hesabın var mı? giriş yap

  • en iyi asimilasyonu türkler uygular demiş üstteki yazar. 800 senelik imparatorluk dağıldıktan sonra zerre kadar asimile olmamış kırk tane balkan, orta doğu ve afrika ülkesi kuruldu.
    buralarda türkçe konuşma oranı sıfıra yakındır ve zerre jeopolitik destek atmazlar.

    afrika’nın yarısı kendini fransız zannediyor. frank kullanıp, fransız futbol alt yapılarına doluşuyorlar.
    adamların tv standardı bile fransız kökenli secam.
    azıcık mantık yahu.

    edit
    secam yerine ntsc yazmışım ama zaten konu o değil :-)

  • sosyal açıdan ruh sağlığının bozuk olması şeklinde yorumlanan kendi kendine konuşma ingiltere'de yapılan bir araştırmaya göre yüksek zekaya işaret ediyor.

    araştırmaya katılanların bazılarına kendilerine verilen görev listesini yüksek sesle okumalarını diğerlerine ise sessiz okumaları söylenmiş. araştırmanın sonunda ise yüksek sesle okuyan katılımcıların yaptıkları işe daha iyi konsantre oldukları ve verilen görevlerde daha başarılı sonuç elde ettikleri gözlemlenmiş.

    araştırmacılara göre yüksek sesle kendimizi duymamız hafızamızi, düşüncelerimizi ve planlarımızı daha iyi organize etmemizi sağlıyor, zihnimizi odaklamamiza ve kendimizi motive etmenizde bize yardımcı oluyor.

    nikola tesla ve albert einstein gibi bilimadamlarinin da kendi kendilerine konuştuğu biliniyor.

    wisconsin üniversitesi'nden gary lupyan'in yaptığı araştırmada deneklerin bir kısmından bilgisayar ekranında gördükleri cisimlerin ismini yüksek sesle tekrarlamalari diğerlerinden ise sessizce tekrarlamalari isteniyor. yüksek sesle tekrarlayanlarin cisimlerin yerlerini tespitte daha başarılı oldukları görünüyor.

    psikolog anne wilson schaef hatalarından aynı yöntemi uygulamalarını istemiş. kızgın oldukları konuyu yüksek sesle dile getiren hastaları daha çabuk sakinleşerek sinirlendikleri konularla daha rahat başa çıkmayı başarmışlar.

    michegan universitesi'nden ethan kross 2014 yılında yayınladığı makalesinde kendi kendine konuşmanın ozguveni yükselttiğini ve kişinin daha iyi hissetmesini sağladığını tespit etti.

    hastalar kendileriyle ilgili sorunları hakkında konuşurken "ben" demek yerine adlarını ya da "sen" ve "o" gibi zamirler kullandıklarında ve sorunu sesli dile getirdiklerinde olaya dışarıdan bakabiliyor, kafalarına takılan sorunlara objektif yaklaşıp sorunları daha rahat çözebiliyorlar.

    norosikolog dr. paloma mari-baffo'ya göre kendi kendimize konuşmamız zor görevler esnasında kontrol sağlamamız ve konsantrasyonumuzu yukseltmemizi sağlıyor. kendi kendine konuşma beynin daha iyi ve verimli işlediğinin bir işareti olarak görülebilir.

    kendi kendine konuşma ruh sağlığının bozuk olduğu anlamına değil kişinin daha zeki, kendi duygu ve düşüncelerini daha iyi organize edebilen, kendini motive eden bir birey olduğu anlamına geliyor.

    kendi kendine konuştuğu icin deli diye yaftaladığımız insanlar bizden zihinsel açıdan daha sağlıklı hatta belki de üstün zekalı olabilir.

    http://bigthink.com/…-be-just-what-your-brain-needs

    http://www.bbc.com/…lf-is-the-first-sign-of-success

    http://www.mirror.co.uk/…lf-out-loud-helps-10363142

  • "ilkokul 1 den 2 ye geçtiğimiz yaz tatiliydi. göcekte teknedeydik. bendeniz kolluklarla yüzüyorum o aralar. dedim ben bu kollukları ayağıma takarsam suyun üstünde yürürüm aq. taktım ayaklarıma kollukları atladım tekneden tabi ayaklar yukarda gövde suyun içinde kaldık öyle. boğuluyodum birader çok fenaydı. allahtan peder bey görmüş çekti çıkardı ayaklardan."

  • bu baba:

    amerika'da ise; "tabi korunmak şartıyla" diye ekler.
    fransa'da ise; "tabi fransızca konuşması şartıyla" diye ekler.
    rusya'da ise; "tabi ayık olmak şartıyla" diye ekler.
    türkiye'de ise; "tabi bir daha kalkmamak şartıyla" diye ekler.

