küfür

• (bkz: 28 şubat 2016 ekşisözlük direnişi)
  (bkz: #59097157)
  
  com un ésser lingüístic considerat com no ser capaç de fer mal físicament a un ésser humà o blasfèmia pot explicar com la presència inevitable en les nostres vides? kufr dimensions lingüístiques, psicològiques i socials han buscat per a tu. però per desgràcia no sóc fonts turques; steven pinker del `em vaig aprofitar de les paraules d'amor que no es pot parlar de television` és del llibre ...
  
  • konumu blasfèmia
  també ha d'avaluar dos fronts: malediccions i juraments per menjar. el relleu interposat per jurant i maleint el que la font de les emocions negatives que poden fer que menjar? cervell ... resposta curta, qüestions complexes.
  
  el llenguatge del cervell normalment es troba a l'hemisferi esquerre, les regions de llengua hemisferi dret però, també present. va dir que la discriminació d'esquerra a dreta per la raó del nostre treball per aclarir, els dos hemisferis de l'ésser humà dur a terme les característiques molt diferents. idioma hemisferi esquerre, l'entesa, la comprensió, temes abstractes com ara el maneig dels processos racionals, desenvolupant sentiments hemisferi dret. (per descomptat, no hi ha distinció en la nitidesa en blanc i negre, com està escrit aquí, però més o menys podem proporcionar la intel·ligibilitat mitjançant la modelització d'aquesta manera.) els hemisferi dret tractant en el sentit lingüístic que l'hemisferi esquerre del llenguatge en el cervell durant la percepció lingüística que revelen un cop més les emocions provocades pel so i significat. detecció d'idioma (vegeu la percepció de la parla), ja que és un procés d'auto-funcionament i inevitable - "ımagini un animal en la seva ment, però que aquest sigui un ós polar," ara que has reviure l'ós polar llarga es diu, fins i tot, un jurant que el temps d'alguna manera les emocions negatives no poden impedir el seu voler se li permet crear la vida que van portar l'estat d'ànim. breu males paraules, només el significat de les paraules, sinó que també afecta l'estructura del cervell de la descàrrega usant la persona retratada és un estrany missatge que pot proporcionar perjudicial.
  
  parlar amb les regions danyades del cervell de la parla i les habilitats de comprensió que es parlen es perden, de manera que ni tan sols una paraula una altra vegada va dir afazi pacients fins i tot no perden la capacitat de dir una sola síl·laba o síl·labes en unes poques malediccions. si això és vist com una indicació que els patrons de males paraules emmagatzemades en el cervell dret.
  
  • "girer insult "
  que descrivim com a paraules tabú? el que ens molesta són les paraules que sentim? steven pinker els ha reunit en tres grups:
  1. insults religiosos
  2. producte cos / maleeix més sobre l'assumpte.
  3. malediccions sexuals
  
  pinker, diu que constitueixen una part important de la blasfèmia religiosa a la cultura occidental. en déu, l'infern, maledicció, jesús moltes de les expressions expressar fi maleint. la religió en l'època en què hi ha un important impacte en les persones, "maleïda sigui" ^*," anar a l'infern "`: ınfern segons la present maledicció afeblida de la cultura religiosa com yanasın` va expressar que molt més aterridor. càstig de l'infern, fusta de déu, maledicció, expressions molt comuns en el nostre idioma com el nostre allahsız. vostè pot comptar amb aquests profanitat potser maleint; en aquest cas, un primer ministre, "déu donar-li al seu càstig", et recomano que vegis el futur del seu cap dient.
  
  sobretot sobre el sexe i el cos ja no va deixar de maleir l'article substitueix malediccions religioses en anglès. "no els importa un rave", que "no li importa una merda" o "no m'importa un rave" s'ha convertit en. el turc "boig de déu" en lloc d ' "idiota", s'explica en la mateixa forma d'usar no ho sé. especialment el "agafo el llibre de déu" que les conversions religioses sexuals blasfèmia sexual religioses que conté estic molt curiosa.
  
