kamikaze

• biraz önce bbc'de izlediğim bir japonya belgeselinde kısaca tanıtılan ama tüyleri diken diken edip insanı derinden etkileyen japon ölüm taburu. japonların artık son hamlesi olarak düşünülmüş bu taburda bulunan pilotların yaş ortalaması 23'müş. belgeselde kamikaze müzesini gezen sunucu, pilotların ölüme gitmeden önce yazdıkları şiirleri de gösterdi ki bu şiirlerde inanılmaz bir naiflik ve çocuksuluk hissediliyor. hatırladığım kadarıyla birinin türkçesini şu şekilde yazabiliriz:
  düşüp gideceğiz hepimiz, bir kiraz tanesi gibi. sonra da yükseleceğiz rüzgarda bir tüy gibi...
  aklıma ister istemez çanakkale savaşı'nı getiren kamikaze mantığı, gerek bir deniz savaşı olması gerekse ölümün düşmanı oyalamanın tek yolu olması itibarıyla da aslında benzetilebilir. bir başka benzerlikse ölüme giden askerlerin yaşça küçük olmaları.
  kamikazelerle ilgili arşiv filmlerini izlediğinizde adeta zamanın durduğunu ve bu bambaşka gerçekliğin soğukluğunu çok az da olsa hissedebiliyorsunuz. bir de seçilmiş kamikaze pilotlarının yeteneksiz veya çaylak olduklarını hiç düşünmüyorum. zira saatte 250 km'lik bir hızla tepenize ateş püsküren savaş gemilerinin arasında kendinize bir hedef bulup oraya gözünü kırpmadan isabet edebilmek için bence insan üstü bir yetenek sahibi olmak gerekiyor. insanlığın bu hallere gelebilmesi, teknoloji ve insan gücünün yok olmak ve yok etmek için bu derece sınır ötesinde zorlanması ister istemez beni (ve bizi) umutsuzluğa itiyor. kiraz taneleri gibi düşmeden, rüzgardaki yaprak gibi salınmak tüm dileğim.