  • yıl 2005. ev arkadaşımla gündüzleri uyuyup geceleri uyanık kalmak gibi bir alışkanlık geliştirmişiz, marketin bakkalın açık olduğu bir saatte uyanık olmadığımız için sadece geceleri alışveriş yapabiliyoruz, o alışveriş de geceleri açık olan tek yerden, ekmek fırınından 12li yumurta ve birkaç sandviç ekmeği almaktan ibaret. kaynamış yumurtaları sandviç ekmeğinin arasında ezerek yiyoruz. öyle bir ortam.

    temmuz ayındayız, saat gece mi sabah mı belli olmayan saatlerden biri. yine fırına gidiyoruz. polis otosu devriye geziyor.

    - gençler!
    - (üstümüze alınmıyoruz)
    - gençlik! alow!?
    - (hiiç üstümüze alınmıyoruz, kafalar önde yürüyoruz)
    - hşşt! gençliikh?!
    - (bize diyo olabilir lan diyip dönüyoruz)
    - nere böle?
    - (şaşkın) ekmek. fırın. yumurta. hımph.
    - kimlikh var mı?
    -* kimlik? cüzdan. ev.
    - yok mu kimlikh?
    - ekmek. yumurta. ev.
    - siz okhuyonuz mu?
    - evet
    - ne okhuyonuz?
    - * uluslarsı ilşkiler
    - (bana dönüp) sen?
    - ben de
    - benim de yeğen okhuyo kütaaya'da
    - ...
    - gelin sizi bırakhıyım fırına
    - ...
    - gelin binin eve de bırakhıyım soona

    bindik. önce fırına gittik. her gece üçte gelip yumurta alan iki tip yeterince saçmayken işin içine bi de ekip otosu girince fırıncı o geceden sonra bizi pek iyi karşılamamaya başladı, bi süre sonra da dükkanda yumurta satmayı bıraktı. bu sefer de her gün patates yemeye başladık. neyse. sonra eve gittik yine polis otosuyla. üst komşu nerden gördüyse görmüş gecenin bir yarısı polis aracından indiğimizi, ertesi akşam geldi ne ayaksınız diye. garip bir dönemdi.

  • şu moron kadronun ve türevlerinin resmen bir kere geldiğim dünyayı bana zehir etmesini, seçimleri yüzünden gençliğimi geleceğimi hiç etmelerini aşamıyorum sözlük..

  • sinemada da brecht epiği yapılabileceğini gösteren film. tiyatro oyunu gibi akar. anlatıcımız mahkemeye çıkarılmış olan feyzo'dur. anlatır anlatır... bütün bu anlatının arasında ekrandan sloganlar izleriz. "işçiler kardeş patron kalleş", "kahrolsun faşizm" gibi. sonunda da feyzo ağalık düzenini hakime şikayet eder. son bölümde "sen devletsin, sen bilirsin, sen söyle babam, suç kimde?" dediği anda, hakimin biz olduğumuzu, bir yargıya varmamız gerektiğini, bu yargı ışığında kendi hayatımızda bu tür sorunlar gördüğümüzde müdahale etmemiz gerektiğini anlarız. brecht mumla arasa kendi teoremini özetleyebilecek ancak bu kadar güzel bir film bulabilirdi.

    bu film 88'lere kadar yasaklıydı. o tarihlere kadar aynen şimdiki gibi kemal sunal'ın filmlerine ezber olan bizler, 88 senesinde (yanılmıyosam) bu filmin yasağının kaldırılmasıyla, yepyeni bir film gibi izlemiştik. ancak filmin yasağının kaldırılması benim hep canımı sıkmıştı. çünkü 80'lerden beri süren apolitikleştirme sürecinin tamamlandığını, artık tam anlamıyla apolitikleştiğimizi, bu filmin artık "zararsız" hale gelmesi suratlarımıza çarpmıştı. sonuç? filmin zamanında yasaklanmasına neden olan tüm bu göndermeleri ve laf sokmaları, dürtmeleri "gülerek" izlemiş, ağzımızın kenarından sızan "apolitik" salyaları silmiş, yaşantımıza aynen devam etmiştik. zararsızdık artık. ne güzeldi...

  • 1974 yapımı film. peter watkins yönetmiş.
    oldukça emek harcanmış olan ses ve görüntü montajı, munch'ün psikolojisinin başarılı şekilde yansıtılmış olmasında önemli rol oynuyor. ayrıca film boyunca strindberg gibi, dönemin diğer önemli zatlarını da görme imkanımız oluyor.

  • habere göre "bu yazıları kim yazıyorsa karşıma çıksın" demek için basmış ofisi. bütün yazarlar her gün 9-5 ekşi sözlük ofisinde mesai yapıyor zannediyor herhalde kendisi. hayır, varsa öyle bişey bilelim de biz de gelip orda yazalım. zira çok şukela bir ofis ortamı olabilir.

    not: ssg maaşımı bu ay geç yatırmışsın. öptüm kib.

  • bir yerlerde aşı olan pozitif çıkmaz diye bir şey yazıyordu da ben mi kaçırdım lan? bir aşı bu kadar yanlış anlanır mı?