hesabın var mı? giriş yap

  • türkiye cumhuriyeti’nin gelmiş geçmiş en çok adam öldüren katili yavuz yapıcıoğlu, 1967 yılında adana’da doğdu. yapıcıoğlu normal zamanlarında sakin ve başarılı bir insan olarak biliniyordu. okul hayatı başarılıydı. yakalandıktan sonra verdiği ifadede cinayetleri kendisinin işlemediğini, içindeki diğer adamın bunları yaptığını söylüyordu. genel olarak "deli taklidi yapan akıllı bir insan" görüntüsü çizen ama işlediği cinayetlere baktığımızda aklından dehşete kapılarak şüphelendiğimiz yapıcıoğlu, cinayet işlemeye başladığı zaman durmak bilmiyor, aynı gün içerisinde beş kişiyi öldürdüğü bile oluyordu. yapıcıoğlu defalarca yakalandı ancak her seferinde "cezai ehliyeti olmadığı" gerekçesiyle salınıverdi. kaldırıldığı hastahanelerdeki koğuş arkadaşlarını ve hastabakıcıları dövdü, birçoğunu soyarak işkence etti, bazen "isa" bazen de "atatürk" olduğunu iddia etti. zaman zaman, ne idüğü belirsiz bir "ışık" tarikatından bahsetti. kaldığı koğuşu ateşe verdi. dışarıda olduğu süre içerisinde abisinin dükkanını yakmaktan anneannesini öldürmeye; simit parası istediği birisini para vermediği gerekçesiyle ankara otogarında şişlerken, işlediği bu cinayeti o an gören bir adamın boğazını garın içinde kesmeye kadar birçok dengesiz davranışta bulundu. hep kaçtı, kurtuldu. yakalandığında yine salıverildi. bu süreçte trajikomik hadieselere de neden oldu: babasıyla yaşadığı bir polemiğin ardından babasını öldürmeye çalışırken babasının açtığı pompalı tüfek ateşi sonucunda adana’daki evinden kaçarak ayvalık’taki anneannesine sığındı. anneannesinin annesi hakkındaki sözlerine burada sinirlenen yapıcıoğlu, anneannesini kafasına kül tablası vurmak suretiyle öldürdü. bu olayı duyan anne yapıcıoğlu, bir gün sonra kalp krizinden öldü. bu ve bunun gibi birçok zincirleme ölüme sebebiyet de vermiş olan yavuz yapıcıoğlu’nun kanıtlanmış 20, kanıtlanamayan da 50’ye yakın cinayeti bulunuyor. bu cinayetleri ilgi çekici yapan şey, katilin belli bir kurban profiline sahip olmaması olarak gösterilebilir ve tüm bu cinayetlerin traji-komik hadiseler etrafında cereyan etmesi tespti yapılabilir. örneğin, bir cami avlusunda kendisine ısmarladığı dondurmayı yemeyi reddeden belçikalı bir kadın turisti avluda öldürmesi gibi. ya da, pertevniyal lisesi önünde bir kız öğrenci ve hizmetli arasındaki tartışmaya birden bire karışarak her iki kişiyi de önce azarlaması, sonra bu kişilere sırasıyla saldırması ve kişileri orada tornavidalaması ya da kaçtığı şehirlerden birindeki bir camiye sığınıp camide kalmak istemesi üzerine cami imamının yapıcıoğlu’na izin vermemesi ve bunun üzerine cemaat namaz kılarken yapıcıoğlu’nun imamı kulağından "tornavidalaması" ve bu tornavidalama anına kadar geçen yirmi dört saat içerisinde dört beş kişiyi daha öldürmesi gibi. mahkemeye son çıkışında, salınıverildiği her tutuklamanın ardından cinayet işleyen bir adama dönüşmüş olması sebebiyle, türkiye tarihinin en büyük psikolojik kurullarından birisinin kurulmasına neden olan bu adam, nihai olarak "akıl sağlığının yerinde olduğuna ilişkin bir rapor" sebebiyle "cezai ehliyet kazanarak" tutuklanabilip tekirdağ kapalı cezaevi’ne yollandı ve herhangi bir aftan yararlanmadıysa ya da bir firar gerçekleştirmediyse halen burada kalıyor.

    (bkz: copy paste değil alın teri)

  • alamancılara kimsenin nefret beslediği yok.
    almanya'nın etinden sütünden faydalanıp her fırsatta kötülemeleri ve türkiye'de yaşayan bizlere türkiye'yi övmeleri midemizi bulandırıyor, o kadar

  • 90’lı yıllarda elektrik faturası iki ayda bir gelirdi. kimse de elektrik faturamız çok fazla diye inlemezdi.
    eğitim ücretsizdi örneğin özel okul yok denecek kadar azdı. özel üniversite yoktu.
    sümerbank diye bir yer vardı. vatandaş aklınıza gelecek her türlü kıyafeti hesaplı bir şekilde satın alabilirdi.
    sebze, meyve, süt, süt ürünleri falan son derece ucuzdu.
    bir siyasetçi bir şekilde yolsuzluğa karışırsa istifa ederdi.
    kimse cumhurbaşkanına hakaretten hapis yatmazdı.
    alkollü içecek fiyatları meşrubat fiyatlarına çok yakındı.
    öğrenci bütçenizle bir pubda bir şeyler içebilirdiniz ve bu sizin bir elektrik ya da doğalgaz faturanız kadar tutmazdı.
    televizyonda her şey sansürlenmezdi.
    liste uzar gider. hülasa şimdikinden bin kat daha modern ve medeni şartlarda yaşayan bir toplumduk.
    son olarak önceden ülkemiz mülteci cenneti değildi.

