hesabın var mı? giriş yap

  • normalde 98 se ile beraber varolmayacaktı. microsoft, windows 98'den sonra dos tabanlı yeni bir sistem çıkarmak istemiyordu. ancak windows nt 5.0'ın * gelişimi uzadı da uzadı, 1998 başında bitecek sistem 1999 sonuna yetişebildi. ev kullanıcıları için 98 se çıktı.
    windows 2000, aynı zamanda ev kullanıcıları için de çıkartılmak isteniyordu. ne var ki olmadı, bazı programlarla ve oyunlarla çok fazla sorun vardı. nt 4.0'dan beri çok fazla şey eklenmişti ve bazı projeler sonraki windows sürümüne kaydırıldı. önce neptune kod adıyla tasarım başladı, sonra bu proje de iptal edildi ve ocak 2000'de windows xp'nin tasarımı başladı.

    işte me, bunun gibi bir ortamda geliştirildi. 1999 sonlarında gelişimi başladı ve aceleyle yapıldı, kullanıcılar ortada kalmasın diye. yaşlı win9x kerneli de artık yetersiz kalıyordu. bütün bu faktörler birleştiğinde me, yarım yamalak bir iş oldu, kararsızlığıyla ün saldı ve raflarda 1 yıl kalabildi. me test takımının neredeyse hepsinin kovulduğu söylenir. *
    ev kullanıcıları da 98 se'ye dönmüş veya bütün uyumluluk sorunlarına rağmen daha sağlam olan 2000'e geçmiştir. (pratikte 2000 bunu başardı) zulüm xp'nin çıkışıyla son bulmuştur.

  • - yemek esnasında daha yemeğin tadına bakmadan, yemeğe tuz katıyorsun, bu önyargılı olduğunu gösterir.

    - hayır, bu tarz ortak yemek mekanlarında az tuzlu yiyebilecek insanlar düşünülüp, yemekler genelde çok az tuzlu veya tuzsuz yapılır, bense kendime göre daha tuzlu yediğimden içine hemen tuz atarım, bu da benim geçmiş tecrübelerimden iyi ders çıkardığımı gösterir.

  • görüyor ve arttırıyorum:

    onun estetiksiz haliyle girip derece aldığı yarışmada ben 1. olurdum.

    not: hem çirkinim, hem erkeğim ama yukarıdaki cümlemde %100 ciddiyim.

  • türk askerlerinin inanılmaz yalnız bırakıldığı, adeta gözden çıkarıldığı savaş. türkler amerikalıların ve ingilizlerin hatasından dolayı 3 gün boyunca yüzlerce kilometre yolda hiç bir zırhlı desteği olmadan, yürüyerek çekilmek durumunda kalmışlardır. yıllar sonra açıklanan ingiliz belgelerinde, 'türkler onları orada yalnız ve techizatsız bırakmamızdan dolayı bize çok sinirlenecekler diye düşünmüştük. ama hiç bir tepki vermediler' şeklinde geçmiştir bu olay.
    türkler ise bugün bile sözde müttefiklerinin kendilerini sik gibi ortada bırakmış olmalarını tartışmazlar da nasıl kahramalık yaptık, çok kaybımız oldu ama tarih yazdık zihniyetindedirler.
    zaten batı için türkler bu nedenle vardır, asker diye koy bi yere ölsün, sonra kendini kahraman sansın... biz kendi insanımıza ve hayatına değer vermedikçe kimse de bize vermeyecektir değer. ileri olmak ve geri kalmak'ın arasındaki ayrım burada sanırım.

  • 1894 yılında bugün doğan amerikalı sinema insanı.

    ford, göçmen bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelmiş irlandalı bir amerikalı ve new england'lıydı. film çalışmalarına sessiz dönemde başladı ve aktör-yönetmen kardeşi francis'in çektiği birçok ilk filmde çırak olarak görev yaptı. sessiz filmlerin sonuna gelindiğinde ford 60'tan fazla film yönetmişti (çoğu "iki makaralı" ve şimdi uzun metraj olarak kabul edilene yaklaşan bir avuç film); bunların arasında, genellikle harry carey'nin "cheyenne harry" karakteriyle başrolde oynadığı düzinelerce western de vardı. ford hem yapımcıların hem de izleyicilerin beklentilerini karşılayabildiğini kanıtlarken, ister cesur ister duygusal olsun, filmlerine günün genel programcılarında genellikle eksik olan ekstra bir insani boyut kazandıran küçük dokunuşlar ekledi. 1860'larda kıtalararası demiryolunun inşasını konu alan, aşırı bütçeli ve programın dışına taşan epik filmi the ıron horse'un (1924) yapımında, verimli ve saçma sapan bir kiralık yönetmen olarak sahip olduğu şöhretle kumar oynadı. stüdyo ford'a baskı yapsa da filmi bitirmesine izin verdi ve film büyük bir finansal ve eleştirel başarı elde ederek ford'u selefleri d.w. griffith ve cecil b. demille'in olympian şirketine yerleştirdi.

