hesabın var mı? giriş yap

  • en çok bu konuyu anne babası ayrılmış insanlarla rahat rahat konuşabilmektir. anne babası boşanmış insanların birbirlerine olan daha iyi anlayabilirler inancı diye bir şey var sanırım.

    çoğu çocuğun korkulu rüyası olduğu için ilginç sorularını cevaplamaktır. mesela babanın hayatında başkası olduğu için mi ayrıldılar sorusu kesin gelir. sonra annen ya da baban sonradan evlendi mi sorusu vardır ki... eğer ikisi de evlenmediyse birbirlerine geri dönme ihtimalleri sorulur. olmadığını anlatamazsın. vardır ama sen bilmiyorsundur tebessümlerini görürsün ve bir noktadan sonra artık bu çok bilmiş tavırlarla içten içe dalga geçersin.

    bir de şu var ki, erkek kardeşimin henüz 21 yaşında olmasına rağmen "anne, benim düğünüm olamaz ki, babamla sen aynı anda olmak istemezsiniz ki, nasıl düğünüm olsun?" diye sorduğunda aynı şeyleri vaktinde düşündüğünü hatırlamaktır benim için. *

    oysaki alışınca her şey ne kadar da basit. o bir arada görünce, kendi ailemi hatırlayıp ağladığım aileleri şimdi fark etmiyorum bile. kendi kimliğimle ilgili bir tanımken boşanmış aile çocuğu olmak şimdi geri planda kalmış bir gerçek. o kadar. zor zamanlar geçirmek, baş etmeyi öğrenmek haline geldi neticede.

    hep mi hüzünlü? değil tabii ki. mutsuzluklarından çabuk vazgeçebilmektir. doyuma ulaştırmayan ilişkileri sürdürmemeyi tercih edebilmektir. biraz da erken olgunlaşmaktır. gözü kapalı, aşk sarhoşluğuyla bir evlilik yapmamaktır bazen de.

  • - arkadaşlar duşumuzu aldık gidiyoruz. lütfen.
    - hocam duşu birlikte mi aldınız peki?
    - evet. sonradan gözlemci arkadaş da katıldı hatta bize.
    - vay ibneler!

  • şüphe!

    70 yaşındaki dedeler gibi kısa kollu gömlek giymem, kollarında faça mı var derler.
    müdüre evrak imzalatmaya giderim, özel bir konu mu görüştün derler.
    bir gün öğleden sonra izin isterim, iş mi arıyorsun derler.

    kafayı yemiş ibneler...

  • "insan bir şeyden haz alabilmek için o şeyin yokluğunu, ızdırabını tatmaya muhtaç; açlık gibi, soğuk gibi, yalnızlık gibi. ama istenen bir kere ele geçti mi verdiği haz sönüp gidiyor. yani geçici şekilde tatmin olmak mümkün ama mutlu bir halde sürekli kalmak imkansız. mutlu olmak insan tabiatına aykırı mı yoksa?"

    "mutluluk dediğimiz şey, yoğun bir şekilde bastırılmış ve engellenmiş olan ihtiyaçların kısa süreliğine tatmin edilmesinden başka bir şey değildir."

  • 23 yaş henüz hayatın başıdır. 40 sene boyunca istenmeyen bir işi yapmaktansa, 36 sene istediğin bir işi yapmak çok daha mantıklıdır. maddi ve manevi engel yok ise hiç düşünmeden yapılması gerekendir.

  • cüneyt arkın. ben çok küçükken bir organizasyona katılmıştı. daha net göreyim diye brandaya tırmanmıştım. o da "atla bakayım ordan şimdi malkoçluğu gibi" demişti. 4 metre yükseklikteydim, lafını dinleseydim şu an kötürümdüm amk.

  • ömründe 80 euro görmeyen adam, maksimum 800. 000 eurodur diyor bunu da sanki zaruri ihtiyaçmış gibi yansıtıyor. amaç algıymış, yersen.