki.. al bak şu teyzeye de.. dombiş dombiş kadına bi şey olmuyo da senin kalbin niye duruyo.. amına kodumun salağı.. ahihi..'' diye teskin ettim kendimi.. böyle böyle manyak manyak yendim hastalığı..
  
  hepinize geçmiş olsun.. eğer sormak istediğiniz bi soru falan varsa, her bakımdan yardımcı olurum.. hatta görüşüp, konuşadabiliriz.. hepiniz yeneceksiniz.. yeter ki kendinize güvenin.. ben bile yendim olm.. ha bi de o sizi/beni üzen, o çevrenizdeki sikik riyakar insanların hepsinin amına koyiim..