    ve sonra sesli filmler geldi. ford, görsel hikaye anlatıcısı ile geveze, şiirsel olarak duygusal irlandalı iplikçi arasında bir gerilim ortaya çıkaran bir format olan 60'tan fazla sesli dönem filmi daha yaptı. oyunculuk stilleri görsel mekaniklerden daha hızlı yaşlanır ve o dönemde çok saygı gören the ınformer (1935) ve the long voyage home (1940) gibi eserler bugün ford'un genel olarak kısa westernlerinden daha az değerlidir. ford çoğu zaman elindeki malzemeyle elinden gelenin en iyisini yapan sözleşmeli bir yönetmen olsa da, iyi bir hikayenin farkındaydı ve buna değer veriyordu; mümkün olduğunda edebi malzeme satın alıyor ve bunları yetenekli senaristlerle birlikte geliştiriyordu. bütçesi elverdiğinde, geniş bir tuval üzerinde çalışabiliyor, karakterlerini -tek tek ya da gruplar halinde- kayıtsız, hatta düşmanca doğal ortamların unsurları olarak yerleştirebiliyordu. bu yaklaşım the lost patrol (1934) ya da the prisoner of shark ısland'da (1936) olduğu kadar utah ve arizona'nın monument valley'sinde çektiği westernlerde de etkilidir. ford'un etkileşim halindeki karakter gruplarının görkemli, dikkatle sahnelenmiş ve oluşturulmuş orta ve uzun çekimleri (nispeten az kullanılan "yıldız" yakın çekimleriyle) aldatıcı derecede basittir. az sayıda çekim yapması ve gereksiz açılar kullanmamasıyla ünlü olan ford, oyunculara ya da ekibe bir sonraki sahnede ne olacağına ya da neden olacağına dair bilgi vermekte cimri davranır ve bunu sormaya cüret edenleri alenen azarlardı. aykırılığı kişisel bir marka haline gelmişti. ford, kendisinden tam tersi beklendiği zaman ya bilgili bir tarih ve kültür öğrencisini ya da künt, gösterişsiz bir çalışanı oynardı.

    ikinci dünya savaşı ford için bir dönüm noktasıydı: nihayet birçok filminde tanımlanmasına yardımcı olduğu erkeksi kurallara uyma fırsatı (ya da belki de kaçınılmaz görevi) bulmuştu. halihazırda deniz kuvvetleri'nde görevli olan ford, donanma bakanlığı'nın fotoğraf birimi için filmler çeker - bunlardan ikisi, the battle of midway (1942) ve december 7th (1943), en iyi belgesel dalında akademi ödülü kazanır - ve stratejik hizmetler ofisi için çalışarak d-day'de omaha plajı'nda bulunur. bizzat ateş altında kalmış ve katliama tanıklık etmiş olan ford, askerlik hizmeti ve statüsüyle o kadar gurur duyuyordu ki mezar taşında amiral john ford olarak anılıyordu (aktif hizmetten yüzbaşı rütbesiyle ayrılmış ve daha sonra fahri tümamiral olmuştu). tek gerçek ikinci dünya savaşı filmi olan they were expendable (1945), bazen alay etse de dikkate değer bir filmdir. film bir amerikan yenilgisini (abd birliklerinin filipinler'de japonlar tarafından bozguna uğratılması) anlatır ve ford'un karakterine özgü bir sahne içerir. savaş çabaları için "hayati" olduğu düşünülen bir grup subay bir nakliye uçağında oturmuş, fiyaskodan görece güvenli bir yere uçmayı beklemektedir. son anda, daha değerli bir çift adam gelir ve küçük rütbeli subaylardan ikisinden uçaktan (ve büyük olasılıkla bataan ölüm yürüyüşü olarak bilinen yere) çıkmaları istenir. bunu sessizce, şikayet etmeden, ortak fayda için kişisel hayatta kalmayı feda etmeye istekli bir şekilde yaparlar. hollywood efsanesi yaratmanın sahte yönünün farkında olan ford, filmin belkemiğini oluşturan bu anı hafife alır.

