hesabın var mı? giriş yap

  • adı türkiye olmayan bir ülkenin meclis genel kurul salonu'nun giriş kapısının tamiri gerekiyormuş.

    konuyla ilgili bürokrat, iki ayrı firmadan marangoz davet ederek kapıyı göstermiş ve fiyat istemiş.
    birinci marangoz:
    “500 tlye olur bu iş” demiş. “200 malzeme, 200 işçilik, 100 kâr.”
    bürokrat ikinci marangoza dönmüş:
    - siz aynı işi kaça yaparsınız?
    - 2,500 lira.
    - nasıl olur bu kadar fiyat farkı?
    - 1000 bana, 1000 size... 500 de bu arkadaşa veririz kapıyı yapar.

    ihale ikinci marangoza verilmiş.

  • türkiye'de (ve sanırım yunanistan, balkan ülkeleri ve israil'de de) ısrarla brezilya'dan ithal edilen ve rio minas denilen kahve çekirdeklerinden türk kahvesi hazırlanıyor ve türk damak zevkine en uygun (aslında en ucuz) çekirdeğin bu olduğu dayatılıyor.

    bu rio minas çekirdeklerinin new york'taki "commodity grade" kahve borsasında (new york board of trade / coffee, sugar and cocoa exchange) bile yerinin olmadığını okumuştum, ne kadar doğru bilmiyorum.

    bu arada, tüm brezilya kahveleri rio minas adını almıyor, ancak rio minas ismi nereden geliyor bilmiyorum. internette rio minas diye arama yapınca sağlıklı bilgi bulunamıyor. brezilya'nın "rio de janeiro" ve "minas gerais" eyaletlerinin birleşimi olabilir belki de. rio de janeiro değil ama brezilya'nın minas gerais, "são paulo" ve "bahia" eyaletlerinde nitelikli kahveler de yetişiyor. ancak rio minas, ismini yetiştiği bölgeden (bu bölgeye "espírito santo" eyaleti de dahil olabilir?) ziyade tatsal bir sınıflandırmadan veya tatsal bir kusurdan alıyor olabilir büyük ihtimalle.

    niteliği tartışılır olsa da, rio minas adı altında satılan çekirdeklerin hepsi arabica* türündedir ve bu çekirdekler kuru yöntemle işlenirler ancak karıştırılmasın, tüm arabica çekirdekleri rio minas değildir; kuru, ıslak ya da başka yöntemlerle işlenen, rio minas olmayan kaliteli ve kalitesiz başka arabica çekirdekleri de vardır. ek bilgi olarak, arabica ise kahve cinsinin* botanik bir türüdür*.

  • 'o değil de nihat gizem'e ne yürüdü be' dediğim program. yalnız iyi yürüdü.

    edit: lütfen daha fazla beğenmeyin arkadaşlar en beğenilen entrym bu olsun istemiyorum gerçekten. ne yazdım ki yürüdü yazdım sadece valla başka bir şey yazmadım çok saçma yani yapmayın.

    edit 2: allah belanızı vermesin ne diyim yani.

    debe editi : vay anasını.

  • bir gun yavuz sultan selim tebdili kiyafet gole maya caliyormus
    bunu goren bir koylu sorar;

    - ilahi hoca hic gol maya tutar mi?

    bunu duyan yavuz sultan selim, durur mu yapistirmis kilici;

    - dogurduguna inaniyorsun da oldugunune mi inanmiyorsun!

    sonra adamin kesesindeki 100 altini alip,

    - bunu da hazineye koyayim ilerde suluman oglum hurreme hediye alir, demis.*

  • ben bu listenin maaşı az vermesi için işveren'e haklı bir bahane olarak hazırlandığını düşünüyorum. arkadaşlarımla da baktık ve onlar da böyle söyledi.

    çünkü bu sitedeki bu alanlardaki maaşlar az. yer yer yarı yarıya kadar farkeden durumlar var. en yüksek maaşın iki katı kadar maaşla o pozisyonda çalışanlar var.

    bence araştırılmalı bu durum. patronun eline maaş konusunda büyük koz veriyor.

  • görücü usulü ile doğal seleksiyonun önüne geçilip, aşk çocuklarının doğmasının engellenmesidir.

  • unutmak istemeyen insanın kendine yaptığı en büyük kötülüktür. farketmezsin başta. resmini her gördüğünde gitmediğini, yanında olduğunu sanırsın. ben 11 yıl taşıdım, en yakın arkadaşım öldükten sonra fotografını. her an aklımdaydı zaten de bir fotografı kalmıştı elimde. geri kalan her şey yok olmuştu. atlatamadığımı anlayınca annem aklınca öyle bir çözüm bulmuştu. sadece bir kez sorabilmiştim, fotograflar nerde olduğunu, attığını söylemişti. gözlerimden yaşlar süzülmüştü, küsmüştüm çocukça, konuşmadım aylarca. yanımda vardı bir fotografı nasılsa, cüzdanımda saklamıştım. sonra bir gün cüzdanımı kaybettiğimde, fotografı da gitti. hiç bir şeye üzülmemiştim de o fotografı kaybettiğim için senelerce suçlamıştım kendimi.

    gel zaman git zaman büyüdüm ya da büyüdüğümü sandım. bir fotografa ne kadar çok anlam yüklediğimi anladım. fotografı olsa da olmasa da özlüyordum nasılsa. kendimi suçlamayı bıraktım.

    cüzdanda fotograf taşımak, başta huzur verir insana, sonra da yalnızlık.
    sen ne anlam yüklersen, onu hissedersin günün sonunda.