hesabın var mı? giriş yap

  • bacaktan vurulan nasıl ölüyor yazmış birisi. evet dostum, bacakta zaten atar damar falan yok, bacak sadece deri ve kemikten oluşuyor.

    bir insanın ölmesi için alnından bazuka ile vurulması lazım. burada bir komplo kurulmuş.

  • bu hayatta sadece erkeklerin tadabileceği ve yine erkekler tarafından salgılandığına inandığım değişik bir hormon sayesinde yaşanan coşkudur efendim. gereksiz kibarlık, pozitiflik, insanın karnında kelebekler uçuşması, seviyesiz esprilere karşı abartılı kahkahalar, hadi beyler hadi nidaları falan.. off yazarken bile tüylerim diken diken oldu. en karamsar insanın bile "ehe ehe" diye yaşayacağı coşkudan bahsediyorum ben size. ağır depresyon geçiren insanların kurtuluş reçetesinden bahsediyorum.

    biliyorum beyler; şu anda ekran karşısında manidar bir tebessümle okuyorsunuz yazdıklarımı. hepiniz yaşadınız bunları.

  • https://twitter.com/…luk/status/1463522572243451917

    1) kifayetsiz erdoğan’ın iktisadi temellerden tamamen uzak ekonomi yönetimi, liyakatsiz bürokratlar ile birleşince, ülke kaosa sürüklendi. türk lirası serbest düşüşe geçti. mutfaklarımızda büyük bir yangın var. marketlerde karne uygulamaları başladı. esnafımız satacak mal bulamıyor.

    2) şahıs ve şürekâsı açık ve net söylüyorlar: “ülkeyi o kadar fakirleştireceğiz ki, yurt dışından gelenler çok ucuza insanımızın emeğini sömürebilecek.” ülkenin geleceği ile ilgili tek vaatleri sömürülmenizdir. satacak bir şey kalmayınca, fakirliğimizi satmaya karar verdiler.

    3) ey şahıs, ey ucube rejim, ey yarı cahil kadrolar, ey bu ucube koalisyonun dilini yutmuş küçük ortağı, bellidir ki sizde akıl galip gelmeyecek. anayasamızın bize tanıdığı hakları kullanarak, milletimizin sesini dinlemek üzere, “haydi meydana” diyorum. ilk mitingimiz mersin’de!

  • hayatim boyunca gosteri sanatlarina ilgi duydum.
    kendimi hep bir tiyatro sahnesinde ya da nefis bir filmde sahane bir performansla hayal ettim.
    kucuk bir ilkokul ogrencisiyken, okul koridorlarinda kollarindan cekilerek siniflara sokulup bir seyler anlatmam icin israr ederdi insanlar.
    bir keresinde bir sinifin onunde sadece durdugumu hatirliyorum ve onlarin katila katila guldugunu.
    ilk defa 4. sinifa giderken bir tiyatro oyunu icin ogretmenimin hic dusunmeden secmesi, sinif arkadasimin annesini canlandirmak filan, bunlar hep gulumseten detaylar olarak aklimda kaldi.
    iyi bir taklitciydim. hala, arkadaslarim herhangi bir sey izledikten sonra, telefonla arayip.
    "bak bunu iyi izle, senden de izlemek istiyoruz" derler.
    liseye giderken en buyuk hayalim konservatura gidip egitim almakti. ama ailem ve hatta sulalem yuzunden bu hayali gerceklestirmem mumkun degildi.
    oyle icimde patladi yani sahne hayali.
    seneler sonra kizimin okulunda hazirlanan, egitim amacli dans ve drama gosterisinde izledim ilk once arkadaslarimi.
    oldukca amator bir girisimdi ama ayni olcude buyuleyiciydi.
    sozlukten de ve yillarca ayni apartmanda komsuluk yaptigim bilge hatunu cok kiskandim mesela o gosteride izleyince.
    bir sonraki sene yine gerceklesecegini duyunca da biraz tereddutle ben de katildim.
    sifirdan basladik. aylarca on calisma koregrafi calistik gec saatlere kadar.
    gercekten butun yoruculuguna ragmen muthis bir duyguydu.
    ve sahne gunu geldi catti.
    yuzlerce insan karsisina cikacak olma heyecani, becerebilecek miyim korkusu ile..
    ve sahne !
    benim gosterimde; hayatin hizi, mekaniklesmesi insanin ama sonunda elimdeki kagittan okudugum insan oldugumuzu hatirlama ani...
    sadece kopan buyuk alkisi hatirliyorum.
    tabi ki, ozne degildim. zaten dans dramada ozne yok. bir butunun parcasisiniz. bir sorunun, bir cozumun.
    hayatimin en buyuk hayalini gerceklestirmistim. titreyerek ciktigim sahnede baktigimda isiklardan baska bir sey gormuyordum.
    ta ki kizimla birlikte selamlamaya ciktigimda salonda kopan alkis tufanina kadar.
    sanirim, gercek anlamda mutluluk buydu...

