kiss kiss bang bang

• klasik kara anlatılara saygı duruşunda bulunan, türün farkındaki, ait olduğu film stilinin bilincindeki kimi son dönem yapıtlarda oyunsu bir anlayış söz konusudur. kiss kiss bang bang adlı postmodern noir; lady in the lake, murder, my sweet gibi klasik kurmacalara göndermede bulunan, şaşırtıcı bir yöntem izleyen bir black comedy’dir.
  
  anlatıcı bize/seyirciye şöyle seslenir:
  
  "oradaki benim. adım harry lockhart. anlatıcınız ben olacağım."
  
  işin aslı anlatıcı’nın (narrator) kılavuzluğu bile işe yaramamaktadır artık. film noir’ın klasik kodları ve öyküleri parodi konusudur.
  
  edebiyattan sonra sinemada da postmodernitenin stil araçları (ironi, parodi, pastiş, kolaj) devreye sokularak grotesk, absürt dünyalar yaratılmaktadır. günümüz sinemasında kişileştirme politikaları günden güne değişik bir boyut kazanmaya başlamıştır.
  
  ve şu:
  
  "stüdyoların, filmlerin hüzünlü sonlarına karşı paranoyak bir yaklaşımı vardır."
  
  çoğu tipik hollywood işi olan birçok sabun köpüğü filmin senaryosunu yazan shane black'in (son yönettiği filme imdb'de 1 puan vermişim gönül rahatlığıyla^*) filme böyle bir replik koyması beni mutlu etti.