hesabın var mı? giriş yap

  • senin şehrinde kafede oturmandan ne farkı var? suçluyu yanlış yerde aramayın.

    edit: insanların hangi ruh halinde olduklarını bu açıdan nasıl anladınız?

  • metrobüste yangının büyümesini sağlayacak miktarda oksijen bulunmadığı için, muhtemelen kısa sürede sona erecek yangındır.

  • cihazların fişleri standar eu prizden farklı, sadece apple'a özgü bir şekilde yapılır ve eu plug'a çevirmek için 79.99 $'lık kabloyu apple store'da satarlar.

    çamaşır makinesinde sadece apple'ın istediği şeyleri yıkayabilirsin, mesela beyaz dede tipi donları yıkamaz illa boxer olsun ister, renklilerle beyazları bir arada yıkayayım bir çılgınlık yapayım desen izin vermez.

    buzdolabına çökelek peyniri koyamazsın, kabul etmez. sebzeliği yoktur, zaten gerek de yoktur kimse kullanmasa da olur, şişe koyma yeri sadece 1 adettir, zaten kimse 1 şişeden başka şişe koymuyordur.

    bulaşık makinesi yapıp kapağına cam yerleştirir ve insanlar ne kadar da devrimci bir tasarım diye övgüler yağdırır. ancak bu makine kireçli suda çalışmaz ve kayık tabakları yıkamaz. yıkamak için app strore'dan 2.99 $'a app indirmenizi isteyebilir.

  • ahahahaa. şaka gibi açıklama. bırak göndermeyi, gitmek isteyenleri bile zorla tutuyorlar. amaç ne kardeşim, amacınız ne? açıkça söyleyin.

    bahçeli'nin bayrama gidenler dönmesin, açıklamasından sonra bayramı sıfır kayıpla atlatmak için atılabilecek adımmış.

    aman bir arap bile eksilmesin ülkemizden. ne kadar arap, o kadar mutluluk diye düşünüyorlar sanırım.

  • bir kaç gerzek arkadaş olarak o kadar lee fanıydık ki harfli küpelerden alıp kulağımızı üçüncüye deldirmiştik; böylece kulağımızda küpelerle lee yazısı oluşturabiliyorduk*.

    simon nasıl olsa biraz karizma tavırlı falan diye sallamazdım ama antony'e çok üzülürdüm. bu çocuk niye ezik gibi takılıyo diye dertlenirdim. ulan ergenlik dertleri ne tatlıymış ne şirinmiş...

    dağılması en yazık olan gruplardandır blue. hala eski müzikleri açıp dinlenesidir ayrıca.

    edit: bunlar tekrar birleşmiş albüm filan yapmış niye haber vermiyosunuz, çok ayıb ediyosunuz arkadaşlar yaw. birleşseler bile eski tadını vermezler artık diye düşünürdüm ama şu parçayı bi dinleyin. blue fans, get back over here!

  • celal hocama çok saygı duymakla beraber bir soru sormak isterim aslında.

    ya araştırma için bağışladığın herhangi bir organdan yada iskeletten bir hastalığa çözüm bulurlar da, bir dangalak tedavi olur ve yaşarsa, yine sorun olmayacak mı?

    edit : msjla gelen soru ve yorumlar üzerine küçük bir açıklama.

    yapılacak organ bağışı sonrası kurtulacak kişinin (çocuğun) ilerde tüm insanlığa faydalı bir buluş, araştırma yapmayacağını nasıl bilebilir. araştırma için bağışladığı organın yapılan araştırma sonucu daha fazla insanin kurtulmasına nasıl kesin gözü ile bakılabilir.

    bu ihtimali kim hesaplayabilir. organ bağışı bekleyenler hep bilgisiz, faydasız ve fakirler mı?

  • insana dair sınırların aslında ne kadar zihinsel olduğunun bir göstergesidir.

    deliliği, insanın dünyayla bilinen zihinsel bağlarının kopması ya da gevşemesi diye tanımlayabilirim. uzunlamasına bir süreç olabildiği gibi, geçici de olabilir.

    deli kuvveti ise bu durumun içindeki insanın olmadık yer ve biçimlerde ortaya koyduğu bedensel güçtür. onlarca örnek hatırlıyorum ama bir kaçı aklımda yer etmiş.

    18 yaşında bir hastamız vardı. gencecik, ufak tefek bir kız. bipolar bozukluk tanısıyla izliyorduk. manik atakla servise yattı. ufak tefek dedim, gerçekten minicikti. 1.50 boylarında, 40-45 kilo bir şey. yattığında zaptedilemez haldeydi. hemşire odasından kırılmaz camla izlenebilen bir gözlem odamız vardı. geniş gözlem odasında, 4 tane yatak ve devlet malzeme ofisinin o kocaman, ağır, hantal masalarından bir tane var. bazen hastaları kendilerine zarar vermesinler diye yatak tespitine alıyoruz, bazense diğer hastaları korumak için ilaç etki edene kadar gözlem odasında serbest tutuyoruz.

    neyse, kızı odaya aldık. ben alt servise indim bir sebeple. alt kattaki asistan odasındayım. yukarıdan bir ses geliyor. güm güm güm...tabii hemen yukarı koştum. gözlem odasının penceresinden baktığımda gördüğüm manzara şu: o minicik kız, o kocaman masayı kaldırıp kaldırıp yere vuruyor ve bunu sanki yastık kaldırır gibi kolayca yapıyor.

    elbette adrenalin gibi hormonların da etkisi var ama asıl mesele, inhibisyon. insan başkalarıyla ve dünyayla kontağında kendini sınırlar. yapılması gerekenler ve yasaklar, ahlak, yasalar, kurallar zihnimizi dönüştürür. delilik, insanı bu akıştan koparır. aslında bir kertede zihni özgürleştirir. inhibisyon yani baskılanma ortadan kalkınca, beden de farklı işlev görmeye başlar. kas kuvveti, acı eşiği ve hatta sıcaklık algısı bile değişir. yaz günü paltoyla gezip terlemeyen şizofrenlere rastlamışsınızdır sokaklarda.

    zihinsel zincirleri kırmak için 'delirmek' şart mı peki? dmo masasını tüy gibi kaldırabilir miyiz bilmiyorum ama zihnimizi kalıpların dışına çıkarmaya çalışırsak, doğru denileni sorgularsak, bize dayatılanları olduğu gibi kabul etmeden önce üzerine düşünürsek çok daha özgür ve güçlü olabileceğimize eminim.

    "where other men blindly follow the truth, remember;
    nothing is true."