  maleeix que el cos ja no importa, que constitueixen el grup més fàcil d'entendre. bok ells els més comunament utilitzats. "de merda", "merda", "merda", "a la merda" hi ha un sens fi d'aquest ús. en les paraules que penso que vam mostrar diferents sensibilitats d'orinar amb la cultura britànica. pis en turc, sense molt jurar sobre la micció en "pixada" anglès hi ha una maledicció sobre la paraula món. crec que la banda oposada d'escopir en la creació d'aquesta asimetria cultural. "escopir a la cara", "escopir en" frases tals com altament insultar a l'anglès turc quan ens trobem, crec que no compleix amb aquest alt grau de precisió. suor, moc, la brutícia del cos, secrecions sexuals com els productes de rebuig del cos amb diferents graus d'impacte negatiu. aquestes substàncies no es poden atribuir abominacions obertures per descomptat: amb un paper principal en la propagació de la malaltia entre els éssers humans al llarg de la història i no hi ha manera de desfer-se per complet d'ells.
  
  prenguem un exemple del nostre estimat estranger en aquest món de la personalitat mustafa topaloglu peculiar. "la gent de la cosa '' escombraries '' ¿se sap quanta vergonya", van ser les paraules del seu estil. és que no tot està al revés? pròpia substància "natural", mentre que el seu "merda" és un bon exemple ... el que significa que els seus productes immoralitat i la femta humana que es troba en la paradoxa que la vida obligatori com sempre ...
  
  el tercer grup són les malediccions sexuals. sembla ser una zona molt confús per al propòsit d'insultar què la sexualitat és una font de felicitat no és tan obvi al principi, per la qual cosa també s'ha utilitzat ... però "la sexualitat com una font de felicitat" significa els drets humans, la sexualitat, la salut i la revolució higiene continuació, formades a partir del punt de vista de la nostra era vinguda expressió. la sexualitat en el passat no sempre significa la felicitat (no té actualment també). violació ha causat problemes en el començament dels grans problemes de la humanitat. bonica es va veure obligat a donar a llum al fill d'un home que no vol la dona, molts altres es van reunir amb diverses malalties sexuals. més limitacions de les instal·lacions de neteja, males olors de propagació de fongs genitals, les imatges, la sexualitat és només estava detingut u "alegria".
  
  per descomptat, que es troba a la base de blasfèmia implícita violació sexual i així es realitza generalment pels homes. la característica principal és la persona que s'assigna a maleir a la passivitat. si la presa de possessió persona s'insereix en un paper passiu en relació amb un nen, la dona ja està començant önsayıl de passivitat, les dues dones es col·loquen en la posició passiva de nou com si jurant maleint entre si. d'una a una altra dona, "que et fotin, que ets el meu marit," em va sorprendre quan el vaig sentir maledicció.
  
  aquesta activitat està afectant fins i tot l'elecció de les paraules percepció de gramatical passivitat. posar, posar, inserir, xuclar, follar contra aquests actes creen sentiments negatius mentre es menja costat sempre passen, o fer l'amor, verbs intransitius més neutres agradaria tenir relacions sexuals. que la majoria dels verbs intransitius que les relacions passen pel turc intèrpret de llengua estrangera de les botes d'or.
  
  • etmek maledicció
  sota l'alleujament ha de ser al jurar de nou es troba en el funcionament del nostre cervell. segons una teoria, el "cicle de violència" cervell dels mamífers ^* causant aquests resultats. en el cas d'una picada sobtada com ungla encarnada "el meu hmnsk" descuidat tota la humanitat com una cosa específica d'una maledicció, i això pot estar relacionat amb el cicle de la violència. "quan un s'asseu a la part superior d'un gat, o quan es pressiona la cua d'un gos, que compleix amb la veu alguna vegada ha escoltat", diu pinker. si això sona pot assenyalar la banda oposada, el que significa que sortir immediatament. mentre la gent pot ser molt alta intensitat del dolor es va dur a terme en forma de jurament tals respostes automàtiques. això és pot ser una de les formes més primitives de comunicació entre individus. que pren de possessió pot ser encara més antiga que la humanitat.
• turkcede kufurun ham maddesi kadinlar ya da escinsellerdir. kullandigimiz kufurlerin neredeyse tamaminda kadinlara saldirilir, erkeklere dokunulmaz, beter olani, erkeklere saldirmak icin kadinlari kullanmamizdir elbet...
  