    savaş sonrası ford bazı borçları ve ihmalleri halletti. cheyenne autumn (1964), çeşitli amerikan kızılderili uluslarının beyaz adamların elinde maruz kaldığına inandığı acımasız muameleyi kabul eder, sergeant rutledge (1960) batı'da savaşan afro-amerikan birlikleri olan buffalo askerlerini içerir ve ford, the man who shot liberty valance (1962) ile kendi mirasına açıkça meydan okur. lüks bir bütçesi olmayan ve siyah beyaz çekilen bu film görsel açıdan biraz klostrofobiktir ama john wayne'in ford için rol aldığı pek çok filmde geliştirdiği kişiliğin yıllar içinde nasıl sertleştiğini göstermesi açısından dikkate değerdir. stagecoach'taki (1939), üç plummer kardeşle "adil bir dövüşte" karşılaşmak için sokakta yürüyen ringo kid gitmiştir. onun yerine, liberty valance'ın sonunda, wayne'in tom doniphon'ı lee marvin'in liberty'sini bir ara sokakta pusuya düşürür, kuduz bir köpek gibi vurur ve ardından doniphon'ın hayatının aşkını çalan james stewart'ın canlandırdığı kitap tutkunu doğulunun, kanun kaçağını yüz yüze bir silahlı çatışmada öldürdüğü için övgü almasına izin verir. stewart'ın karakteri başarılı bir siyasi kariyer başlatırken, doniphon alkol ve sefaletin içine batar. burada alaycılık yoktur -her iki karakter de cesur, onurlu adamlar olarak sunulur- ama "doğru olan" kavramına sessiz fedakarlık fikri burada ford'un tüm çalışmalarındaki en aşırı kutlamasını alır ve filmin ünlü sloganı (“this is the west, sir—when the legend becomes fact, print the legend”) ironik görünmez. usta hikaye anlatıcısı, halkın mitleri tanımlamaya duyduğu açlık konusunda rahattı.

    bir yıldız yaratıcısı olmasına rağmen ford hiçbir zaman -shirley temple ile wee willie winkie'deki (1937) tek yönetmenlik dansı göz ardı edilirse- yıldız araçları yaratıcısı olmadı. bu, wagon master'da (1950) olduğundan daha belirgin değildir. filmin kahramanları, tanıdık karakter oyuncuları ben johnson ve harry carey, jr. tarafından canlandırılan, sevimli ve karmaşık olmayan bir çift kovboydur. kahramanlık anları hem isteksizdir hem de bir anda sona erer ve izleyicilere basit kovboylara geri döndüklerini varsaymalarını sağlar. sıradan insanlarda, ahlaki açıdan net bir durumda bulunan sınır değerleri - 20. yüzyılın ilk yarısında westernin cazibesi buydu. mccarthycilik, sivil haklar hareketi ve vietnam savaşı yıllarında bu basit rahatlatıcı vizyon daha az uygulanabilir hale geldikçe, clint eastwood'un "man with no name" filminde ikonik figürünü bulan daha nihilist bir western gelişti. ford, franklin d. roosevelt demokratlığından richard m. nixon cumhuriyetçiliğine kaymış olsa da, filmleri ne gerici ne de temelde muhafazakârdı ve asla ahlaksız değildi. kolektif politika ya da kültürel değişimlerden çok bireysel karakter sorunlarına ilgi duyan ford, amerikan ruhunu derinden etkileyen arketipik bir erkeksi etik ve davranış kodu yaratılmasına yardımcı oldu.

  • -istanbul ankara arası bir yolculukta ya$anan bir olaydır

    adam otobusle giderken, bolu dagi'nda verilen molada korkunc siki$tığı için tuvalete ko$turmuş. bo$ kabin bulup kendini oraya atmı$. tam oturmu$ ki yan kabinden bir ses gelmi$.

    -merhaba
    -adam $askin bir şekilde cevap vermi$ "merhaba"
    -ses devam etmi$ : nasilsin?
    -ilk defa ba$ina boyle bir $ey geldiğinden, yine $a$kin $a$kin yanitlamı$ : sagol iyiyim. sen nasilsin?
    - ne yapiyorsun?
    -bir an tereddut gecirmi$ zira adam onun tuvalette oldugunu bildigi icin mutlaka ne yaptigini da biliyormu$ baska bir$ey anlatmak isteyip konuyu deği$tirerek, ben istanbul'dan ankara'ya gidiyorum. sen nereye gidiyorsun?

    adamin sonraki cumlesi bu muhabbeti sona erdirmi$:

    -hayatim, telefonu kapatiyorum. yandaki tuvalette bir gerizekali var. sana sordugum sorulara yanit verip duruyor. ben seni sonra ararim. *

  • (pazartesi)
    - anneeeaaa alikerem benim oyunumu aldi serviste, geri isteyince de vurduuu
    - oglum, yarin guzelce iste, baskasinin malini almak hirsizliktir diye anlat, isterse paylasacagini da soyle, eminim geri verir.

