ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
ülken için ölür müsün
-
ne ülkeymiş ne vatanmış arkadaş? 18 ay askerlik yaptım saçlarım döküldü bildiğin kel kaldım, halen ayaklarımdaki mantar geçmedi. yıllardır vergi ödüyorum kazandığım paranın 3 mislini devlete ödüyorum yetmiyor birde öleyim.
devlet bana ne verdi aç kalsam bakacak mı? işsiz kalsam iş bulacak mı? hasta olsam iyileştirecek mi? param olmadan kesinlikle sanmıyorum.
bu denklemde bir hata yok mu?
ben öleceğim tayyip sarayda beyaz çay yudumlayacak? vatana bak vatana...
gökyüzünde yalnız gezen nazguller
-
''yer yüzünde gollum kadar yalnızım.'' diye devam eder.
game of thrones'un tek cümlelik özeti
-
o da mı ölmüş amk ya.
soyadı ile uyum içerisindeki ünlüler
yanlış kişiyle evlenildiğinin anlaşıldığı an
-
eski eşime 35 kere falan şans tanımışımdır. evliliğim bitsin istemedim çünkü. ne kadar sevsem de yanlış insan olduğunu biliyordum ama içimin bu kadar öleceğinden de haberim yoktu...
birlikte yaşadığımız evde misafir gibiydim. asla sınırlarıma saygı göstermedi. oysa ben ona iyi hissettirmek için elimden geleni yaptım. ancak hep daha fazlasını isteyen insanları mutlu edemiyorsunuz.
ha benim eşşekliklerim yok mu? var tabii bi dünya. ama hep alttan aldım. kırgın kalamam ki.
neyse hatırlayıp tekrar yaşamak istemiyorum birçok şeyi... o yüzden es geçeceğim.
direkt uyandığım en büyük anı anlatayım.
aracımızla trafik kazası yaptım, doğal olarak ilk önce arayıp eşime haber verdim. bana sorduğu ilk soru "ne kadar hasar var?" oldu. çünkü her şeyden önce varlığımı önemsizleştirmişti. kalbim büyük kırıldı. (bunu hala affedemedim)
çocuklarına aşkım diyen kadınlar
-
hiç ama hiç hoşlanmadığım için bittabii burnumun dibinde biten ottur.
başlık "kadınlar" olarak açılmış ama maalesef bunu yapan erkekler de görüyorum bu arada. her duyuşumda sinirlerimi zıplatan bir hitap çocuklara "aşkım, sevgilim" denmesi. arkadaş bu kadar mı kıskançsınız ki bu hitapları bile çocuğun gelecek sevgilisinden önce parselliyorsunuz? neymiş "ama çocuk en büyük aaaaşşşkkk" ya bi git, yeme beni! "tanrı aşkı" falan da var, tanrınla konuşurken "aşkım tanrım" diye mi hitap ediyorsunuz?
"aşkım" kelimesinin çağrıştırdığı anlam bellidir. "yavrum, çocuğum, evladım, kızım, oğlum", bilumum sevimli hayvanat ("kuzum, uğurböceğim" falan ne bileyim ben) gibi bir sürü hitap varken hiçbiri tatmin etmiyor da mı bir de bunlara sardırıyorsunuz? yahu bu nasıl bir doymazlık? "sevgiliniz" de olmayıversin artık çocuğunuz! bu nasıl hastalıklı bir sahiplenme artık?
bunun niye bu şekilde kullanıldığını gerçekten anlayamıyorum. yani daha doğrusu bazı tahminlerim (aşksızlık, varlığını çocuğu üstünden inşa etme, kimlik bunalımı vs.) var da, o tanıyı koyan ben olmamalıyım herhalde...
ekleme: bu entry'yi yazdıktan iki hafta sonra uzmanların bu konuya yönelik açıklama yaptığını gördüm. "tanıyı ben koyamam, uzmanlar koysun" demiştim, koymuşlar: bunu yapan anne babalar "duygusal istismarcı" kategorisinde ve ilgi eksikliği içinde, terapiye gitmeliler. "bişi olmaz yeaa"cılar kanadından değilim kusura bakmasınlar, çocukları daha fazla umursuyorum zira.
“çocuklara ‘aşkım, sevgilim’ diyen anne - babaların aslında kendilerinin sevilme ihtiyacı var. anne, babalara düşen onların kendi ayakları üzerinde durabilen, bağımsız kişiler haline gelmelerini engellememektir. evlatları tarafından çok fazla sevilmek isteyen anne - babalar, çocuklarına duygusal olarak yapışma eğilimi gösterdiklerinden bağımsızlaşıp olgunlaşmalarını engelliyorlar. çocukları kendi isteklerimiz doğrultusunda kullanmak, duygusal istismardır.”
http://m.t24.com.tr/…-demeyin-terapiye-gidin,419579
uber
-
arabama zarar verilmeyeceğini bilsem ben de aracımın arkasına " uber siksin sizi emi " notu yapıştırarak destek olmak istediğim firma. o kadar sevmiyorum ki taksiyi, plakasını, sahibini , şöförünü... uber böyle canınızı acıta acıta acıta devam etse.
sekonder kazanç
-
kendini bir hastalıkla tanımlama, yapamadığı -genelde beceremediği- işleri bir hastalık bahanesine sığınarak geçiştirme; dolayısıyla başarısızlığı kabullenememe, kişiliğindeki yada fiziğindeki kusurları hastalıkla perdeleme davranışıdır.
ve ne yazıkki kişi bu davranışı kabullen-e-mez.
atatürk'ün latife hanım'da bulduğu şey
-
latife hanim dedigin kadin senin turkce olarak kuramadigin su cumleyi 6 ayri dilde kurabiliyor.
onu bulmus olabilir mi ha amin feryadi seni?
5 aylık bir ilişkinin özeti
kişinin okuduğu bölüm öğrenilince sorulan sorular
-
-bölüm neydi hocam senin ?
-tarih
-hadi ya bu harem gerçekte böylemiydi ? hani kim kime dum duma durumu hocam.
-hıı ..bir diziyi ya fazla kaale almamak lazım fakat haremden çıkmayan padişahların olduğunu biliyoruz.
-hadi ya kimmiş onlar ?
-....
muhabbet böyleyin uzayıp gider soru soran şahıs tarihçiliğini konuşturur itiraz eder,bilimsel şeyler söylersin yooo o öyle değilmiş der.mecburen katlanırsın bu muhabbete hayır bir de tüm dünya tarihi bildiğimizi falan sanıyorlar bir de öyle bir dünya yok lan binlerce savaş binlerce egolu hükümdarın çevresinde gelişen olayları bilmemizin imkanı yok kaldı ki hocalarımızın dahi uzmanlık alanları var,biz öğrencilerde sevdiğimiz alanlara yöneliyoruz hal böyle olunca bir çok kişinin bildiği şeyden bazen daha az şey bilebiliyoruz.
eski bir entyrime de selam çakmadan edemedim. (bkz: #21348636)