hesabın var mı? giriş yap

  • osmanlı döneminde yayımlanan en uzun ömürlü kadın dergisidir.
    derginin sahibi mehmet tahir efendi'dir.
    dergi, gelirlerinin yüzde beşini gelinlik çağına gelmiş kimsesiz kızlara çeyiz parası olarak vereceğini açıklamıştır.

    1895 - 1908 yılları arasında kesintisiz şekilde yayım hayatına devam eden dergi, 624. ve son sayısını çıkararak veda eder.
    halide edip, ahmet mithat, ahmed rasim gibi isimler de bu dergide yazmışlardır.
    lâkin geneli imzasız yazılardır çünkü coğu kadın, ismini vermekten çekinir.

    sağlık, din, evlilik, çocuk bakımı, moda, giyim kuşam vb. bir sürü konuda yazılar çıkar dergide.

    bir de bu dergi kısm-ı musavver adlı bir ek de yayımlar. burada da resimli dantel, oya örnekleri vardır.
    " çocuklara mahsus resimli hikâye " kısmı da var ayrıca.
    2. abdülhamid tarafından da fazlasıyla destek görmüştür dergi maddî - manevî.

    bir de kendi adıma ilginç bir kısım var ki geçmişte yayımlanan kadın dergilerini bildiğim hâlde günümüzde yayımlanan tek kadın dergisi bilmiyorum.

  • tıkalı trafikte gitgide müşteri-taksici arasında kankavari bir durum ortaya çıkmasını normal karşılamakla beraber, kimi zaman bu muhabbetler uzuuun bir sessizlikten sonra aradaki evreleri atlayıp bodoslama bir "bacım kaaarrrdeşim dert ortağım" tribine geçiyor ki, tamamen insanı bunalıma sürükleyen istanbul trafiğine veriyorum durumu.

    4. levent saat 18:05
    cfg: iyi akşamlar hedeye gidebilir miyiz?
    tks: tabi abla

    18:25 levent - trafikte kıpırdamıyoruz. arabesk bi müzik eşliğinde sessizliğe bürünmüşüz.

    18:30 zincirlikuyu - susuyoruz.

    18:40 hala zincirlikuyu. hayatımızın böyle geçeceğini düşünmeye başlamışkeeen:
    tks: abla ben boşanıcam
    cfg: aaa yapma ayol!

  • yaklaşık 7-8 yıldır hayatımın bir parçası olan, kendi kendime ara sıra tedavi etmeye çalıştığım problem. efendim ben elime tsıradan bir tırnak makasını alıp makas dışında işlev gören aparatlarından birini alıp tırnağın etin içindeki batık olduğu bölgeye doğru kazı çalışması yapıp içerdeki tırnağı genellikle yarım saat kadar süren çalışmalar sonucunda içerden çıkarığ kesiyorum. tabi bunu yapmadan önce iltihaptan şişmiş olan bölümü iyice sıkarak iltihabın dışarı çıkmasını sağlıyorum.

    bu yöntem aşağı yukarı 1 ay idare ediyor parmağı. sonra yine aynı tarife. yine de rezil bir durum. merdiven çıkarken falan ayağınızı çarptığınızda "yandım anam" nidalarıyla yere atarken buluyorsunuz.

    (bkz: kahrolsun tırnak batması)