hesabın var mı? giriş yap

  • "entry girme eylemi en az bir tuş basımından ibaret olmalıdır"

    boş entry girilmiyormuş ya.

  • sizin gibi gerizekali cahillere bu isin psikolojik arkaplanini vererek zaman harcayamayacagim, zira eksi sozlukteki her 100 kisiden 99unun ekrana mal mal bakacagina bahse girerim. isiniz gucunuz yok mu be, hcibir seyi bilmediginiz gibi iki kelimeyi bir araya bile getiremiyorsunuz. ozellikle sen, seni izliyorum ne zamandir, resmen hiyar gibi yaziyorsun ya. hayvanogluhayvan. ote yandan hayatima da renk katmiyor degilsin ha, boyle sagin solun belli olmuyor, beklemedigim bir bkz veriyosun ya iste o guzel birsey aslinda. keratalar sizi, hepinizi cok seviyorum.

    [gorundugu gibi ovgu duzmecesini sona saklamak daha etkili, insani pozitif bir ruh haliyle birakiyor]

  • onun mutfak hallerine aşık olmak, beraber pide yemek, çay içmek filan gelmesin aklınıza. sikin bırakın onu orda. en azından yıllar sonra doğru adam olarak anılma ihtimaliniz var.

  • bu sabah işyerine gelen bir arkadaşım şöyle dedi:

    "lan oğlum bu nasıl soğuk lan! paranoyak etti beni! gelirken ikide bir paçalara baktım, acaba pantolon giymeyi mi unuttum bu bacaklar nasıl bu kadar üşüyo diye!"

  • yok kol uyuşuyor, yok ağza saç giriyor, yok terliyorsun gibi serzenişleri okuyunca anladım ki kıymetini kaybedenlerle hiç bulamayanlar daha çok biliyor. sevdiğime sarılmak, aynı rüyayı yaşamak varsın ağrıtsın kolumu, ağrı geçer de yokluk geçmiyor kolay kolay.

  • takımım.

    sene 1996-1997, yer: kireçburnu-evde babannem, amcamlar ve halam var.

    babamlar 4 kardeş,

    babam ve halam: beşiktaş'ı
    büyük amcam: fenerbahçe'yi
    küçük amcam:galatasaray'ı

    tutuyorlar.

    büyük amcam soruyor "hangi takımlısın?" diye, "en büyük fener" diyorum, para veriyor.

    halam soruyor, "hangi takımlısın?" diyor, "en büyük amokaçi" diyorum, aferim diyor. amokaçi o zamanlarda benim için her şey, beşiktaş'ta bir tek amokaçi var sanıyorum, diğer 21 topçu diğer takımda. beşiktaş yenince adam tek başına kazandı diye düşünüyorum...

    küçük amcam en sevdiğim amcamdı, o soruyor "hangi takımlısın lan eşek sıpası?" diyor, "rerere rarara gassay gassay cimbombom" diyorum. sanırım soru sorarkenki samimiyetinden olsa gerek galatasaraylı kalıyorum...

    o yüzden belki de, fenerbahçe parayı, beşiktaş özveriyi, galatasaray ise samimiyeti temsil ediyor aklımda.

    o gün bugündür galatasaraylıyım, küçük amcam şu anda şizofren, herkesin ona komplo kurduğunu sanıyor, farkında olmadan gerçekte olmayan kişilerle konuşuyor. üç yıl boyunca kayıptı geçen gün babanneme gitmiş bir hafta sonra yine yok olmuş... üç yıl önce kaybolmadan önce beni görmüştü, maça gidiyordum galatasaray formam vardı, sarıldı, "sen birtanesin" dedi. iyi ki galatasaraylıyım dedim, iyi ki.

  • 50-60 kişilik bir grup beşiktaş taraftarı ramazan ayında otobüsle çaykur rizespor deplasmanına giderler. nasıl olsa tüm gün otobüste uyuyacaz, bari oruç tutalım şeklinde düşünüp oruç tutmaya karar verirler. lakin evdeki hesap çarşıya uymaz, yolda uyuyamayıp daha beter acıkırlar. rize'ye vardıklarında iş dayanılmaz bir hal alınca gördükleri bir caminin önünde toplanıp şu şekilde bağırırlar:

    (beste: bu gece barda)
    cami imamı, oku ezanı,
    yeter artık ananın amı..

  • aralarındaki fark çok basittir; dc temellerini fanteziye dayandırırken marvel realizme dayandırır. örneğin dc'deki justice league direkt olarak mount of olympus gibidir. aynı yunan mitolojisi gibi karakterler epiktir, hikayeler epiktir ama evreni realizmden uzaktır, genellikle tutarsızdır. o yüzden zaten evrenlerini toparlamak için gazilyon tane reset atmak zorunda kalmışlardır. öte yandan marvel evreni daha oturaklıdır, daha tutarlıdır. karakterleri daha bizdendir. bir yandan suçla savaşırken bir yandan gündelik sorunlarla uğraşan, ekmeğinin peşinde koşan süper kahraman falan filan. işin sonu şu ki fantezi seviyorsan dc oku, realizm seviyorsan marvel oku. ama çizgi roman okuyorsan realizmle işin ne git kadıköy'de iki tur at gel kısmı da var olayın tabi.

    mesela muhtemelen bu sebeptendir ki dc her ne kadar enkaz bir evrene sahip olsa da her zaman açık arayla daha iyi hikayelere sahip olmuştur. marvel daha iyi bir evrene sahip olmasına rağmen 75 yıllık tarihinde çıkarabildiği ikonlaşmış hikaye sayısı yok denecek kadar azdır. earth x, born again falan gibi tek tük istisnalar var işte. dc'ninkileri ise saymaya başlamayayım. en basitinden sadece alan moore'un dc'deki işlerini saysak yine marvel geride kalır.

    orijinallik kısmına bakarsak yine dc öndedir. karşılıklı esinlenmeler anlaşılabilir ama marvel büyük oranda dc'den esinlenen taraftır. avengers bariz justice league'den araktır, hatta kendileri de bunu itiraf etmiştir. bununla beraber deathstroke/deadpool, green arrow/hawkeye, superman/sentry(ve milyon tane başka superman klonu), flash/quicksilver, wonder woman/ms. marvel diye uzayıp giden bir liste var.

    özetle dc döver. tşk kib bye.