  bir erkege edilecek kufur orospu cocugudur, ananin amidir, ama erkekligine halel getirecek kufur yoktur bu dilde... en erkege dokunan bolumu kufur terminolojisinin ibnelik ve soz konusu mevzuyla alakasi olan kelimelerdir, birine ibne demenin butun escinselleri kufru hakeden bir durumda gormek anlamina geldigini es geceriz hep... zaten dunya erkek, kadinlar malzeme...
  
  hasili turkcede kufur demek, seksizm demektir...
• cinselligin, diskinin tabu olmadigi, tum canlilarin esit goruldugu, dinin varolmadigi bir kulturde uretmesi zor olan soz obegi.
• "küfür diyorum, bir saldırmama eylemidir."
  
  cemal süreya
• insanlar küfür etmeyi, sövüp saymayı basit bir şey sanıyorlar halbuki çok yanılıyorlar. küfretmeyi alışkanlık haline getirenlerin ruhları hızla kararır ve cehenneme doğru serbest düşüşe geçerler.
  
  o galiz sözlerin ateşi ruhlarını sarar ve durdukları yerde canları sıkılır. onlar farkında değildir ama çoktan ateşin azabını tatmaya başlamışlardır. bu hakikatı dünya ve madde şartlarının perde olmasıyla açıkça göremezler lakin ölüp bedeni terkettikten sonra o ateşi net bir şekilde müşahade edeceklerdir.
  
  sonra bu tayfaya cehennemden bahsedecek olsak, hemen " o ne biçim tanrı, bizi ateşe atınca eline ne geçecek, psikopat mı bu tanrı?" minvalinde sözler söylerler.
  
  seni kimse ateşe atmadı, ateşini sen kendin ürettin ve körükledin. sana kim dedi, ona buna belden aşağı muzır sözler söyle, diye.
  
  daha bu anlattıklarım cezanın çok az bir kısmı emin olun. günümüz insanının aklı almaz diye ötesini anlatmıyorum.
• ağzı bozuk olanın fikri bozuk olur. fikri bozuk olanın irfanı olmaz...
  
  bu minvaldeki hadis-i şerifler:
  
  "kıyamet günü mü'minin terazisinde hiçbir şey güzel ahlaktan daha ağır değildir. şüphesiz ki allah, kaba ve ağzı bozuk kişiye buğzeder."
  
  "bana benzemekten en çok uzak olanınız, cimri, ağzı bozuk ve çirkin söz söyleyen kimsedir."
• kurtulduğuma şükrettiğim lanet. küfrü, dil birikiminin bir parçası olarak kabul ettiğim, bir kültür olarak gördüğüm ve bu sahada "yaratıcılık" yarıştırmaya çalıştığım zamanlarım oldu. zihin açtığını, dilin tuzu biberi olduğunu savunduğum zamanlardı bunlar. kurtulduktan sonra öyle bir görüyorsunuz ki kelime haznenizi nasıl baltaladığını ve asıl potansiyelinizi körelttiğini... "ayıp olmasın diye" küfre giden yolu açıp, son anda sinkaflı kelimeleri etmemeyi; saygılı ve inanılmaz yaratıcı bir tutum olarak kabul ettiğim bir dönem de vardı. çok aşağılık geliyor şimdi: bir cümle bile kurmaktan aciz ve derdimi anlatmaktan bu kadar uzak oluşum. ve daha iyi fark ediyorum o zamanlarımda ciddi konuşma güçlüğü çekiyor olduğumu. küfür benim için bir tür bağımlılıkmış. anlatamadığın, ifade edemediğin bir hissiyatı üzerinde düşünüp; daha iyi ifade etme yolları arama yerine böğürtü çıkarmak gibi bir şeymiş.
  