  • hakkında fazla bilmeden yorum yapılan haber.

    bu durum abd’de haftalardır basında tartışılıyor. satılacak olan 20 bin araç şirketin elektrikli araç filosunun 10’da biri. satılması haber değeri taşımıyor, çünkü araba kiralama şirketleri araçlarını çok yaşlandırmadan satarak faaliyet gösteriyorlar. haber değeri taşıyan kısmı yerlerine benzinli araçlar alınacak olması.

    bunun başlıca nedenleri şunlar.

    birincisi bu günlerde tesla’nın ard arda yaptığı indirimlerin de etkisiyle elektrikli araçların ikinci el fiyatlarında yaşanan büyük düşüş. faaliyetini kar amaçlı sürdüren bir şirket olarak pahalıya alıp ucuza satmak hertz’i doğrudan zarara uğratıyor. ancak bu durum uzun vadede böyle gitmeyecek. elektrikli otomobillerin alış ve satış fiyatları arasındaki fark üretim ve batarya maliyetlerinin düşmesiyle ortadan kalkacak.

    diğer etken ise araç kiralayan müşterinin elektrikli kiralamayı riskli bulması. araç kiralayanlar büyük oranda tatil, iş gibi nedenlerle seyahat edenlerden oluşuyor. bu kişiler tanımadıkları bir şehirde, nerede ve hangi koşullarda şarj edeceklerini bilmedikleri elektrikli otomobilleri seçmekten kaçınıyorlar. tatillerini veya iş seyahatlerini şarj cihazı bulamamak gibi bir nedenle berbat etmekten korkuyorlar.

    bunu ben de geçtiğimiz kasım ayında londra seyahatimde yaşadım. özellikle elektrikli istediğim için hertz’den bir polestar rezerve ettim. aracı almaya gittiğimde, yardımcı olan çalışan, elektrikli araç istediğimden emin olup olmadığımı sordu. neden sorduğunu sorduğumda, daha önce elektrikli araç kullanmamış müşterilerin genellikle şarj konusunda çekinceleri olduğunu söyledi.

    ben londra merkezde kullanacağım için görevlinin uyarısına aldırmayıp merkeze giriş kısıtlaması olmayan elektrikli aracı aldım, ancak londra’da tecrübem olmadığı için ilk iki gece aracı şarj etme şansım olmadı. çünkü şirketin kullanımım için verdiği ödeme sisteminin geçtiği şarj lokasyonlarında normal araçlar park etmişti. boş bulduğum şarj cihazlarında da benim ödeme denemelerim başarısız oldu. üçüncü günde sistemi ve servis sağlayıcı firmaları anladıktan sonra kolaylıkla şarj istasyonu bulup şarj edebilir oldum.

    bu sorunları neredeyse her sene veya yıl aşırı gittiğim, avucumun içi gibi bildiğim avrupa’nın en büyük metropolünde yaşadım. ilk kez gittiğim, lisanını bilmediğim daha ufak bir şehir olsa kolay kolay elektrikli araç kiralamaya cesaret edemezdim.

    bu iki neden bile hertz’in elektrikli araçlara soğuk bakmaya başlamasının normal kullanıcı teamülleri ile bir ilgisinin olmadığını, sadece araba kiralayıcısı ve iş modeli kaynaklı nedenlerle geliştiğini açıklamaya yeter.

    evimde şarj cihazı kurabilecek olduğum için bir sonraki otomobilim elektrikli olacak, ama kiralayacağım araçların türünü gittiğim yere göre seçeceğim. mesela road trip yapacaksam, önümüzdeki 5 sene içerisinde elektrikli tercih edeceğimi sanmıyorum.

    bir de, bir yazarın yolladığı şu paragrafa cevap vermek istiyorum.

    “elektrikli araçlarını şebekeden şarj edenlere ağır vergiler getirilmeli. çünkü bu özürlüler çevreciyim deyip, şebekeden şarj ederek çevreye fosil yakıtlı araçlardan daha çok karbon salıyorlar.”

    isterse kullanılan elektriğin tamamı fosil yakıtlardan elde edilsin, içten yanmalı motorlu araç aynı yakıtın çalıştırdığı elektrikli araca göre kilometre başına neredeyse üç kat kirliliğe sebep oluyor, çünkü içten yanmalı motorun verimliliği elektriklinin üçte birinden az. o yakıtın elektriğe dönüşümü çok daha yüksek verimlilikle gerçekleşiyor ve sonrasındaki kayıp gözardı edilebilecek kadar düşük kalıyor. yani fosil yakıtlı araçlardan daha çok karbon salıyorlar kısmı tamamen palavra. en kirli elektriği kullanan otomobil bile en çevreci benzinli veya dizel araçtan çok daha temiz. buna pillerin üretiminin yol açtığı bir kerelik karbon salınımı da dahil.

    son olarak, toyota’nın hidrojen kumarının elinde patladığından bihaber yazarlar olduğunu fark ettim. onları uyandırmak isterim. toyota hatasından dönüp, tüm kaynaklarını elektrikli araçlar konusunda kaybettiği zamanı telafi etmeye yönlendirmiş durumda. birkaç yıla kadar pil teknolojisi ve menzil konusunda büyük bir hamle yapmaları bekleniyor. ondan sonra hidrojeni yakıt olarak sadece ticari ağır vasıtalarda göreceğiz.