hesabın var mı? giriş yap

  • galatasaray'ın yeni ribery diye aldığı fakat mustafa sarp'tan bile öteye gidemeyen topçusudur. şuanda kariyerini adelaıde unıted adı altında bir klüpte sürdürmektedir. avusturalya ligi orta sınıf takımlarından biridir tahminimce.

    tabi diyebilirsiniz bu saate nereden geldi be aklına adam ? twitterda şans eseri karşılaştım ve şaşırdım, tabi ki biraz da güldüm.

    --- https://twitter.com/chelocarrusca

  • - o gün izmir'de olduğunu ispat edebilir misin?
    + nasıl yani?
    - şahidin var mı?
    + yoo...
    - o gün izmir'de resmi bir evrak imzaladın mı?
    + hayır...
    - tamam o zaman. sen izmir'i hiç karıştırma. senin o gün istanbul'da olmadığını kim bilecek?
    + eveeeet, kimse bilmiyor.

  • gençlere tavsiyem, gurur yapıp ''ben hayatta mail atmam yavşak mıyım? not mot dilenmem'' tribine girmeyin.

    o tribe giren bir abiniz olarak okulu 6 buçuk senede bitirdim. ben gurur yaparken not dileyen yavşaklar da ben mezun olmaya çalışırken işyerlerinde müdürlerine yavşamaya devam ediyorlardı. hayat böyle, yavşaklar hep kazanır maalesef.

  • ekşi sözlük bu sene de tıp öğrencilerinin oylarıyla turkmsic "yılın en beğenilen sitesi" ödülünü aldı. törende "ama gök yeleli bozkurt hariç" diye de not düştüler.

  • 2 elemanı dışında geri kalan üyeleri jacco gardner'ın grubunda çalan hollandadılardan oluşan bir proje.

    sound falan genel olarak yıkılıyor, ülkemiz alternatif diyarlarında "aşırı orjinal" olmaya kasıp da bu sound'un çeyreğini albüme yansıtamayan üzücü isimler varken bu arkadaşları duymak ilaç gibi geldi. ayrıca çoğu başarılı proje gibi bu da özünde "yabancı" bir proje ve artık bu durumun şaşırılmayacak bir şey olması da ayrı bir dram. (projeye hayat veren grubun bassçısı jasper verhulst'muş)

    bu gavurlar ne iş yaparsa yapsın işlerine aşırı saygılı ve çalışkan. bizim türkiye'deki lokal rock starlarımız gibi tembel ve müzikten çok poz vermelerle, afra tafralarla uğraşan tipler değil belli. e hal böyleyken doğal olarak sonuç da güzel oluyor . biz de burada müzeyyen senar tribinde rakı kadehi çevirip kendinin ilginç olduğuna gönülden inananlarla, youtube'dan indirdiği 70'ler turkish psychedelic şarkılarının altına vengeance davul loop'ları döşeyip para kazanan uyanıklarla (eline geçen ikinci el plağı satmadan önce "arşivcilik" güdüsüyle bilgisayara kaydedip youtube'a yükleyen sahaf abilerimizin emeğinin 10'da birini sarfetmemeleri ne acıdır) falan çürüyüp gidiyoruz işte. müstehak bu millete.

  • karadeniz’in bi ilçesinde okul müdürü olarak görev yapıyordum. aynı okul bahçesinde iki okuluz. ilkokul ve ortaokul aynı bahçeyi kullanıyor fakat müdürlükler ders giriş çıkış saatleri vs farklı.

    yıl 2017 ya da 2016 sonları. hava inanılmaz rüzgarlı. öğretmen arkadaşlar dersteyken gruba mesaj atma gereği duyuyorum tenefüste öğrenciler dışarı çıkmayacak çok rüzgar var diye. ağaç kopar dal uçar ne bileyim evlerdeki çatılardan biri sökülür tedbiren yani.

    gruba mesajı attıktan sonra odamın camını açıp sigara yakıyorum. nöbetçi şurda durur ben şurda dururum falan. o sırada bizim binanın köşesinde oynayan çocukları görüyorum. 10-15 çocuk derste olmaları lazım ama öğretmen falan da yok başında serbest etkinlik saati dedikleri saatlerden. çocukların başında niye öğretmen yok diye sinirleniyorum nedensiz yere. ilk kez bas bas bağırıyorum çocuklara okulda fiziki olan bir sınır varmışcasına bahçeyi bölen gidin kendi tarafınıza oynayın diye bağırıyorum. normalde okula girerken paçama yapışan el kadar bebeler korkuyla kaçıyorlar kendi okullarına doğru. ulan niye bu kadar çok bağırdın hayvan herif diye kendi kendime dellenirken gözümün önünden beyaz bi sütün geçiyor. yere düşmesiyle birlikte paramparça olup okulun duvarlarına çocukların oynadığı alana kadar yayılıyor.

    gerizekalı müteahhit bozuntuları tükürük kadar yapıştırıcı ile okulun çatı sırtını mermer döşemiş. 50x100 ebatlarında mermer bi blok şiddetli rüzgarda uçup okulun bahçesine düşüyor. kopan mermer parçalarına baktığımda şunu gördüm bahçede öğrenci olsa bileklerinde kopartırdı. öyle büyük öyle keskin. 5 kat yükseklikten yere çakıldığı an gitmiyor gözümün önünden. sebepsiz yere çocuklara bağırmam da.

    akabinde hizmetli ile birlikte belimize urganları bağlayıp çatıya çıktık o bir tarafı ben bir tarafı hemen hemen hepsi kopmak üzere olan 2011 yapımı sözde yeni okulun çatıya yapılmış mermer sırtlıklarını söktük.

    not: okul bu sene depreme karşı dayanıksız diye yıkıldı. 9 yıllık okul binasının yıkılması hakkında kimse soruşturma geçirmedi kimse ceza almadı.