  küfrün daima hedef aldığı değişmez atış tahtasından bahsedelim biraz: kadın. derdim ki eskiden, kadının yanında niye küfür edilmezmiş, bırakın bu kibarlıkları, bilakis kadınlar da etsin. ikiyüzlü değilim ya, neysem oyum ya, kadının yanında da erkeğin yanında ettiğim gibi küfür ediyorum hesapta. hem kadınlar niye rahatsız olacakmış küfürden? diyordum. şimdi edilen her küfrün, tanıdığım ve tanımadığım her kadına, anneme, babaanneme, yeğenime edilen bir aşağılama olduğunu görünce yıkılıyorum. nasıl bir kin ve dışavurumdur bu? nasıl toplumsal çarklara maruz kalmışız da böyle bir dil bırakmışız kendimize? bir erkeği aşağılamak, tahkir etmek, küçük düşürmek için bile ona önce kadınlık veriyoruz. ona koyuyoruz?! hem de çocuk yaştan beri kıvançla koyuyoruz. bunun beyne gururla emdirildiği bir toplumda yaşıyoruz. küfür ettikçe erkeklik ve helal olsunlar artıyor. oğullarındaki üreme organı olan et parçasının kendi neslini devam ettireceğine daha çok mu inanıyor bu şekilde babalar? oğlum ibne değil sevinci mi yaşıyorlar, eşleri ve anneleri aşağılanırken?
  
  eskiden ne kadar küfürbaz biri olduğuma inanamazsın sözlük. öyle ki küfrü bırakmak için her küfürden sonra dilimi kuvvetle ısırmak zorunda kaldığım bir dönem geçirdim. çok şükür günlük lisanımdan tamamen çıktı diyebilirim. yoğun fiziksel acı ve anlık tepkilerde çocukluktan beri "rol model babasından" gördüklerini uygulamakta ısrar etse de beynim, çok yol kat ettim. ve bunu itiraf ediyorum; agresifliğim azaldı. burada agresiflikten kastım insanın yaşama hırsı değil; insanın kendi kendisini fuzuli yere sinirlendirme ve sonucunda yine kendisinin zararlı çıkma ayinidir. evet bunu çok yapardım. sonunda fark ettim ki ben, esirim sandığım o lafların; ağzımdan çıkanın esiri olmuşum. dilin mantıksal ilişkileri, beynimi şekillendirmiş. kadınlara bakış açım, rüyalarımdaki şiddet unsurları, tartışma esnasında öfkeme hemen yenik düşme gibi "ben" dediğim olgular aslında benim kendi ruhumla beslenen bir yaratığa aitmiş.
  
  fakat en korkuncu bunlar değil. kanımı donduran başka bir şey var. o kelimenin günlük dilde "yenme, kazanma, üstün gelme" anlamlarında sürekli yükseliş yaşaması... te-ca-vüz. eğer bu oturup üzerine konuşulması gereken bir şey değilse, acaba ne hakkında konuşmamız gerekir diyorum kendime artık. bilinçaltımızda böyle bir bağlantı nasıl kuruluyor? birileri lütfen açıklasın. tüm maksadı "kazanmak" için neslini devam ettirmek olan o ilkel primatın kalıtı mı bu bağlantı? kazananı ve bir kaybedeni olması üzerine tasarlanmış olan spor müsabakaları, yarışlar, mücadeleler, savaşlar nasıl oluyor da -kazanan- taraflarca "tecavüz ettik" benzetmeleriyle anılabiliyor? lütfen biri anlatsın. düşünmeden mi çıkıyor? düşünse etmez mi? bir insan düşünmeden böyle bir söz edebiliyorsa, o söz artık onun yerine mi düşünmektedir? o anlamda demiyor mu? öyle biri değil mi? bir söylem yaratıp, bunu başkalarına ve özellikle çocuklara aktardığının farkında değil mi? biz kendimize, beynimize, ruhumuza nasıl bir kötülük yapıyoruz böyle?
• "sadece önderlik kullarına küfür edebilir. ağanın köylülerine ettiği gibi. onlara şerefsiz,
  haysiyetsiz, eşşoğlueşek diyebilir. benim ayetlerimin yüzde sekseni böyledir. kullarımı
  aşağılamakla ilgilidir. ama benim bir kulum, başka bir kula karşı bu tür küfürleri söyleyemez,
  söylerse yargılanır. -bir köylü, başka bir köylüye eşekoğlu eşek derse, kavga çıkar. ağa bir
  köylüye eşekoğlu eşek derse köylü sevinir.- birincisi; arkadaşına hakaret etmiş olur. bir
  devrimci başka bir devrimciye eşekoğlu eşek der mi? demez. bu partimizin uslubuna
  aykırıdır. ikincisi; benim bir kulum, kendisi gibi kul olan başka birisine küfür ederse, küfür
  edeni kendini kul olarak görmüyor olarak değerlendiririm. ve aynı zamanda önderliğe göz
  dikmiş biri olarak görürüm. küfür etmek, aşağılamak sadece bana ait bir haktır."
  