    (sali)
    - aneeaaaa alikereme soyledim, paylasirim da dedim, bu sefer tekme atti
    - oglucum, sen uzulme, eminim alikerem'le ortada bir yol bulursunuz, anlasirsiniz, oyunu aldin mi?
    - alamadim, kafani servis kapisina takar suruklene suruklene okula kadar gidersin dedi (ne manyak cocukmus lan bu da, alt tarafi 8 yasinda).
    - tamam, kendi aranizda cozemiyorsaniz servis ablasindan yardim isteyin o zaman.

    (carsamba)
    - anneeeaaa alikerem kolumu isirdi, gozume de yumruk atti, oyunu da alamadim. bi daha istersem tenefuste beni lise binasinin bahcesine goturup dovecekmis, oyle dedi.
    - yarin git sen de ona vur o zaman

    (persembe)
    - anne, oyunumu aldim.
    - hmm... iyi oglum. (irdelemiycem, allahim naaptim ben?)

    (persembe saat 19:30, telefon calar)
    - aloo, ben alikerem'in annesi bilmemne, oglunuz alikerem'i dovmus. (ahanda!)
    - allah allah, cok ilginc. ne olmus, neden kavga etmisler?
    - bilmiyorum valla, anlatmadi alikerem.
    - bi sorun bakalim.
    (on dakika sonra)
    - alo, sizin oglan durup dururken vurmus, servise biner binmez yumruk atmis.
    - hanfendi, ben aralarinda halletsinler diye uc gundur ugrasiyorum (olayi bildigim kadariyla anlatirim), oglunuzla uzlasmasmaya calistigina eminim oglumun, ama sonunda boyle halletmisler iste.
    - nesi hallolmus? kaba kuvvetle mi hallolurmus. ne bicim annesiniz siz, ne bicim cocuk yetistiriyorsunuz? mudure sikayet edecegim oglunuzu.
    - buyrun edin. bu arada, alikerem kac yasindaydi pardon?
    - 8
    - benimki 6 oldu, cuma gunu. (ne diyorum ben? bu ben olamam? ama nasi da dovmus kendinden buyuk cocugu) iyi aksamlar (nezaketin batsin zkurmus, kari suratina kapadi telefonu)

    (cuma)
    - anneee mudurun odasina gittim yine
    - (bilmezden gel zkurmus, sakin ol) aaa neden?
    - bilmiyorum ki, birinin koltugunu tekmelemisim galiba serviste
    - hmm, alikerem'e vurdun diye olmasin?
    - yok ya, vurmadim bile, oyunumu ver yoksa seni bayiltana kadar doverim dedim, odu koptu.
    - aaa baak koca bir karga gecti disarda. (naaptim ben, naaptim?)

  • şu an başlıkta berlitildiği gibi 1884'te çekilmemiş olan fotoğraf. ancak 1880'li yıllara ait bütün tarih olasılıklarını aşağıda listeledim.

    nasıl yaptım?
    takvimin sol üstünde 7 rakamı jülyen rumi günü gösteriyor. osmanlıca.
    takvimin sağ üstündeki 15 rakamı hicri günü gösteriyor. osmanlıca.
    takvimin sol altındaki 7 rakamı jülyen rumi günü gösteriyor. yunanca.
    takvimin sağ altındaki 19 rakamı gregoryen rumi (miladi) rakamı gösteriyor. fransızca.

    aylar ve seneler cok cok kucuk olarak yazdığı için buradan okumak imkansız. 1800'lü yıllarda miladi 19'un hicri 15 ve rumi 7'ye denk düştüğü günleri çıkarttım. bazı senelerde hiç yok, ama 1886'te 3 kere denk gelmiş, belki de o sene çekilmiştir. eğer ramazan'a denk gelen olsa eleyecektim, ama yoktu.
    sonuç: 1880, 1883, 1886, 1888, 1891, 1894 senelerinden birinde çekilmiş. sebah fotoğrafhanesi 1856'da açılmış galiba, ama bu kadar az titreyen fotoğrafı 1880'lerden önce çekmemiş olsalar gerek.

    olasılıklar:

    19 ekim 1880
    15 zilkade 1297
    7 teşrinievvel 1296

    19 ağustos 1883
    15 şevval 1300
    7 ağustos 1299

    19 şubat 1886
    15 cemazeyilevvel 1303
    7 şubat 1301

    19 nisan 1886
    15 recep 1303
    7 nisan 1302

    19 mayıs 1886
    15 şaban 1303
    7 mayıs 1302

    19 kasım 1888
    15 rabiuevvel 1306
    7 teşrinisani 1304

    19 aralık 1888
    15 rabiulahir 1306
    7 kanunuevvel 1304

    19 ekim 1891
    15 raiulevvel 1309
    7 teşrinievvel 1307

    19 haziran 1894
    15 zilhicce 1311
    7 haziran 1310