yaran olaylar

• yeniçerilerin yarıla yarıla güldüğü bir olaydır.
  
  1778 yılında şebeş savaşı sırasında, avusturya ordusu, kendi askerlerini osmanlı askerleri sandığı için, 10,000 askerini öldürdü. insan soruyor kendine: nasıl olur da biz böyle bir orduyu yenip viyana'yı alamadık?
  
  şebeş savaşı 1788 yılının eylül ayında gerçekleşir. 100bin kişilik avusturya ordusu, osmanlılarla savaşmak için karansebes yakınlarında kamp kurar. askerlerden bir kısmı keşif için timiş nehrinin karşı yakasına geçer, döne yakına osmanlı askeri arar ama bulamazlar. osmanlı yerine, yolda bir çingene konvoyu ile karşılaşırlar. çingeneler, avusturya askerlerine schnapps satar. tabi bu deha askerler emri, komutanı, osmanlıyı unutup, fıçılara yumulur. "oğlum bu herifler nerde kaldı?" diyen başka bir piyade kolu, alem yapan askerleri bulur ve onların içki partisine katılmak ister ama bu keşifci birlik, içkileri piyadelerle paylaşmak istemez. neyse, yok icerim, yok babayı icersin derken "sikerim lan sizin artistliginizi" diye bir asker ateş eder. böylece iki birlik arasında çatışma başlar.
  
  çatışma sırasında bazı piyadeler, diger icki icmek isteyen askerleri korkutma amaçlı turciii! turciii! diye bagırır. bunu duyan bazi ickili ve kafasi karisik askeler, türkler geldi zannedip kaçar. durumu düzeltmeye çalışan avusturyalı subaylar halt! halt! (almanca durun! demek) diye bağırır, fakat ickili, kafası guzel olan avusturya askerler bu kelimeleri osmanli askerlerinin kullandigi "allah! allah!" diye anlayınca işler iyice birbirine karısır.
  
  süvarilerin kampa doğru dörtnala geldiğini gören bir birlik kumandanı, osmanlı akıncılarının saldırısına uğradıklarını zannedip, topçulara ateş emri verir. birlikler her gördüğü gölgeyi türk zannedip vurmaya başlar, aslında ateş ettikleri kendi askerleridir.
  
  iki gün sonra olay yerine ulaşan osmanlı ordusu 10,000 ölüyle karşılaşır ve karanşebeş şehrini yaya yaya ele geçirir.
  
  (bkz: şişede durduğu gibi durmaz)