    sonra, oyun cikisi bir ogretmenimizin;
    -kizim sizinle tanismak istedi. bir turlu veli oldugunuza ikna edemedim.
    demesiydi o gece ve belki butun hayata yayilacak kuvvetteki gulumseten detay.

    hayatta her sey mumkun...

  • beni değerlendirme dışı bırakmış olan karakter tahlili şeysi. hemen kendimi dahil edeyim:

    granül kahve - kahve makinesi olmayan bir fakirsiniz. damak tadınızın da peki iyi olduğu söylenemez. bir gün birinin size kahve makinesi hediye edeceğini hayal ediyor ve her şeye rağmen hayata umutla bakıyorsunuz. boş vakitlerinizde kahve makinesi çeşitlerini inceliyor, gözünüzü karartıp almaya niyet ediyor sonra da dur biraz daha bekliyim, hissediyorum hediye etçekler bunu bana deyip vazgeçiyorsunuz. ananızın gözü de olabilirsiniz biraz.

  • road runner namı değer bip biiiip, ezeli rakibi olan coyote hiç bir zaman kendisini yakalayamamıştır. aklı ve en önemlisi hızı dillere destandır.

    peki road runnur kaç km hızda koşuyor gelin bu durumu bir irdeleyelim.
    pek kişi bilmez sanırsam ama dikkatli seyircilerin bildiğini düşünüyorum çünkü çizgi filmlerinde roadrunner 'ın gerçek tür ismi geococcyx californianus diye yazmaktadır.12 bu tür gerçekten de doğada hızlı koşan bir türdür ve saatte 42 km hıza ulaştıkları kayıt altına alınmıştır.

    neyse konumuza dönelim elimizde road runner'ın şöyle bir bölümü var ve 1,26 dakikasından sonra coyoteyle ikisi daire şeklinde bir yola giriyorlar ve bu yol baktığımızda iki şerit görmekteyiz. olay amerika'da geçtiğinden, internette araştırdığımda amerika birleşik devletleri'nde, eyaletler arası karayolu sistemi için bir şerit genişliği standarttı 12 ft yani 3,7 m'dir.

    buna göre şu görseli baz alarak bir ölçüm yaptığımızda. tabi ki yaptığımız ölçüm tamamen afaki olmak kaydı ile 2 kare arası 7,4 metre ise 24 kare (177,6 m)arası yuvarlayarak 180 metre diyebiliriz.

    bu ölçümleri de yaptıktan sonra sahneyi izlerken iş kronometrede, sahnede road runner'ın daire etrafında bir tur atmasını tekrar tekrar bakıp 10 ölçüm alalım.
    1 s, 0,82 s, 1.08 s , 0,72 s, 0,78 s, 0,91 s, 0,69 s, 1,15 s, 0,88 s, 0,61 s evet ölçümümüzü yaptık hemen ortalamasını alalım.

    toplam=8,64 10 tekrar olduğundan toplam zaman/tekrar=ortalama
    8,64/10=0,864 kısaca 0,86 alalım

    zamanı hesapladıktan sonra yolun uzunluğunu bulmamız lazım bunun için dairenin çevresi (2 *pi*r)formülünde yararlanacağız . yukarıda ki görselde yolumuzun çapını(2r) 180 metre bulmuştuk yarı çapı(r) ise 90 metre ve pi sayısını da 3 olarak alalım.(hesaplama kolay olsun değil mi)

    2 *pi*r= 2*3*90=540 metre

    yukarıdaki parametreleri de bulduktan sonra hızı hesaplayabiliriz. bunu için hız formülünü(hız= yol/zaman)kullanacağız.

    buna göre ;
    hız=540/0,86=627,90... m/s

    şimdi bu sayıyı km/sa cinsine çevirelim
    627*3600=2257,2 km hızla gidiyormuş bizim road runner.

  • buhar motorunu icat etmeyen, icat edilmiş bir motoru geliştiren mühendis. fakat gerçekten mucit. adam emekli olduğunda bile boş durmamış ve onlarca patent almış. isminin de elektriksel güç birimine verildiğini söylemek lazım. bu da büyük bir onur.