  (apo'nun ayetleri)
  
  kıssadan hisse: diğer insanlara küfür eden, onları aşağılayan kimse başını kulluk bağından sıyırmış demektir. artık o kibirlenmektedir, iblisleşmiştir ve tanrılık iddia etmektedir.
• işçinin ağzında çiçek, çiftçinin ağzında böcek, askerin ağzında tüfek, erkeğin ağzında niyet, kadının ağzında nefret...
  
  insanın insana şirk koşması.
  
  dilin bilinçaltı. süper egoyu işgal eden haydo.
  
  basit yaşamalı. basit ve adil. mayıs ayının ikinci pazarına denk gelen gün haricinde anneleri cennette ayak altına almamalı. muhabbet kuşları adamın amına koymamalı. argo, sokak dili değildir. yoksa oktay rıfat şiirlerini argoyla yazardı.
  
  inciten söz küfürdür. en azından incitmemeli.
• zamanın birinde ağzı küfre müptela olmuş bir külhanbeyi bu kötü hasleti bırakmak için bir dervişin dergahına gidip yardım talep etmiş.
  "sürekli küfür ediyorum. her sinirlendiğimde ağzımdan küfür çıkıyor. her hayretimi küfrederek dile getiriyorum. bu alışkanlıktan kurtulmak tevbe etmek istiyorum" demiş.
  derviş külhanbeyine yardım etmeye karar vermiş ve kendisine bir bakla tanesi vermiş.
  "şimdi tevbe edeceksin ve bir daha küfür etmemeye söz vereceksin. bu baklayı da dilinin altına koyacaksın ve küfür etmeye kalktığında verdiğin söz ve ettiğin tövbe aklına gelecek, vazgeçeceksin"
  külhanbeyi'nin çok hoşuna gitmiş bu durum. tevbe edip, kendi kendine söz vermiş. baklaları da dilinin altına koymuş.
  yağmurlu bir günde derviş ile külhanbeyi sokakta ıslanmamak için acele acele yürürlerken bir ses duymuşlar cumbalı bir evin penceresinden. "hocaefendi! hocaefendi!"
  ikisi de kafalarını yukarı kaldırmışlar. pencereden genç bir kız "hocaefendi biraz durur musunuz!" deyip içeri kaçıyormuş. derviş ile külhanbeyi ne olduğunu anlamamışlar ve beklemeye koyulmuşlar. bu arada ikisi de yağmurdan sırılsıklam olmuşlar. külhanbeyi sinirleniyor bir dervişe bir yukarı bakıyor, ağzını açıyor ama ağzındaki bakla tevbesini hatırlatıyormuş.
  bir süre sonra kız yeniden pencerede görünmüş ve "hocaefendi! hocaefendi!" diye bağırmış.
  "evladım ne istiyorsun bizden"
  "ay sormayın hocaefendi. geçen gün falcıya gittim ve bana eğer yağmurlu bir günde bir hocaefendinin sarığını üstten görürsem kısmetimin açılacağını söyledi de ondan sizi biraz beklettim"
  külhanbeyi bu söz üzerine sinirden titremeye başlamış. gözü derviş de imiş. derviş şöyle bir tespihini çekmiş, yüzündeki suyu eliyle silmiş ve külhanbeyine dönmüş:" bakla ağzında mı hala" demiş külhanbeyine. "evet efendim" demiş külhanbeyi.
  derviş bağırarak:
  "çıkar ağzındaki baklayı o zaman" demiş.
  
  bu söz daha sonra dilden dile geçerek yerleşmiş ve bir deyim halini almış.